ΠΡΊΝ ΝΑ ΕΊΝΑΙ ΑΡΓΆ

κεφάλαιο 18

Αλίκη

Το πρωί σηκώνομαι, με χάλια διάθεση πονάει πολύ το κεφάλι μου, συχνό φαινόμενο στην περίπτωση μου. Η μητέρα μου πριν κάποιες ώρες έφυγε για την Θεσσαλονίκη έπρεπε να κανονίσει κάτι τελευταία, θα έρθει και ο μπαμπάς. Μετά από καιρό θα τον δω, μπορεί να έγινε ότι έγινε αλλά μου έχει λείψει. Εξάλλου τώρα δεν ξέρω ποτέ αν τον ξαναδώ. Ο Χρήστος δουλεύει, το ίδιο και η Αλεξία, χαίρομαι για αυτούς είναι μαζί και πολύ χαρούμενοι

''Αααα'' ένας οξύς πόνος με πιάνει κάνοντας με να φωνάξω ''θεέ μου '' μονολογώ πιάνοντας το κεφάλι μου.Κάθομαι λίγο στο κρεβάτι για να ηρεμήσω, όταν το κουδούνι χτυπά.Με δυσκολία σηκώνομαι και βγαίνω έξω. Παίρνω μια βαθιά ανάσα και ανοίγω την πόρτα

''εσύ'' μένω να τον κοιτώ σαστισμένη, μετά από τόσο καιρό είναι εδώ, μπροστά μου .Θέλω τόσο πολύ να πέσω στην αγκαλιά του αλλά δεν μπορώ, δεν έχω πια αυτό το δικαίωμα

''να περάσω;'' με ρωτάει διακόπτοντας με από τις σκέψεις μου

''ναι..φυσικά'' κάνω άκρη για να περάσει. Βγάζει το μπουφάν του και κάθεται στον καναπέ

''Λοιπόν...ξέρω σου φαίνεται περίεργο που ήρθα εδώ'' ξεκινά να μιλά και ακούω ξανά την φωνή του

''Οδυσσέα..εγώ..'' πάω να πω αλλά με διακόπτει

''Αλίκη..δεν θέλω άλλες εξηγήσεις..βαρέθηκα ''

''αχ και να ήξερες"σκέφτομαι από μέσα μου και πασχίζω να κρατήσω τα δάκρυα μου

''Δεν ήρθα για εξηγήσεις, δεν ήρθα για τίποτα απλά ένιωσα τη ανάγκη να σε δω. Σε είδα στο όνειρο μου περίεργο έτσι;'' χαμογελάει και έχω την ευκαιρία να ξανά δω αυτό το χαμόγελο, το χαμόγελο που με έκανε να τον ερωτευτώ σαν τρελή

''η Αθηνά μου είπε πως σε είδε στο νοσοκομείο. Είσαι καλά;'' Προσθέτει κοιτώντας με ανησυχία.

''πεθαίνω'' αυτό μπορώ να απαντήσω αυτό είναι η αλήθεια αλλά δεν τολμάω να ξεστομίσω κάτι τέτοιο

''ναι απλά μια ίωση ήταν '' ψεύδομαι, ακόμα ένα άλλο ψέμα

''Αλίκη..πως γίναμε έτσι γαμωτο;'' πιάνει το κεφάλι του
''γιατί ρε Αλίκη, τι έκανα; Τι σου έκανα;'' η καρδιά μου πονάει, συγχωράμε αγάπη μου, εγώ φταίω για όλα,

Ενα δάκρυ κάνει την εμφάνιση του. Δειλά σηκώνομαι και τον πλησιάζω, κάθομαι δίπλα του

''Οδυσσέα..'' πιάνω το χέρι του αλλά αμέσως το απομακρύνει

''όχι..Αλίκη..όχι '' σηκώνεται όρθιος ''φεύγω '' λέει
''σε λίγες ημέρες εγώ και η Βίκυ φεύγουμε ''