ΠΡΊΝ ΝΑ ΕΊΝΑΙ ΑΡΓΆ

κεφάλαιο 6

''εε...ναι'' λέω τραυλίζοντας. Βγαίνω από το αυτοκίνητο και κατευθύνομαι προς την πολυκατοικία είμαι έτοιμη να μπω όταν για ακόμα μια φορά ένα χέρι με σταματά....

Χωρίς να το περιμένω με κολλάει στο τοίχο, βρίσκεται τόσο κοντά μου, τα πρόσωπα μας απέχουν λίγα εκατοστά που μπορώ και νιώθω την ανάσα του να με καίει, η καρδιά μου είναι έτοιμη να σπάσει

''γιατί έφυγες;'' Με ρωτάει πιέζοντας με περισσότερο κοντά του

''γιατί έτσι γούσταρα'' του απαντάω απότομα, έχω τόσα νεύρα μαζί του , ποιος στο καλό είναι αυτός; από την πρώτη μέρα που φέρεται απαίσια και εγώ...είμαι τελείως χαζή

''κοίτα σε έμενα θα μιλάς και θα φέρεσαι σωστά ''πιάνει το πηγούνι μου και πλησιάζει το πρόσωπο μου

''μπα και ποιος είσαι εσύ;'' του λέω ειρωνικά και προσπαθώ να τον απομακρύνω αλλά εκείνος με τραβά περισσότερο κοντά του

''αυτός που θα σε κάνει να..'' πάει να πει αλλά δεν τον αφήνω να συνεχίσει γιατί τον χαστουκίζω, δεν ξέρω γιατί το έκανα αλλά πργαμτικά με έφτασε στα όρια μου, τον μισώ..

''άκουμε καλά αγοράκι '' τον σπρώχνω από κοντά μου ενώ εκείνος πιάνει με το χέρι του το μάγουλο του, που μόλις πριν λίγα δεύτερα τον είχα χαστουκίσει

''εγώ δεν είμαι σας τις άλλες κοπελίτσες που έχεις γύρω σου. Δεν πρόκειται να κάνω τίποτα και προπαντός δεν πρόκειται να πέσω σε τέτοιο επίπεδο μαζί σου'' τα χαρακτηριστικά του έχουν αλλάξει, περισσότερος θυμός φαίνεται και είμαι σίγουρη πως δεν θα έχουμε καλά ξεμπέρδεματα

''είσαι ένας άξεστος μαλακας'' τον σπρώχνω ακόμα πιο δυνατά και μπαίνω μέσα αλλά εκείνος τρέχει από πίσω μου και με προλαβαίνει

''και εσύ τι είσαι; '' με γυρίζει μπροστά του κοιτάζοντας με μίσος ''ένα κοριτσάκι που επειδή ο μπαμπάκας δεν της έκανε το χατίρι το παίζει επαναστάτης, αλλά όταν θα τελειώσουν τα λεφτάκια της θα γυρίσει τρέχοντας πίσω ..''

''σκάσε'' του φωνάζω, δεν μπορεί να τα λέει αυτά , δεν με ξέρει .Δεν μπορεί να με κρίνει ενώ δεν ξέρει τι έχω περάσει

''γιατί;την αλήθεια λέω.Νομίζεις ότι ο αδερφός σου δεν το βλέπει;'' τι είπε τώρα; ο Χρήστος πιστεύει κάτι τέτοιο; ο ίδιος μου ο αδερφός, όχι δεν μπορεί..είμαι σίγουρη ότι μου λέει ψέμματα ''λες ψέμματα'' τον κατηγορώ και τον βλέπω να γελάει

''είσαι ηλίθιος '' ελευθερώνομαι από το κράτημα του και βγαίνω ξανά από την πολυκατοικία, αρχίζω να τρέχω χωρίς να ξέρω που πάω απλά τρέχω.Θέλω να απομακρυνθώ από κοντά του,νόμιζα ότι είχε αλλάξει ήταν διαφορετικός σήμερα αλλά για ακόμα μια φορά την πάτησα.Τα φαινόμενα απατούν, ποτέ ένας κάφρος σαν και εκείνον δεν αλλάζει.Τον μισώ..είναι ένα άξεστο γουρούνι που κοιτάει μόνο την πάρτη του και δεν τον νοιάζει αν πληγώνει τους άλλους και αυτό που είπε για τον αδερφό μου..ίσως τελικά σε αυτό να έχει δίκιο..δεν το πιστεύω..όλοι με πληγώνουν