ΠΡΊΝ ΝΑ ΕΊΝΑΙ ΑΡΓΆ

κεφάλαιο 13

~Εννιά μήνες αργότερα ~

Εννιά μήνες, ξέρω ακούγεται παράξενο αλλά τόσο έχει περάσει από τότε που ο Οδυσσέας και εγώ είμαστε μαζί.Όχι μέρες αλλά ούτε εβδομάδες, εννιά μήνες είμαστε μαζί και η σχέση μας πάει πολύ καλά. Τον αγαπάω και κάθε μέρα που περνάει τον αγαπώ ακόμα περισσότερο. Είμαστε πολλοί δεμένοι αν και πολλές φορές δεν παραλείπονται οι ζήλειες και οι μικρό τσακωμοί εμείς καταλήγουμε πάντα μαζί, σαν την πρώτη φορά. Τώρα που είπα πρώτη φορά ήτα απλά μαγευτικά, τα είχε σκεφτεί όλα με κάθε λεπτομέρεια. Έκανε υπομονή μέχρι να νιώσω έτοιμη και μετά όλα ήταν στα χέρια του .Γνώρισα και την αδερφή του την Αθηνά , είναι μεγαλύτερη του και είναι πολύ γλυκιά αμέσως δεθήκαμε ακόμα και με τον πατέρα του , είναι πολύ καλός και φάνηκε να με συμπάθησε από την πρώτη κιόλας μέρα που με είδε

Όλοι είμαστε στην καλύτερη φάση της ζωής μας ο αδερφός μου με την φίλη μου είναι μαζί και αποτελούν το πιο ταιριαστό ζευγάρι μετά από εμάς φυσικά. Η μητέρα μου έρχεται τακτικά να μας βλέπει και έχει συμπαθήσει τον Οδυσσέα. Και εκείνη έχει αλλάξει πάρα πολύ, έχει γίνει άλλος άνθρωπος

Τις τελευταίες ημέρες με τριγυρίζει μάλλον κάποια ίωση , καθώς πολλοί πονοκέφαλοι με πιάνουν κατά την διάρκεια της ημέρας , δεν τους δίνω σημασία, άλλωστε θα είναι από την κούραση .

Και ακόμα ένα άλλο θέμα είναι η επιστροφή του Στέλιου, δεν ξέρω αν το θυμάστε αλλά είναι αυτός που με είχε χτυπήσει...ούτε θέλω να το θυμάμαι, στον Οδυσσέα έχω πει τα πάντα όπως και στον αδερφό μου και όταν τον είδαν δεν είχε και την κατάλληλη υποδοχή, με λίγους μώλωπες και ένα σπασμένο χέρι την γλίτωσε. Τέλος πάντων όπως είπα ο Στέλιος άλλαξε , έτσι λέει δηλαδή και ήρθε να μου ζητήσει συγγνώμη .

''μωρό μου '' με διακόπτει από τις σκέψεις μου ο Οδυσσέας, εδώ και δύο μήνες μένουμε μαζί στο διαμέρισμα του ''σε αγαπώ'' με φιλάει και αρχίζει να με γαργαλά ''σταμάτα '' λέω μέσα από το γέλιο μου ''τα παιδιά με πήραν να πάμε στο club , θα έρθεις;'' Με ρωτάει

''και να σε αφήσω μόνο;'' απαντώ σηκώνοντας το φρύδι μου

''μμμ δεν θα ήταν κακή ιδέα '' με κοροϊδεύει γελώντας

''ούτε να το σκέφτεσαι '' τον σπρώχνω από πάνω μου ''πόση ώρα έχω; '' πάω στην ντουλάπα

''σχεδόν μια ώρα '' λέει κοιτώντας το ρολόι του ''τι;'' αναφωνώ έκπληκτη,δεν το πστεύω και πότε θα με ενημέρωνε;