ΠΡΊΝ ΝΑ ΕΊΝΑΙ ΑΡΓΆ

κεφάλαιο 22

''Αλίκη , έλα εδώ μικρή μου '' φωνάζει ο Χρήστος στην τετράχρονη πλέον κόρη του

''μα μπαμπά τέλω να πάω στην τάλασσα'' παραπονιέται η μικρή Αλίκη . Ο Χρήστος την παίρνει στην αγκαλιά του. Είναι καλοκαίρι έτσι εκείνος και η γυναίκα του η Αλεξία ήρθαν στην Ελλάδα για διακοπές, μετά από τόσο καιρό είναι εδώ, απολαμβάνοντας τις ελληνικές ομορφιές. Είχαν μετακομίσει στο Λονδίνο τα τελευταία τέσσερα χρόνια.Μετά από όσα έχουν περάσει τους αξίζει η ηρεμία και μόνο εδώ μπορούν να την έχουν. Εδώ στην Σαντορίνη που για εκείνους ξεκίνησαν όλα... εδώ που η αγάπη τους σφραγίστηκε για πάντα.

Από την πρώτη στιγμή που πάτησαν το πόδι τους εδώ αγάπησαν το μέρος σαν να άνηκαν εδώ, αυτός είναι και ο λόγος που αποφάσισαν να έρχονται κάθε καλοκαίρι εδώ. Δεν ήθελαν να φύγουν από το Λονδίνο ότι και να έγινε εκεί, είναι ακόμα το σπίτι τους, μπορεί να πόνεσαν αλλά δεν θα μπορούσαν να φύγουν .

Η μικρή τους Αλίκη,είχε πάρει το όνομα της θείας της..της Αλίκης τους..της αγαπημένης αδερφής και φίλη τους.

Από την πρώτη στιγμή που οι γονείς της άρχισαν να της μιλούν για εκείνη..την αγάπησε αμέσως..δίχως να καταλαβαίνει και πολλά άλλωστε ένα μικρό κοριτσάκι ήταν..τι θα μπορούσε να καταλάβει; Παρόλα αυτά η μικρή Αλίκη μπορούσε να καταλάβει τα πάντα για την θεία της και την θαύμαζε..για εκείνη ήταν ο ήρωας της

''τα μου πεις άλλη μια φορά την ιστορία της τείας Αλίκης;'' τον ρωτάει κοιτάζοντας τον με αυτά τα λαμπερά ματάκια που δεν μπορείς να τους φέρει αντίρρηση

''σου την έχω πει μικρή,πόσες φορές ακόμα ;''παραπονιέται ο πατέρας της, ξέρει την αδυναμία που έχει στην θεια της και κάθε φορά θέλει να ακούει την ιστορία της..μέσα από αυτήν μπορεί να έχει κάποια νοητή σύνδεση..Ο Χρήστος βλέπει την αγάπη που κρύβει μέσα της για εκείνη καθώς και το θαυμασμό της και ποτέ δεν της χαλάει χατίρι..Χαίρεται για την κόρη του αλλά και για την αδερφή του..την αδερφή του που τόσο του έχει λείψει.

''μα μπαμπάκα το τέλος ντεν μου το έχεις πει ακόμα ''σταυρώνει τα χεράκια της και τον κοιτάζει αγριεμένα ''γιατί κάτε φορά κάτι γίνεται και εσύ σταματάς. Για ατό απάντα μου τα μου την πεις ; ''

''ίδια η μάνα σου'' σκέφτεται από μέσα του γελώντας

''μπαμπά'' φωνάζει η κόρη του ξανά

''εντάξει εντάξει '' παραδίνεται και αφού την πάρει πάλι στην αγκαλιά του ξεκινά της μιλάει πάλι για τον έρωτα της θείας της με το κακό αγόρι τον Οδυσσέα