[បណ្តូលចិត្តរេរ៉ាវែល]

ភាគ៥២៖ឆាប់មកនៅជាមួយដេតឌីណា!

«ជុប ប្តីពីណាគេនិងសង្ហារមេស៎»ថេយ៉ុង
«អ្ហឺ....»ជុងហ្គុក
«cuteមេស៎យើងនិង សង្ហារចឹង យកកូនឲច្រើន បើមិនចឹងទេ ស្តាយមេជីវិត ស្តាយហ្សែន របស់ប្តីណាស់ ហិហិ»ថេយ៉ុង
«ហួសចិត្ត..»ជុងហ្គុក
«លោកប្តីចង់បានកូនច្រើនដែលទេ អូនគិតថាយើងគួរតែយកBabyឲច្រើន»ជុងហ្គុកញញឹម ចាប់ក្រសោបចង្កេះតូចជាប់និងប្រាណ ខ្នាញ់ណាស់ ស្រលាញ់ណាស់
"ទិញផ្កាជូនអូន"ថេយ៉ុងចង្អុលមកខ្លួនឯង សួរទៅកាន់ជុងហ្គុក
"បាទ"ជុងហ្គុក
"ចង់បានអីហ្អេស៎"ថេយ៉ុង
"យប់នេះសុំមួយ"
"សុំស្អី"ថេយ៉ុងគក់ដើមទ្រូងជុងហ្គុកមួយដៃ
"យកផ្កាបងហើយ ធ្វើពើ"
"យកវិញទៅចឹង"
"សុំមួយមិនបាន ស្មានតែរួចខ្លួនហ្អេស៎"
"អ្ហាយ....ប្រុសឆ្គួត លែងអូន"ថេយ៉ុង ភ្ញាក់ក្រញ៉ាង បែរគេចចេញរត់សម្តៅទៅកាន់ទ្វា តែក៏ឃើញថាជាប់សោរ Lockជិត! ចូលអន្ទាក់មេទន្សាយមួយក្ឌាំង រាងតូចឆ្លេឆ្លានៅមិនសុខ។ ជុងហ្គកដែលអង្គុយនៅលើគ្រែ ក្តក់អណ្តាត ញញឹមខិល បើពេលធម្មតា ថេយ៉ុងថាគាត់ឈ្លើយមិនខាន តែលើកនេះក្តក់អណ្តាតរឿងអី? គេធ្វើឲថេយ៉ុងគិតច្រើនហើយ
«បម្រើប្តីអូនមួយយប់ទៅ បងចង់សម្ងំក្នុងខ្លួនអូន ឲត្រជាក់ចិត្តបន្តិច អ្ហាស»ជុងហ្គុក ងើបឡើងរហ័សដើរកៀកជិតថេយ៉ុង អោបចង្កេះ ផ្ញាច់ជាប់និងបង្កើយទ្វារ។
ថេយ៉ុង លេបទឹកមាត់ផ្សើមបំពង់ក សម្លឹងមើលមុខបុរសដែលសម្លឹងមកគេប្រៀបបាននិងអាហារពេលល្ងាចដ៏ឆ្ងាញ់មិនខុស។ ភ្លាមៗ សម្លេងថ្ងួចថ្ងូរ កើតឡើងយ៉ាងឆាប់រហ័ស បុរសតក់ក្រហល់សង្រ្គប់ខាំ បឺតមាត់សំណព្វចិត្ត! ថេយ៉ុងស្រៀវស្រាញរកថាមិនត្រូវ ពេលដៃរវាមដូចមឹក រាវមកចាប់សាច់ចង្កេះអង្រ្កងមកពិតនិងផ្នែកខាងក្រោមរបស់បុរសភេទពេញលក្ខណះ ថេយ៉ុង សម្លឹងមើលផ្នែកខាងក្រោម
កូនប្រុសរបស់ជុងហ្គុក ខឹងឡើងទល់ ស្ទើប្រេះកន្សែងដែលរុំជាប់ចង្កេះ។ រាងតូចខាំបបូរមាត់ស្រៀវ ពេលបុរសជាគូរស្នែហ៍តាមបឺតជញ្ចក់ អូសតាំងពីផ្ទៃមុខរបស់គេរហូតដល់គល់ក បឺតមិនឲសល់ចន្លោះ ។
ថេយ៉ុងត្បៀតជើងចូលគ្នា ពេលជុងហ្គុក យកដៃម្ខាងមកអង្អែលត្រគាកមូលក្លំនិងជើងស្រឡូន! ជុងហ្គុកខាំបបូរមាត់ស្ទើចេញឈាម សម្លឹងឆ្លាស់មុខរាងតូចនិងភ្លៅរលោង ព្រោះនៅបន្ទប់តែពីនាក់ ថេយ៉ុងស្លៀកត្រឹមខោខើចខ្លីនិងអាវបញ្ចេញចង្កេះអង្រ្គងទាក់ចិត្តអ្នកខាងនោះមិនណយដែល។
«សម្លឹងមើលអូន ប្រៀបដូចជាចំណី អ្ហាស៎ អូនអួល»មិនទាន់ត្រៀមខ្លួន ថេយ៉ុងត្រូវជុងហ្គុកកន្ត្រាក់ចាប់ទាញខោខ្លី រហូតដល់កែងជើង។ បុរសរហ័សទាញកន្សែងចេញពីចង្កេះ កែវភ្នែកក្រហមឆ្អាល់សម្លឹងមើលកូនប្រុសមានទំហំធំ ដៃសសៃរចាប់ទាញយកមកសាប់មិនបានកន្លះនាទី ក៏យកមកជ្រលរក្នុងចំណុចទន់ជ្រាយរបស់រាងតូច
«ឃ្លានឆ្ងាញ់ ស្រលាញ់ល្អ! អូនឆ្ងាញ់ជាងចំណី បងផ្តាច់អាហារបាន តែមិនអាចផ្តាច់អូនពីរាងកាយបង!»ជុងហ្គុក អុកចង្កេះចូលស៊ុបអង្រួន ក្រលែងចូល ស្រើបស្រាល រោលរាល ក្រោមភ្លើងបន្ទប់ពន្លឺពណ៍ស្វាយ ព្រិលៗ រហូតធ្វើឲរាងតូចស្លើភ្នែក ខំប្រឹងបើកជើងទទួលយកភាពមហិមារដែលច្រាលចូល អុកចំចំណុចសំខាន់ ស្ទើរបែកទឹកស្នេហ៍ម្តងៗ
«អ្ហាសៗ ម្តេចអូនផ្តាច់ពីរាងកាយបងមិនកើត»រាងតូច ថើបថ្ពាល់បុរសដែលព្យាយាមបំពេញក្តីសុខខ្លួនឯង ងើយក ខាំថ្គាម ក្រសោបចង្កេះថេយ៉ុង បន្លេចកូនប្រុសឲចូលទៅជ្រៅ កាន់តែជ្រៅកាន់តែស្រួល
«ពេលនេះអូនផ្តាច់ពីរបស់បងឬនៅ អ្ហា៎ ជាប់គ្នាសម្បើមណាស់Babee»រាងតូចរលាក់ខ្លួនឥតឈប់ កែវភ្នែកឆ្មាៗ ព្យាយាមសម្លឹងមើលកន្លែងដែលតភ្ជាប់ ថេយ៉ុងអួលពុំស្ទើរ តែផ្នែកខាងក្រោមបន្ស៊ីគ្នា ចេញចូលតាមចង្វាក់មិនថមថយ
«អ្ហា ស្រៀវណាស់ លោកប្តី»ដៃស្រឡូន លូកទៅច្បាមសសៃរ
សក់បុរសគូស្នេហ៍។
ជុងហ្គុកផ្អាកចង្កេះបន្តិច សម្លឹងមើលចំណុចទន់ជ្រាយដែលសើម
គគល់នៃសំណើមស្នេហ៍ កាលដំបូងគគ្រើមរាងពិបាកចូលសម្រុកបន្តិច តែឥលូវរអិលស្រួលមិនពិបាកប្រើរបស់ជំនួយ។
«រអិលស្រួលចូលណាស់ ត្រៀមកម្លាំងសម្រាប់បម្រើបងឬនៅ»
«នៅទេ? កម្លាំងម្ចាស់ប្រុសខ្លាំងពេក អូនទ្របានប៉ុន្មានទឹកទៅ»
រាងល្អិតពោលទាំងសំឡេងម្ញិកម្ញក់ កែវភ្នែកទាំងគូស្លើស្រើបស្រាល បញ្ឆេះធ្វើឲជុងហ្គុកខ្នាញ់ រហ័សគ្រលាស់ចង្កេះសម្រុកយក ព្រោះគេមិនទាន់បញ្ចេញទឹកស្នេហ៍នៅឡើយទេ
«សិចណាស់ ជុប៎ បងចូលចិត្ត»ជុងហ្គុក ចាប់លើកជើងរាងតូចខាងឆ្វេងមកដាក់នៅលើស្មា ផ្ញាច់ភាពមហិមាឲត្រូវនិងរបស់គូស្នេហ៍
«បងគេងជាមួយអូន3ដងហើយ ឆាប់ពពោះBabyឲបងណា»ថេយ៉ុងក្រសោបមុខក្រហមឆ្អាល់របស់ជុងហ្គុកមិនដឹងស្រៀវស្រាញក្នុងខ្លួនប៉ុណ្នាទេ បានខាំបបូរមាត់រហូតដាច់រលាត់ចេញឈាមបែបនេះ។ ជុងហ្គុកចាប់ទាញជើងរាងតូចឲញែកកាន់តែធំជាងលើកមុន ទើបចូលទៅលុតជង្គង់នៅប្រឡោះកណ្តាល ចាប់កាន់កូនប្រុសសាប់បន្តិចឲរីកមាឌ ទើបស៊កចូលកន្លែងចំណុចទន់ជ្រាយរបស់រាងតូច
