~Γιατί η αγάπη δεν μπορεί να φύγει από εκεί που ανήκει ~
Αλίκη
Από τότε που ξύπνησα νιώθω ένα κενό στο κεφάλι μου, όσο και να θέλω να θυμηθώ, δεν μπορώ. Εκείνο το αγόρι , κάτι μου θυμίζει αλλά όσο και να προσπαθώ να θυμηθώ, δεν γίνεται τίποτα. Στεναχωρήθηκα όταν τον είδα και δεν τον θυμόμουν. Από τότε δεν με έχει αφήσει στιγμή μόνη μου και είναι η αλήθεια ότι μου αρέσει. Όταν ειδικά χαμογελάει, μου αρέσει ακόμα περισσότερο. Η μητέρα μου, αν και δεν την θυμάμαι είναι και εκείνη κοντά μου , μα ποια κόρη ξεχνά την μάνα της. Τέλος πάντων η κυρία αυτή δηλαδή η μητέρα μου, μου εξήγησε κάποια πράγματα όπως ότι εγώ μένω στην Θεσσαλονίκη ενώ ο αδερφός μου ,εδώ. Ο Οδυσσέας είναι καλός του φίλος και είχαμε σχέση μεταξύ μας αλλά κάτι έγινε...δεν μου είπε παραπάνω. Αλλά είναι τόσο καλός μαζί μου..όταν με φίλησε ένωσα τόσο ωραία μπορεί να μην θυμάμαι αλλά όταν με άγγιξε..όταν με φίλησε η καρδιά μου το ζητούσε. Κάθε φορά που είναι δίπλα μου νιώθω ένα περίεργο αίσθημα...η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ να το εξηγήσω αλλά πιστεύω πως είναι καλό..Μου αρέσει ο Οδυσσέας..μου αρέσει πολύ
Ενώ η κοπέλα που έρχεται με τον αδερφό μου είναι η κοπέλα του καθώς και κολλητή μου από ότι μου είπαν..είναι τόσο καλή και στεναχωριέμαι που δεν την θυμάμαι, είναι άδικο όλοι περνούν τον χρόνο τους εδώ και εγώ δεν τους θυμάμαι Ακόμα είναι έγκυος, θα αποκτήσω ανιψάκι τουλάχιστον αυτό θα το θυμάμαι
''κόρη μου '' με πλησιάζει η μητέρα μου αγκαλιάζοντας με
''Αλεξία κορίτσι μου μας αφήσεις λίγο;'' λέει χαμογελαστά και αφού εκείνη,μου δίνει ένα φιλί στο μάγουλο βγαίνει έξω αφήνοντας μας μόνες
''Αγάπη μου '' χαϊδεύει το μαλλιά μου ''αύριο θα γυρίσω στην Θεσσαλονίκη και θέλω να έρθεις μαζί μου '' μου λέει, και εγώ μένω να την κοιτάω σαστισμένη, τι είπε μόλις τώρα; γιατί να φύγει ; και γιατί να πάω και εγώ μαζί της; δεν θέλω να πάω...αν και σε άλλη περίπτωση έπρεπε να πετάω από την χαρά μου που θα γυρίσω πίσω,τώρα δεν θέλω, αν φύγω δεν θα βλέπω τον Οδυσσέα, τον αδερφό μου...''μαμά..δεν θέλω ''
''κοριτσάκι μου θα σου κάνει καλό....μόνο για λίγο μέχρι να θυμηθείς''
''μα αν φύγω πως θα βλέπω τα παιδιά ''
''μην αγχώνεσαι θα έρχονται να σε βλέπουν '' με αγκαλιάζει
''εντάξει μαμά,θα έρθω μαζί σου" την βλέπω να χαμογελά, ίσως είναι καλή ευκαιρία, μπορεί να με βοηθήσει να θυμηθώ
YOU ARE READING
ΠΡΊΝ ΝΑ ΕΊΝΑΙ ΑΡΓΆ
Teen FictionΠολλές φορές η ζωή παίζει άσχημα παιχνίδια Ποτέ μην κρίνεις οτιδήποτε χωρίς να έχεις λογαριάσει και τις δύο όψεις Ποτέ ..ποτέ Πρόσεχε ...ψάξε...σκέψου Πριν να είναι αργά #-aalexia © 2016 - DON'T COPY THE STORY✔ Μην αντιγραψετε την ιστορια