තුන්කොන් BL

පසුතැවීමක් (Part 39)

සසිරු's pov

සමහර වෙලාවට අපි ගන්න තීරණ ගැන අපිටම පසුතැවෙන්න සිද්ද වෙනවා..

මං මේ වෙද්දි ඉන්නෙ අන්න ඒ වගේ තත්වෙක..

හිතේ ඇති උන හිතුවක්කාර ආගන්තුක හැමීම් නිසා මං එක පැත්තකින් දැන් සෑහෙන්න විදවන්න පටන් අරන් තියෙන්නේ ගත්තු තීරණය ගැන පසුතැවෙන ගමන්..

අපරාදේ මට තව ටිකක් හිතලා බලලා තීරණ ගන්න තිබ්බා..

" මට තමුසෙ නටන එක ප්‍රශ්නයක් නෙවෙයි..ඒත් මං කැමති නැත්තෙ තමුසෙ ඔච්චර මහන්සි වෙන එකට.."

" එක්සෑම් කියලාවත් නවත්තව්වද ඔය මගුල..දැන් කීයද බලනවා වෙලාව, උබට හෙට එක්සෑම් සසිරු පාඩම් කරන්නෙ කීයටද ආහ්.."

අයියා මට බනිනවා..මට ඇගිල්ල දික් කර කර එයා බනිද්දි මං මුකුත් නොකියා බිම බලාගෙන හිටියෙ ඇස්වලට උනපු කදුලු බිම වැටෙන්න නොදී හරි අමාරුවෙන් අල්ලගෙන..

ප්‍රැක්ටිස් කරන අතරමැද මිනිදු අයියා සර්ට කියලා මාව ඇදගෙන ඇවිත් දැනට විනාඩි පහකට විතර කලින් ප්‍රිෆෙක්ට් රූම් එකට එක්කන් ආවා..ඒ වෙලාවෙ ඉදන් එයා තාම බනිනවා..

මං දන් නෑ ඇයි මේ මනුස්සයා මට මං කැමති දෙයක් කරන්න දෙන් නැත්තේ කියලා..ඩාන්සින් වැඩත් එක්ක මගෙ ස්ටඩීස් වැඩ මිස් වෙනවානම් මං නට නට ඉන් නෑ නේ..එයා හිතන්නේ ඒ දේවල් නිසා මං පාඩම් කරන්නෙ නෑ කියලා..

" මොකද කතා නැත්තේ.."

" මට ඒක මැනේජ් කර ගන්න පුලුවන්.."

" ආ ඇත්තද..උබට ඔක්කොම මැනේජ් කර ගන්න පුලුවන් මැණික මගෙ දේවල් ඇර නේද.."

" ඉස්කෝලේ ඉද්දි දවසම නට නට ඉන්නවා ගෙදර ගියාම අරුන් එක්ක නටනවා..මං වෙනුවෙන් කොහෙන්ද වෙලාවක් එතකොට.."

" මටද වෙලාව නැත්තෙ ඔයාටද.."

" මට වෙලාවක් නැත්තෙ ම්__

" ඒයී..අඩනවද ඔයා.."

එයාගෙ ඔක්කොම කතා ටික අහන් හිටිය මං අන්තිමට ඔලුව උස්සලා එයා දිහා බලද්දි මගෙ ඇස්වල කදුලු දැකපු අයියා ගැස්සිලා ගියා..

" පන..අඩන්න එපා.."

" නෑ අඩන් නෑ..මං යන්නම් සර් බනී.."