Μυστήριο πράγμα ο Έρωτας

''ΧΡΙΣΤΙΑΝΝΑ''

Ζεστενόμουν πάρα πολύ.Προσπάθησα να γυρίσω πλευρό αλλά κάτι με εμπόδιζε.Άνοιξα τα μάτια μου και είδα ένα χέρι περασμένο στην μέση μου.

Στην αρχή πανικοβλήθηκα, αλλά αμέσως μου ήρθε στο μυαλό ότι το προηγούμενο βράδυ ζήτησα από τον Ορέστη να μείνει.

Γύρισα πλευρό σιγά σιγά για να μην τον ξυπνήσω και τον παρατήρησα για λίγο.Ο Ορέστης γυμναζόταν.Όταν λέμε γυμναζόταν,εννοούμε στ' αλήθεια γυμναζόταν.

Η φόρμα είχε κατέβει χαμηλά,επιδεικνύοντας το επίπεδο στομάχι του και το V που σχημάτιζαν οι μύες του στο σημείο αυτό.Μετά από τους κοιλιακούς του το βλέμμα μου πήγε στο δυνατό του στήθος και τους φαρδιούς του ώμους.Το πρόσωπο του φαινόταν ήρεμο και η αναπνοή του βαθιά.Είχε μισάνοιχτο το στόμα και έμοιαζε με Έλληνα θεό.

Πήρα προσεκτικά το χέρι του από πάνω μου και έβαλα να αγκαλιάσει το μαξιλάρι μου.Σηκώθηκα και πήγα στο μπάνιο.Όταν μπήκα είδα τα ρούχα του διπλωμένα πάνω στο πλυντήριο και γέλασα.

Έπλυνα το πρόσωπο μου,τα δόντια μου και χτένισα τα μαλλιά μου.Πήγα στην κουζίνα,έφτιαξα καφέ και φρυγανιές με βιτάμ και μέλι.

Μετά από λίγο είδα έναν αγουροξυπνημένο και ημίγυμνο -ωχ θεέ μου- Ορέστη να μπαίνει στην κουζίνα.

''Καλημέρα πριγκίπισσα''

''Καλημέρα,έχω φτιάξει καφέ'' του έδωσα την κούπα όταν έκατσε στο τραπέζι.Γαμώτο, γιατί ήρθε χωρίς μπλούζα;έπρεπε να πω κάτι για να μην τον κοιτάω έτσι.

''Ευχαριστώ που έμεινες, ελπίζω να κοιμήθηκες καλά.''χαμογέλασε και με κάρφωσε με το βλέμμα του.''Άργησε να με πάρει λίγο ο ύπνος αλλά μετά κοιμήθηκα σαν πουλάκι.Εσύ πως κοιμήθηκες;''..''Για να πω την αλήθεια,πολύ καλά'' συνέχισε να με κοιτάει και ένιωθα τα μαγουλά μου να κοκκινίζουν.

''Σκεφτόμουν..''δεν πρόλαβα να ολοκληρώσω την πρόταση μου και ο ήχος του κουδουνιού με διέκοψε.Ποιος να ήταν; Κοίταξα τον Ορέστη λίγο τρομαγμένη και εκείνος σήκωσε το ένα του φρύδι ''Περιμένεις κάποιον;''''Όχι κανέναν..'' σηκώθηκα να ανοίξω και από μέσα μου ευχόμουν να μην ήταν ο Στέφανος.

