Het gewone leven

149 13 0
                                    

POV Dunja

'Dunja, wat doe jij nou nog in bed?! Je hebt school vandaag!' roept mijn moeder. Ik schrik wakker. Het is ongeveer een maand geleden dat ik de vampierendroom heb gehad. Ik ben er inmiddels van overtuigd dat vampieren niet echt bestaan. Ik kijk op mijn mobiel om te kijken hoelaat het is en zucht. 'Mam, asjeblieft. Het is zaterdag' 'Meen je dat..? Oh...' stamelt mijn moeder.

Mijn moeder is nogal in de war de laatste tijd. Ze vergeet welke was schoon is of niet, of we al hebben gegeten, en soms zelfs wie ze is of wie ik ben. Ik denk soms dat het komt doordat ze soms gewoon doordraait, over alles wat nog gedaan moet worden. Maar ik bekommer er me niet zoveel meer over. Ik ben het inmiddels gewend.

Nu ik toch wakker ben, besluit ik maar mijn kleren aan te doen. Het is toch al acht uur geweest. Prima tijd om op te staan. Ik kijk na het aankleden op de klok. Hm, tien minuten. Kan sneller. Ik loop naar de badkamer. Daar borstel ik mijn tot over de kont (ja, kont) lange, lichtbruine haren. Na vijf minuten geworsteld te hebben met de borstel, maar ik er één lange vlecht van. Ik bekijk mezelf in de spiegel. Geslaagd.

Ik loop de trap af, naar beneden, als ik het bekende geluid van mijn telefoon hoor. Ik heb een bericht. Snel storm ik terug naar boven. Ik pak mijn mobiel en voer de ontgrendelingscode in. Snel kijk ik bij Berichten. Onbekend. Oftewel: Ik ken dat nummer niet. Ik open het gesprek.

Kom vannacht om twaalf uur naar het park. Groet, L.

L? Ken ik iemand met een L? Even kijken... Lucas, Lennart... Luuk... Nee, geen van hen kan het zijn. Ik besluit te antwoorden.

Wie ben je?

Bijna meteen krijg ik een sms terug.

Dat zie je vannacht klokslag twaalf uur.

En even later nog een

Kom alsjeblieft. Het is van levensbelang!

########
Hallo,
Sorry dat ik gisteren niet meteen begonnen ben. Ik heb op de camping maar een uur p/d wifi, en die had ik toen per ongeluk al verbruikt. Ik ben er ook niet trots op qua lengte van dit boek, maar hé, jullie hebben wel meteen het eerste hoofdstuk te pakken!

Nog iets minder dan een week vakantie, ik heb er weer zin in!

Ps: Vandaag gaan we naar huis, dus heb ik thuis de hele tijd wifi.

Gevangen in de weerwolvenwereldWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu