Μυστήριο πράγμα ο Έρωτας

''ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ''

Έχουν περάσει δυο μήνες από τότε που γυρίσαμε από την Ρώμη...Τώρα πια μένουμε στο καινούργιο μας σπίτι το οποίο είναι πραγματικά τέλειο...Όταν γυρίσαμε ήταν ένα υπέροχο επιπλωμένο σπίτι,δεν είχα άδικο που είχα εμπιστευτεί τον Ορέστη όταν μου έλεγε να μην ανησυχώ...

Όλοι είχαν ενθουσιαστεί με τις αλλαγές που είχαν γίνει στην ζωή μας,ειδικά όταν έμαθαν για την πρόταση γάμου που μου έκανε ο Ορέστης...Μέχρι και ο πατέρας μου είχε έρθει σπίτι μας και έδωσε τα χέρια με τον Ορέστη...Ζήτησε συγνώμη για την συμπεριφορά του και δεν θα μπορούσα να κάνω αλλιώς μόνο να τον συγχωρήσω...Είναι πατέρας μου,τον αγαπάω και τον καταλαβαίνω εν μέρη...

Ο Ορέστης είναι πολύ γλυκός και με φροντίζει...Με έχει σαν πραγματική πριγκίπισσα...Ειδικά τώρα τελευταία που έχω κάτι λιγούρες και του ζητάω πράγματα,τρέχει για να μου τα φέρει ακόμα και αν είναι μέσα στην νύχτα...

Όπως χτες για παράδειγμα...Του ζήτησα φράουλες...Αλλά που στο καλό θα έβρισκε φράουλες τέλος Οκτωβρίου;Δεν δυσανασχέτησε καθόλου και έφυγε μέσα στην νύχτα για να βρει...Τελικά γύρισε άπραγος αλλά το γέλιο που έριξα με την φάτσα που είχε πάρει δεν περιγράφετε....

Ο Στέφανος συνέχεια τον κοροϊδεύει για αυτά που του κάνω...Αλλά η απάντηση του είναι συνέχεια η ίδια...<<Δεν με ενοχλεί αρκεί να έχει ότι ζητήσει..>> φυσικά και εγώ τον υπερασπίζομαι και λέω στον αδερφό μου να δω τι θα κάνει όταν θα αρχίσει να ζητάει η Χριστιάννα ...

Αααα ναι δεν σας είπα..Η κολλητή μου είναι έγκυος..Δυο μηνών παρακαλώ...Και μπορεί ο αδερφός μου να πειράζει τον Ορέστη αλλά και αυτός δεν πάει πίσω...Του έκανε τόσο μεγάλη καζούρα -όταν αποφάσισαν να ακυρώσουν τον γάμο γιατί δεν ήθελε να κουράζετε το κοριτσάκι του όπως έλεγε ο Στέφανος- που δεν περιγράφετε...

Όσο για τον δικό μας γάμο είπαμε από την αρχή ότι θα γίνει μετά την γέννηση του μωρού...Που παρεπιπτόντως σήμερα θα μαθαίναμε αν είναι αγοράκι ή κοριτσάκι....Η κοιλιά μου είχε μεγαλώσει και μου άρεσε τόσο πολύ κάθε φορά που κοιταζόμουν στον καθρέφτη...

Άκουσα κλειδιά στην πόρτα και κατάλαβα ότι είχε έρθει ο Ορέστης από την δουλειά για να με πάρει να πάμε στην Κάτια για το ραντεβού μας...

''Τι κάνει η όμορφη πριγκίπισσα μου και το μικρούλι σημαδάκι μας;;;'' είπε καθώς πλησίαζε για να μου δώσει ένα φιλί...Ναι ο Ορέστης έλεγε το παιδί σημαδάκι..Αν είναι ποτέ δυνατόν..Όσες φορές και να του είπα να μην το λέει έτσι τίποτα...

''Καλά είμαστε και οι δυο..Και περιμένουμε τον μπαμπά να μας πάει στην γιατρό να μάθουμε επιτέλους τι είμαστε για να σταματήσει να μας λέει σημαδάκι...Έτσι μικρούλι μου;''φυσικά δεν περίμενα απάντηση εκτός από το γέλιο του Ορέστη...

''Είσαι έτοιμη καρδιά μου;''

''Ναι μπορούμε να φύγουμε...''είπα και βγήκαμε από το σπίτι που έκανε αρκετό κρύο..Ευτυχώς που είχα ντυθεί καλά...

Μετά από λίγο φτάσαμε στο ιατρείο και μας υποδέχτηκε η Κάτια...

''Γεια σας...Πως πάει Λυδία μου;''

''Καλά,μια χαρά όλα...''

''Ωραία...Ξάπλωσε να μάθουμε επιτέλους τι μωράκι έχεις...''

''Έχεις αγωνία;'' ρώτησε τον Ορέστη και εκείνος χαμογέλασε...

''Ναι λίγο έχω...''απάντησε...

''Λοιπόν για να δούμε...'' έκανε την απαραίτητη διαδικασία και κοιτούσαμε όλοι την οθόνη...

''Ορέστη σε ταλαιπωρεί η Λυδία;'' είπε μετά από λίγο η Κάτια..Δεν κατάλαβα που κόλλαγε στην συγκεκριμένη φάση αυτό...

''Ναι λίγο, με ταλαιπωρεί αλλά δεν έχω πρόβλημα'' είπε καθώς με κοιτούσε και μου χαμογέλασε...

''Πολύ χαίρομαι που το ακούω αυτό γιατί σε λίγους μήνες θα έχεις και άλλο ένα όμορφο κοριτσάκι να σε ταλαιπωρεί...''είπε και γούρλωσα τα μάτια..

''Κορίτσι...'' είπα και βούρκωσα...

''Κοριτσάκι;είναι κοριτσάκι;'' είπε ο Ορέστης στην Κάτια...

''Ναι είναι κοριτσάκι...Και αν κρίνω από εσάς τους δυο θα βγει ένα πανέμορφο κοριτσάκι...'' μας χαμογέλασε...

Γύρισα προς τον Ορέστη που τα μάτια του είχαν γίνει κόκκινα όσο κοιτούσε την οθόνη...Με κοίταξε και είδα πόσο είχε συγκινηθεί και αυτός...Μου έδωσε ένα φιλί στο μέτωπο και άφησε εκεί τα χείλη του μέχρι να συνέλθει...

Αφού η Κάτια μας είπε ότι είναι υγιέστατο και κανονίσαμε το επόμενο ραντεβού μας φύγαμε...

''Τι λες να πάμε να αγοράσουμε το πρώτο φορμάκι για την μικρή πριγκίπισσα μας;'' μου είπε ο Ορέστης και συμφώνησα με μεγάλη χαρά...

Φυσικά και δεν αγοράσαμε μόνο ένα φορμάκι αλλά πολλά, σε διάφορα σχέδια και χρώματα...Επέμενα να πάμε να διαλέξουμε και τα έπιπλα του δωματίου μιας και το είχαμε αφήσει για την στιγμή που θα μαθαίναμε τι είναι και επειδή ο Ορέστης δεν μου χαλάει ποτέ χατήρι καταλήξαμε να πηγαίνουμε από μαγαζί σε μαγαζί μέχρι την ώρα που έκλεισαν........

<<Ήταν τόσο χαρούμενοι και οι δυο από την στιγμή που θα μάθαιναν το φύλο του μωρού μέχρι που το έμαθαν,που κανείς τους δεν κατάλαβε ότι από την στιγμή που βγήκαν από το σπίτι κάποιος τους παρακολουθούσε....>>