Άνοιξα και είδα την Χριστιάννα, να κλαίει και να πέφτει στην αγκαλιά μου.''Αγάπη μου τι έπαθες;''  ''Δεν με θέλει φιλενάδα, δεν με θέλει''δεν κατάλαβα καν για ποιον λέει, δεν ήξερα πως ήταν με κάποιον.Λογικό δεν την ρώτησα για την ζωή της μετά από τόσο καιρό και ένιωσα τύψεις.''Έλα κοριτσάκι μου,ηρέμησε, πάμε να καθίσουμε να μου τα πεις''

Πήγαμε στην κουζίνα και εκεί η φίλη μου,κοκάλωσε. ''Ορέστη;..''είπε και την είδα να με κοιτάζει πονηρά.Ωχ όχι αυτό δεν ήταν καλό.Μα τι περνάει από το μυαλό της

''Καλημέρα'' είπε και ήταν τελείως άνετος,αλλά δεν έγινε και κάτι για να μην ήταν.''Τι κάνεις εδώ και μάλιστα χωρίς μπλούζα;'' άρχισε την ανάκριση το κολλητάκι μου.

''Χριστιάννα..'' την προειδοποίησα.

''Τι;;; Συγνώμη αλλά αν ερχόσουν σπίτι μου και έβλεπες έναν ημίγυμνο Έλληνα θεό,με τέλειους κοιλιακούς παρεπιπτώντος,  να πίνει το καφεδάκι του, άνετος και ωραίος τι θα σκεφτόσουν;;''κοκκίνισα μέχρι τα αυτιά και κόντεψα να πάθω εγκεφαλικό.Τι είπε μόλις τώρα; ότι έχει τέλειους κοιλιακούς και μάλιστα μπροστά του γαμώτο.

''Για σένα αυτό που θα σκεφτόμουν, θα ήταν και αυτό που πραγματικά θα συνέβαινε.Εδώ σίγουρα δεν συμβαίνει τίποτα από αυτά που σκέφτεσαι''κοίταξα τον Ορέστη και έδειχνε να το διασκεδάζει.''Ωραία λοιπόν, τι είναι αυτό που συμβαίνει;Και μην προσπαθήσεις...''την έκοψα πριν συνεχίσει το παραλήρημα της. ''Πριν λίγο δεν έλεγες πως κάποιος δεν σε θέλει;''την είδα να σκύβει το κεφάλι της και να κάθετε.

 ''Λοιπόν τι συμβαίνει;;''

''Ο Στέφανος..''ξεκίνησε να λέει και έριξα μια ματιά στον Ορέστη, που σήκωσε το φρύδι του ''το βράδυ που είχαμε βγει όλοι μαζί, και με πήγε σπίτι, το κάναμε''έτσι απλά και χωρίς πολλά πολλά,είχα μείνει με το στόμα ανοιχτό.

 ''Κλείσε το στόμα σου Λυδία,ξέρεις ο κόσμος κάνει και σεξ'' αυτό ήταν σπόντα. Άκουσα τον Ορέστη να γελάει και στο στραβοκοίταξα. 

''Συνέχισε...''της είπα

''Την επόμενη, όταν ξύπνησα είχε φύγει.Μιλήσαμε και είπαμε να βρεθούμε, μετά της συνάντηση που θα είχε μαζί σου'' είπε και κοίταξε τον Ορέστη.''Όταν ήρθε μου είπε πως αυτό που έγινε ήταν λάθος και πως δεν μπορούμε να είμαστε μαζί'' σκεφτόμουν όλα αυτά και δεν ήταν και εύκολο να μιλάω για τον αδερφό μου. Οι άντρες και τα λάθη τους, γαμώτο.

Τότε μίλησε ο Ορέστης ''Χριστιάννα μπορώ να σε ρωτήσω κάτι;;''

''Ναι φυσικά,εδώ έβγαλα σχεδόν τα εσώψυχα μου μπροστά σου''

''Πόσο καιρό ''περνάς καλά'' με τον Στέφανο;;''

Έλα μου;;;;; Η Χριστιάννα γύρισε και με κοίταξε με ένα βλέμμα ενοχής και λύπης.Δεν καταλαβαίνω.

''Ένα χρόνο''την άκουσα να λέει και πετάχτηκα από την θέση μου.

''ΤΙΙΙ;;;;;;;'' είχα σοκαριστεί, μα πως;;;;