«អូយ...អូនឈ....ឈឺ»ដែលដេកកន្ត្រាក់ខ្លួនញ័រព្រោះតែភាព ស្រើបស្រាលនិងឈឺចាប់លាយឡំមកជាមួយ ដោយសារទ្រាំទ្រនិងភាពមហិមាររបស់បុរសចំពោះមុខមិនបាន។ រាងក្រាស់ មិនទាន់កម្រើកចង្កេះ ដោយសារតែគេផ្ទាល់មិនមែនមិនឈឺ ខានគេងជាមួយមិនបានប៉ុន្មានផង ក៏រួមរិតរបស់នាយសម្បើមណាស់ដែល
«សឺត បន្ធូរអារម្មណ៍របស់អូនបន្តិចណា»ជុងហ្គុក ស្រៀវតាមជើងធ្មេញសឺតសកមិនដាច់ ព្រោះតែភាពតឹងណែន ត្បិតមានទឹករំអិលដែលជាប់និងចំណុចទន់ជ្រាយក៏ដោយ។
«ថ្នម...ថ្នមអូនផងណា អូយ»និយាយមិនទាន់ដាច់ពីផង រាងតូចស្រែកបញ្ចេញសម្លេងឈឺចាប់ កន្ត្រាក់ភ្នែកភ្លាមៗសម្លឹងមើលមុខបុរសចិត្តព្រៃផ្សៃ ខាំបបូរមាត់សម្រុកខ្លាំងៗ មិនបានថ្នាក់មិនបានថ្នមតាមសម្តីគេបន្តិចណាសោះ ខ្លួនរាងតូចរលាក់ដូចសេះបោលមិនខុស មិនឲដូចនេះយ៉ាងដូចម្តេច បើបុរសមាឌប៉ុនសិង្ហ ក្រលែងបោលចង្កេះមិនរសាយ
«បង បងថ្នម..ថ្នមអូន ហុឹកៗ អូន អូនឈឺ»
«បិតបបូរមាត់អូនទៅ រឿងគ្រប់យ៉ាងអ្វីក៏បងថ្នម តែរឿងលើគ្រែមួយ បងមិនបន្ថយចង្កេះទេ» ថេយ៉ុងអន្តឺតអន្តក ស្រែករកភាពប្រណី តែមិនសមបំណង បានត្រឹមគេងថ្ងូររហឹកមិនដាច់សម្លេងឲបុរសរួមដំណេកស្តាប់!
«អ្ហា អ្ហាស អូនចេញហើយដេតឌី»ជុងហ្គុកញញឹម អោនទម្លាក់បបូរមាត់ទៅបឺតជញ្ចក់បបូរមាត់រីកហើមស្ទីករបស់រាងតូច ដែលតោងករបស់គេ! គេមិនទម្លាក់ចលនាចង្កេះ ត្បិតប្រពន្ធសំណព្វចិត្តសម្រេចមុនក៏ដោយ របស់គេមិនទាន់បញ្ចេញក៏នៅតែបន្ថែមចលនា
«អ្ហា៎ ស្រួលខ្លួនណាស់»រាងក្រាស់ផ្អាកចលនាចង្កេះ ទម្លាក់មុខនៅត្រង់គល់ករបស់ថេយ៉ុង បណ្តោយឲទឹកស្នេហ៍ហូរជ្រាបចូលទៅក្នុងរាងកាយប្រពន្ធសម្លាញ់ចិត្ត។
រាងតូចខាំបបូរមាត់ ព្រោះមានលំអងទឹកស្នេហ៍ក្តៅៗ ច្រើនខ្លាំងហូរចូលទៅក្នុងរាងកាយ បង្កភាពស្រើបក្នុងប្រាណមិនតិចនោះឡើយ!
ថេយ៉ុងមានអារម្មណ៍ថាកូនប្រុសរបស់ជុងហ្គុក រីកធំខុសទំហំដែលសម្រុកចូលកាលមុនដំបូង។
«អ្ហា៎ លោកប្តី»រាងតូចថ្ងូរស្រែកខ្លាំងៗ ពេលជុងហ្គុក ងើបក្រឡាស់ខ្លួនអង្គុយផ្អែកខ្នងនិងក្បាលគ្រែ ចាប់រាងតូចក្រឡាស់ឡើងលើ ដៃមាំចាប់កាន់នាគរាជទំហំស្តង់ដារ ស៊កបញ្ចូលក្នុងចំណុចទន់ជ្រាយយ៉ាងរហ័ស!
