Love=Aunty(အချစ်ဟာအန်တီနှင့်ညီမျှကြောင်း)

အပိုင်း၃၄

"ကြီး‌ကြီးရေ..."
"ဝေ သမီးလေး ဘာစားချင်လို့လဲ ကြီးကြီးဘာလုပ်‌ပေးရမလဲ"
"သံပုရာရည် လေးဖျော်ချင်လို့"
"ကြီးကြီးဖျော်ပေးမယ်‌လေ ခေါင်းမူးလို့လား သမီးလေး"
"ဇနီးလောင်းပူပူနွေးနွေးလေး အတွက်ပါ ကြီးကြီးရယ်..."
ဒေါ်နဲ့ သဘောကျလျက် တခစ်ခစ်ရယ်လေသည်။
သော် ရေခဲသေတ္တာထဲမှ သံပုရာသီး ထုတ်လျက် ဖျော်ဖို့ကို စတင်ပြင်ဆသ်နေလေသည်။
"ကျေးဇူးပါ သမီးလေးရယ်..."
"ဘာကိုလဲ ကြီးကြီးရဲ့ စကားက အရင်းမရှိအဖျားမရှိ"
"အော်...သမီးလေးရောက်လာမှ ဖွဲ့ ပုံမှန်ပြန်ဖြစ်လာတာ ပြုံးတယ် ပျော်တယ် သာမာန်လူတစ်ယောက်ပြန်ဖြစ်လာတယ် သူစိမ်းတွေထပ်ပိုစိမ်းတဲ့ သားအဖ ဆက်ဆံရေးလေးတောင် ပိုနွေးထွေးလာတယ်လေ ကြီးကြီး သိပ်ဝမ်းသာတယ် သမီးရယ်..."
"အချစ်ရဲ့ စွမ်းအားလေ အေးလေ ကြီးကြီးက ဘယ်သိပါ့မလဲ အဲ့ကြောင့်လဲ အပျိုကြီးဖြစ်နေတာ"
ပြောပြောဆိုဆိုနှင့် သံပရာရည်ဖျော်လို့ပြီးသွားတာကြောင့်
"သွားပို့လိုက်အုံးမယ် ကြီးကြီးရေ..."
"ကဲ ဒီကလေး လူကြီးကို"

