κεφάλαιο 23

5.9K 455 50
                                    

*Επειδη μπερδευτηκατε λιγο θελω να σας εξηγησω καποια πργματα.Αρχικα ειδαμε οτι περασαν τεσσερα χρονια απο την ημερα του χειρουργειου της Αλικης..δεν μαθαμε τελικα αν πεθανε.Τελος παντων στα τεσσερα χρονια αργοτερα βλεπουμε τον Χρηστο με την μικρη Αλικη(κορη του) η οποια τωρα θελει να μαθει το τελος της ιστοριας του Χαρρυ και της Αλικης αρα υποτιθεται οτι ολο αυτο τον καιρο ο Χρηστος διηγουταν την ιστορια στην κορη του.Βλεπουμε και τον Χαρρυ ο οποιος ειναι παντρεμενος και εχει ενα γιο..δν ανεφερα την Αλικη γιατι μετα οπως ειδατε συνεχισα απο το χειρουργειο που μαθαμε πως η Αλικη δεν πεθανε αλλα επαθε αμνησια.Και αν δειτε η μητερα του , του λεει ''το αξιζετε και οι δυο σας'' για να μην σας κουραζω δηλαδη μιλαει για εκεινον και την Αλικη .Και μετα συνεχισα απο την σκηνη του χειρουργειου για να μαθουμε και το τελος τους.Δηλαδη ολη η ιστορια ειναι σαν να την λεει ο Χρηστος στην κορη του..και τωρα μαζι με αυτην θα μαθουμε και εμεις τι εγινε τελικα.Αν παλι σας μπερδεψα..πειτε μου .Απλα κρατηστε οτι Η ΑΛΙΚΗ ΖΕΙ ΑΠΛΑ ΕΧΕΙ ΠΑΘΕΙ ΑΜΝΗΣΙΑ*

''Αμνησία'' μας ανακοίνωσε ο γιατρός, μόλις ξύπνησε και μιας και που δεν θυμόταν κάλεσα αμέσως τον γιατρό και έπειτα τους υπόλοιπους, οι οποίοι δεν άργησαν να έρθουν .Δεν το πιστεύω, η Αλίκη δεν θυμάται, δεν με θυμάται ...

''και πότε θα επανέλθει..;'' ρωτάω ζαλισμένος από αυτό που μόλις άκουσα

''σε τέτοιες περιπτώσεις μόνο ο χρόνος μπορεί να δείξει."λέει
''μην χάνετε την πίστη σας, μόλις νίκησε τον θάνατο και μας έδειξε την δύναμη της ψυχής της..θα επανέλθει η μνήμη της απλά θέλει λίγο ξεκούραση. Μετά από τόσα που πέρασε..θέλει λίγο χρόνο αλλά πιστέψτε με νίκησε τον θάνατο δεν θα αργήσει να νικήσει και την αμνησία '' αποκρίνεται για άλλη μια φορά ο γιατρός δίνοντας μας δύναμη.

''μπορείτε να την δείτε αλλά καλό θα είναι να μπει ένας για την αρχή'' μας ενημερώνει και φεύγει

''αγόρι μου, ηρέμησε'' η μητέρα της έρχεται και με αγκαλιάζει

''δεν με θυμάται '' πιάνω το κεφάλι μου

''θα σε θυμηθεί αγόρι μου '' προσπαθεί να με καθησυχάσει ''η κόρη μου θα θυμηθεί όταν θα είναι έτοιμη. Φτάνει να είναι καλά είναι εδώ κοντά μας παλικάρι μου..αυτό έχει σημασία..είναι εδώ ''
έχει δίκιο, τουλάχιστον είναι ζωντανή..είναι εδώ μαζί μας..τα κατάφερε..

''μπορώ να πάω να την δω;'' τους ρωτάω παίρνοντας μια βαθιά ανάσα .Η μητέρα της πιάνει το χέρι μου ''πήγαινε γιε μου'' μου χαμογελάει και αφού συμφωνούν και οι υπόλοιποι , οι νοσοκόμοι με αφήνουν να περάσω μέσα στο δωμάτιο .

ΠΡΊΝ ΝΑ ΕΊΝΑΙ ΑΡΓΆWhere stories live. Discover now