ជុងហ្គុក សើចៗតិចសម្លឹងមើលចង្កេះស្រឡូន អេនអនរង្គើរតិចៗនៅលើថ្ងាសប្រដាប់ភេទនាយ!
«ជុប អុកបងឲខ្លាំងឮទេ»ជុងហ្គុកចាប់ដៃស្រឡូនស្រឡៅមកថើប បន្តិច ទើបយកមកដាក់នៅលើស្មារធំក្រអាញ។
«លោកប្តី!!!»
«អឹមអៀននិងបង? បងធ្លាប់រួមដំណេកជាមួយអូន កុំខ្មាសអៀនអី»
ជុងហ្គុកដឹងថារាងតូចខ្មាសទើប រហ័សអោបថើបថ្ពាល់រាងតូចជាច្រើនខ្សឺត
«អ្ហឹក អួលណាស់! របស់បង ធំពេកហើយ»រាងក្រាស់ចាប់សង្កត់ចង្កេះរាងតូចឲកកិតនិងភាពមហិមារ! ថេយ៉ុងស្រាក់ដៃអោបកបុរសជាទីស្នេហា ចាប់ក្រលែងចង្កេះញាប់ស្គីស បំពេញតម្រូវការបុរសដែលមិនទាន់មាននាមជាស្វាមីពេញឯកសិទ្ធិ តែក៏ព្រមបម្រើដោយក្តីស្រលាញ់យ៉ាងពិតប្រាកដ មិនអល់ឯកក្នុងឱរ៉ា។
«បងសំឡាញ់ កុំអុកមកពីក្រោម អូនហួលណាស់ អ្ហាស»រាងក្រាស់ អុកចលនាចង្កេះក្រាស់ ពីក្រោមខ្លាំងៗ ហើយកចំហរមាត់ស្រួល ដូចឡើងឋានសួគ៍។
បន្ទាប់ពីសម្រុកអស់ជាច្រើនាទី ទឹកស្នេហ៍កំពុងបញ្ចូលក្នុងរាងកាយតូច ជុងហ្គុក យកដៃស្ទាបពោះ ថេយ៍ថើរថើរៗ ដៃក្តៅរងុំលើកទៅអង្អែលពេញពោះរាងតូចយ៉ាងថ្នាក់ថ្នម
«ឆាប់មកនៅជាមួយដេតឌីណា!»ចប់សម្តី ថេយ៉ុងសម្លឹងមើលមុខជុងហ្គុក មានអារម្មណ៍ថា ជុងហ្គុកស្រលាញ់ពេញចិត្តក្មេងណាស់
រួមដំណេកជាមួយគេពេលណា ក៏ប៉ងចង់បានកូនដែល
«បើមានមែន បងចង់បានកូនប្រុសឬមួយកូនស្រី?»ថេយ៉ុងយកដៃក្រសោបមុខបុរសជាទីស្រឡាញ់
«មិនរើសទេ! បំណាច់គេមកនៅជាមួយបង ទេវតាប្រទានខគេឲមកបងហើយ ទោះកូនប្រុសឬស្រី បងចិញ្ចឹមគេដោយក្តីស្រឡាញ់របស់បងផ្ទាល់»ជុងហ្គុកសើច ជ្រលទៅថើបបបូរមាត់តូចច្រមិចសារជាថ្មី
ភាពមហិមានៅក្នុងខ្លួនដេយ៉ុង ជាស្រេច ទើបជុងហ្គុកដូរចលនា ឲរាងតូចគេងផ្អៀង ទយត្រគៀកមកកាន់គេ ជុងហ្គុកលើជើងរាងតូចឲកន្ធែកនិងលើកម្ខាងឲឡើងលើ ទើបបញ្ជាចង្កេះក្រលែងញាប់ស្គីសក្នុងភាពទន់ជ្រាយ ថេយ៉ុងខ្ញាំពូកស្ទើររហែក ដោយសរភាពស្រើបស្រាលដែលគេបានផ្តល់ឲ វាលើសលប់ឥតឧបមា បរិយាយស្ទើរមិនត្រូវ។ រូបភាពផ្អែមល្ហែមក្នុងបន្ទប់ ចេះតែបន្តរឿយៗជាច្រើនទឹក រហូតដល់រាងតូចសន្លប់ ទើបជុងហ្គុកព្រមបញ្ឈប់ និងគេងអោបរាងតូចស្រឡូយ៉ាងកក់ក្តៅ ក្រោមរាត្រីអន្ធកាលនាយប់ដ៏ស្ងប់ស្ងាត់។

──────────រ៉ាយដានាល៍──────────
អេតមីនពិតជាអរគុណចំពោះការរង់ចាំរបស់អ្នកទាំងអស់គ្នា୨ৎ<<