"ဒေါက် ဒေါက် ဒေါက်"
"ဝင်ခဲ့ပါ
မောင်...ဘာတွေတုန်း"
"သံပုရာရည်လေ ဖျော်မတိုက်ရတာ ကြာပေါ့ သကြားပိုထည့်လာတယ်"
"မောင် ဒါတွေ လုပ်ဖို့မလိုပါဘူး Hotel ကိစ္စလဲ ခေါင်းရှုတ်ရ စပြစ်ခြံရဲ့ ထိန်းချုပ်မှုလဲ တာဝန်ယူရ အခြားနိုင်ငံကိုလဲ ကူးရခက်ရ ကိုယ့်အလုပ်နဲ့ကိုယ်တောင် မအားတာကို ပင်ပန်းနေပါ့မယ်"
"Hotel ကလဲ ဝတီနဲ့ပဲ အပ်ထားတာလေ မောင် ဘာမှလုပ်ဖို့မလိုဘူး စပြစ်ခြံကလဲ သုံးလမှ တစ်ခါလောက် သွားရတဲ့ကိစ္စတွေပါ အချစ်ရယ်...မောင်မပင်ပန်းပါဘူး"
မှန်တင်ခုံပေါ်မှာ ထိုင်နေတဲ့ ဖွဲ့ရဲ့ အနောက်ကနေ ခါးလေးကို တင်းတင်းလေးဖက်ကာ ခေါင်းကိုလဲ လည်ပင်းပေါ်တင်လျက် ခပ်ချွဲချွဲလေးပြောနေလေသည်။
"အချစ်..."
"ရှင်..."
ဘာစကားမှ ပြန်မပြောပဲ လည်ပင်းနားကိုသာ ခပ်ဖွဖွလေး နမ်းနေလေသည်။တ‌ဖြေးဖြေးချင်း အနမ်းများဟာ လည်ပင်းမှ တစ်ဆင့် ပခုံး အထက်နားသို့ရောက်လာလေသည်။
"မောင်...မောင်ရေ..တော်တော့ နေမတတ်တော့ဘူး"
"ကျင့်ယူထား အချစ် ရေ မောင် ပိုချစ်တော့မှာ"
"လူဆိုးကောင်"
"အင်း တကယ်ဆိုးခွင့်ပြုနော်"
ဖွဲ့ ခန္ဓာကိုယ်လေးကို ပွေ့ချီလျက် မလှမ်းမကမ်းက ကုတင်ပေါ်သို့တင်လိုက်လေသည်။
"မောင်..."
"ဟင်"
"ကြောက်တယ်"
"ခဏလေးပါပဲ ကောင်းသွားလိမ့်မယ်"
"ရှက်တယ်"
ထိုအခါ သော် ဖွဲ့ရဲ့ မျက်လုံးများ ပိတ်သွားစေရန် နှုတ်ခမ်းလေးအား အသာအယာ နမ်းလေသည်။‌အပေါ်နှုတ်ခမ်း တစ်လှည့် အောက်တစ်လှည့်နမ်းရင်း ဖွဲ့ရဲ့ အသက်ရှုသံတွေ ပြင်းလျက်မမှန်တော့သောအခါ အနမ်းများက်ုလည်တိုင်ထက်ဆီ ပြောင်းလျက် ခပ်ပြင်းပြင်းလေး နမ်းရှုက်လေသည်။
"မောင် မနက် ရုံးသွားရမှာ အရာမထင်စေနဲ့နော်"
"အင်း..."
လည်တိုင်ထက်ဆီနမ်းလျက် ဖွဲ့ရဲ့ ညဝတ်အင်္ကျီကိုလဲ ‌ဖြေးဖြေးချင်း ချွတ်နေလေသည်။ညဝတ်အင်္ကျီ ကျွတ်သွားလေသောအခါ
bra တစ်ခုသာကျန်နေသော ဖွဲ့ရဲ့ ရင်သားအပေါ် အနမ်းများထပ်မံကြဲနေလေသည်။ဖွဲ့ကလဲ သူမရဲ့ လက်ချောင်းများဖြင့် သော့်ရဲ့ ဆံစလေးများကို ထိုးဖွပေးနေမိသည်။ နောက်ထပ် သော့်ရဲ့ အင်္ကျီကိုလဲ ချွတ်နေလျက်ရှိသည်။
နောက်ဆုံးအကာအကွယ်ဖြစ်တဲ့ Bra ကို ချွတ်ပြီးနောက် နှစ်ယောက်လုံး အဝတ်ဗလာ ဖြစ်သွားသောအခါမှ ဖွဲ့အား  ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လှန်လျက် နှုတ်ခမ်းများအားထပ်မံနမ်း‌လေသည်။
လည်တိုင်မှ တစ်ဆင့် ရင်သားဆီသို့ ထပ်မံနမ်းရှုက် စုတ်ယူသောအခါ ဖွဲ့ထံမှ ညည်းသံခပ်တိုးတိုးအားကြားရလေသည်။
တစ်ဖက်ကတော့ စုတ်ယူနမ်းရှုက်လျက် လက်တစ်ဖက်ကတော့ တစ်ဖက်ရင်သားက nipple လေးကို ထိုးစွဆော့ကစားလျက်ရှိလေသည်။
"မောင်..."
သော့်ရဲ့ လက်ဟာ nipple မှ တစ်ဆင့်‌တဖြေးဖြေး အောက်သို့ဆင်းလာလျက်
"မောင်...ကြောက်တယ်ကွယ်..."
ထိုအခါ သော် ဖွဲ့ရဲ့နှာဖူးလေးကို အသာအယာနမ်းလျက်
"ရပ်လိုက်ကြမလား"
"ဟင့်အင်း မောင် လိုလိုလားလား ပေးအပ်ချင်ပါတယ်"
သော် သဘောကျသလိုပြုံးလျက်
"မောင် ညှင်သာပါ့မယ်"
အတွင်းခံနှစ်ခုလုံးမရှိတော့ပဲ ပဝတ်ဗလာနဲ့ မို့ ဖွဲ့ သိပ်ရှက်ပေမဲ့ သူမ မူးနေစဉ် ဒါမျိုး အခွင့်အရေးရခဲ့ပါလျက် နည်းနည်းတောင် အခွင့်ရေးမယူခဲ့တဲ့ မောင့်ကို ပေးအပ်ချင်ပါတယ်။
ချစ်လို့ကို ကျွန်မရဲ့ အပျိုစင်ဘဝကို မောင့်ထံ ဒီနည်းနဲ့ပေးအပ်ချင်မိပါတယ်လေ။
လက်ခလယ်နဲ့ လက်သကြွယ်နှစ်ချောင်းဟာ သူနဲ့ သွေးကြောများ စိမ့်ပြီး သွေးများနောက်ပြန်စီးသယောင် ခံစားချက်တို့ဖြစ်လာအောင် ‌ဖြေးဖြေးချင်း လှုတ်ရှားနေတယ်။ပိုမိုမြန်ဆန်လာတာနဲ့အမျှ ဖွဲ့ခန္ဓာကိုယ်လေးလဲ ကော့တက်သွားလေသည်။
"အာ့....မောင် မရတော့ဘူး တော်ပါတော့"
အရှိန်နည်းနည်းနှေးလျက် ပွတ်သပ်နေရာမှ အတွင်းထဲသို့ ဖြေးဖြေးချင်းတိုးဝင်လျက်
နှုတ်ခမ်းက်ုနမ်းနေရမှာ ဖွဲ့ဟာ ညီးညူသံတွေများလာပြီမို့ လည်တိုင်ကို သာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းနမ်းရှိုက်လျက်
ပိုမိုကြမ်းလာတဲ့ ထိုးသွင်းချက်များကြောင့် ဖွဲ့မောဟိုက်လျက်
"အာ့...အင်းးးး
အာ့!!"
သော်ရဲ့ လက်၌ အချစ်ရဲ့ အထိအတွေ့ကို ခံစားလိုက်ရသည် နှင့်တစ်ပြိုင်နက် ဖွဲ့ရဲ့ နောက်ဆုံး ညီးသံမှာလဲ ကျယ်လောင်လျက်....