Μυστήριο πράγμα ο Έρωτας

''NANTIA''

''Bρε, βρε ο αγαπημένος μου ξάδερφος''όχι ρε γαμώτο.Κοίταξα την Λυδία. Κρατούσε το ποτήρι της και έτρεμε το χέρι της.

''Γεια σου Νάντια'' απάντησα απόλυτα σοβαρός και ας ήθελα να την χτυπήσω,που πλήγωσε την μικρή μου. Παραδόξως ο ηλίθιος δίπλα της δεν είχε μιλήσει αλλά κοιτούσε την Λυδία θυμωμένος;;γιατί;;;ααα δεν θα τα πάμε καλά.

''Μωρό μου ....'' άκουσα την Νάντια να λέει.''Το κοριτσάκι που είναι με τον Ορέστη, δεν είναι αυτό το τσουλάκι που σε κυνηγούσε;''

''Νάντια σταμάτα..''είπα και πετάχτηκα πάνω.Κοίταξα γύρω μου και είχαμε τραβήξει κάποια βλέμματα.Αλλά δεν με νοιάζει.Αν ξανά προσβάλει την Λυδία θα την χαστουκίσω.

''Γιατί εξάπτεσαι ξάδερφε την αλήθεια λέω..''

''Ορέστη...''είπε η Λυδία και κούνησε αρνητικά το κεφάλι της.

''Νάντια χάρηκα.Είμαι η Λυδία αν δεν με ξέρεις.Αλλά νομίζω πως έχεις μπερδευτεί λίγο.Εγώ είχα σχέση με τον Φίλιππο...Άρα στην ουσία εσύ είσαι το τσουλάκι που τον κυνηγούσε''ουαου και δεν της το είχα.Μπράβο μικρή μου.Η Νάντια έβραζε από τον θυμό της.

''Για άκου να σου πω...'' ξεκίνησε να λέει αλλά ο ηλίθιος επενέβει. Ευτυχώς γιατί είχαν γυαλίσει τα μάτια τους.''Έλα μωρό μου.Μην ακούς τι λέει η καθεμία.Εγώ μαζί σου ήθελα και θέλω να είμαι.Πάμε μας περιμένει η παρέα μας.'' η Λυδία είχε γίνει κατακόκκινη και έσφιγγε το ποτήρι.Αυτός χαμογελούσε αλαζονικά,όταν ξεκουμπιζόταν από δω.Έκατσα πάλι.Κοιτούσα στην πριγκίπισσα μου που είχε κλείσει τα μάτια .Πήρε μια βαθιά ανάσα και με κοίταξε χαμογελώντας.

''Λοιπόν τι λέγαμε πριν μας διακόψουν αγενώς;;''

''Είσαι καλά μικρή μου;;''ήξερα την απάντηση αλλά ήθελα να ακούσω από την ίδια την αλήθεια.

''Όχι,δεν είμαι καλά.Αλλά δεν θα αφήσω τίποτα να χαλάσει την βραδιά μου μαζί σου.Γι'αυτό ας αλλάξουμε θέμα σε παρακαλώ.''

Άπλωσα το χέρι μου και έπιασα το δικό της πάνω στο τραπέζι.Ένιωσα τον γνωστό ηλεκτρισμό να περνάει από το σώμα μου.Γαμώτο, τι σκατά είναι αυτό κάθε φορά.

''Είμαι εδώ μικρή μου,για ότι χρειάζεσαι.Το ξέρεις έτσι;''κούνησε καταφατικά το κεφάλι της και κοίταξε τα ενωμένα χέρια μας.Δεν ήθελα να την φέρω σε δύσκολη θέση, γι'αυτό το τράβηξα διακριτικά.

''Λοιπόν πες μου τι σκεφτόσουν;Και εύχομαι να μην μας διακόψουν πάλι'' γέλασε και νομίζω φωτίστηκε όλο το πρόσωπο μου.Αχ αυτό το γέλιο της. Φτάνει μέχρι τα βάθη της καρδιάς μου.

''Πήρα την απόφαση μου.Θα έρθω να δουλέψω μαζί σου''είπα και μου χαμογέλασε.Αχ πόσο πολύ θέλω να τον φιλήσω.

''Νομίζω πως τώρα επιτέλους ξεκινάει η βραδιά μας ευχάριστα.Χαίρομαι που το αποφάσισες.Θα σε βοηθήσω σε ότι χρειαστείς.''

''Είμαι σίγουρη πως είμαι σε καλά χέρια''

Μιλήσαμε πολύ.Για την δουλειά,για τις σπουδές και των δυο μας.Γενικά πέρασε πολύ ευχάριστα η ώρα.Ένιωθα συνέχεια πως κάποια μάτια ήταν καρφωμένα πάνω μας.Αλλά δεν με ένοιαζε τίποτα.Μόνο που κοιτούσα τον Ορέστη να χαμογελάει, αισθανόμουν πολύ καλά. Αποφασίσαμε να φύγουμε και να κάνουμε μια βόλτα με το αμάξι.

''Τι μουσική ακούς;'' με ρώτησε

''Ελληνικά,λίγα ξένα. Κυρίως μπαλάντες.Εσύ;;''

''Ξένα κατά προτίμηση,αλλά δεν έχω πρόβλημα με τα ελληνικά''

''Πες μου κάτι που θες να κάνεις στην ζωή σου.''

''Θέλω να ταξιδέψω.Πάντα μου άρεσαν τα ταξίδια.Αλλά δεν πήγαινα συχνά.Δεν είχα και πολύ χρόνο.''

''Μικρή μου,σου υπόσχομαι πως στο ταξίδι που θα κάνω στη Ιταλία για δουλειά,θα σε πάρω μαζί μου.Από κάπου πρέπει να ξεκινήσεις.Τι λες;''

''Ναι, πολύ θα μου άρεσε αυτό.Σε ευχαριστώ''

''Δεν είπαμε πως δεν θα μου ξαναπείς ευχαριστώ; Μου αρέσει να σε βλέπω να χαμογελάς..Θα κάνω ότι μπορώ,για να το βλέπω πιο συχνά.''

''Είσαι υπέροχος.Σε ευχ......ουπς..''είπα και έκλεισα με το χέρι το στόμα μου.Άρχισε να γελάει τόσο δυνατά,που με τρέλαινε.

Συνεχίσαμε την βόλτα μας ακούγοντας μουσική.Μεταξύ μας, επικράτησε μια ήρεμη σιωπή.Αλλά όχι άβολη. Κάποια στιγμή μετά από αρκετή ώρα φτάσαμε έξω από το σπίτι μου.Δεν ήθελα να φύγει.Αλλά θα ήταν κάπως να του πω να ανέβει πάλι..Έτσι;;;

''Λοιπόν φτάσαμε.....''

''Πέρασα πολύ όμορφα σήμερα..''

''Και εγώ μικρή μου.Όταν είμαι μαζί σου περνάω πολύ ωραία.''

Έκανα κίνηση να τον φιλήσω στο μάγουλο και εκείνη την στιγμή γύρισε προς τα εμένα.Τα πρόσωπα μας ήταν σε απόσταση αναπνοής και κοιταζόμασταν.Δεν κατάλαβα ποιος έκανε την αρχή.Εγώ ή αυτός.Το μόνο που ξέρω είναι πως όταν τα χείλη του ακούμπησαν τα δικά μου,ένιωσα χιλιάδες πεταλούδες να απελευθερώνονται μέσα στο στομάχι μου.

Και εμείς να βυθιζόμαστε όλο και πιο πολύ σε ένα παθιασμένο φιλί......