Μυστήριο πράγμα ο Έρωτας

''ΟΧΙΙΙ"

Πονούσα πάρα πολύ...Το χέρι μου σίγουρα το είχα σπάσει...Αισθανόμουν την κοιλιά μου βαριά και ένας ακόμα πόνος με έκανε να ούρλιαξω.... Άκουσα την πόρτα να ανοίγει και γρήγορα βήματα να έρχονται προς το μέρος μου...

''Θα σε βοηθήσω..'' άκουσε τον άντρα να της λέει και την σήκωσε μαζί με την καρέκλα....

''ααααα....'' φώναξα ...Πονούσα πολύ....Μου έλυσε τα χέρια και προσπάθησε να με σηκώσει...Το βλέμμα μου έπεσε στο αίμα που υπήρχε στο πάτωμα....

''Το... το παιδί μου'' είπα μέσα από το τρέμουλο της φωνής μου...

''Αυτή η γυναίκα είναι τρελή...Δεν ήξερα πως θα σου κάνει κάτι τέτοιο...έχω ειδοποιήσει τον Φίλιππο...Έρχεται με τον άντρα σου και τον αδερφό σου να σε πάρουν...Κάτσε ακίνητη σε παρακαλώ'' είπε όταν με ξάπλωσε στο κρεβάτι....

''Πονάωωω...'' φώναξα για άλλη μια φορά...

''Τι να κάνω;Πες μου τι να κάνω για να σε βοηθήσω....''

''Σώσε το παιδί μου..'' είπα πριν κλείσω τα μάτια μου...

''Όχι, όχι μείνε μαζί μου....'' ήταν το τελευταίο που άκουσα......

Έτρεχα σαν τρελός...Αυτός που πήρε τον Φίλιππο τηλέφωνο του είπε που θα βρούμε την Λυδία...Είναι χτυπημένη,έτσι του είπε....Αν βρω την Νάντια θα την σκοτώσω...Μα το θεό θα την σκοτώσω...

''Ηρέμησε...Πρόσεχε μην σκοτωθούμε πριν φτάσουμε..'' φώναξε ο Στέφανος από δίπλα μου...

''Είναι χτυπημένη...Το άκουσες;;;Δεν πρόκειται να χάσω ούτε αυτή, ούτε το μωρό..Το κατάλαβες;;'' φώναξα...

Μετά από αρκετή ώρα,προσπερνώντας πολλά κόκκινα φανάρια έφτασα εκεί που μας είχαν πει...Έτρεξα γρήγορα και άνοιξα την πόρτα αυτού του μικρού σπιτιού στην μέση του πουθενά...

Είδα την Λυδία ξαπλωμένη σε ένα κρεβάτι,αίμα έτρεχε στα πόδια της και το φόρεμα είχε μουσκέψει...Έτρεξα κοντά της...

''Μωρό μου με ακούς;;Είμαι εδώ καρδιά μου...'' δεν πήρα καμία απάντηση...Έχει χάσει τις αισθήσεις της...Δεν πρόκειται να περιμένω μέχρι να έρθει το ασθενοφόρο, πρέπει να την πάω γρήγορα στο νοσοκομείο...

Την σήκωσα στην αγκαλιά μου και κάτι δεν μου καθόταν καλά...Ήταν πολύ ελαφριά...

''Βοήθησε με να την βάλουμε στο αμάξι..'' είπα στον Στέφανο...

Με γρήγορες κινήσεις την έβαλα στο πίσω κάθισμα και έκατσα και εγώ μαζί της...Ο Στέφανος έκατσε στην θέση του οδηγού και δίπλα του ο Φίλιππος που δεν είχε βγάλει μια λέξη...