Gevangen in de weerwolvenwereld

Het park

POV Dunja

Ik ben vreselijk zenuwachtig. Ik wil weten wie die L. is.  Wachten tot vannacht, Dunja. Wachten tot vannacht. Gefrustreerd kijk ik wat op media, of lees een boek waarvan ik totaal geen idee heb waar het over gaat. Eindelijk hoor ik de klok. 1... Half twaalf. Snel sluit ik mijn boek en race naar de gang. Het is nu best fris buiten, dus ik doe een warme jas aan. Ik kijk nog even op mijn telefoon en pak mijn sleutels. Zachtjes maak ik de deur los en sluip naar buiten. Mijn ouders en Kiara zijn al naar bed, dus ze mogen niet wakker worden. Zachtjes sluit ik de deur en draai hem voorzichtig dicht. Dan snel ik naar het fietsenhok. Ik haal mijn fiets van het slot en sleep het onhandig mee naar buiten. Ik ben een beetje te snel geweest, want net als ik op mijn fiets zat richting het park, realiseerde ik mij dat ik de deur van het fietsenhok niet heb dichtgedaan. Geïrriteerd draai ik om en sjees weer terug.

Eindelijk ben ik in het park. Op de kerkklok staat dat het twee voor twaalf is. Net op tijd dus. Nu maar wachten tot die L. komt.

1...2...3...4...5...6...7...8...9...10...11...12... Hoor ik daar niet iets ritselen? Ik kijk om me heen en zie een struik bewegen. En opeens slaat de paniek in mijn lijf toe. Wat als die L. geen hulp nodig had? Wat als het een valstrik was? Moet ik vluchten? Misschien is het een pedofiel... Meer tijd om te denken heb ik niet, want uit de struiken springt opeens een geraamte op mij. Ik wist het. Ik wist dat het een valstrik was. Zonder ook aar iets te kunnen bereiken verzet ik mij in zijn greep. Maar hij is sterker. En dan laat hij opeens los en staat op. Ik aarzel geen moment. Ik spring op en probeer weg te vluchten. 'Wacht, Dunja!' hoor ik een bekende stem zeggen. Ik verminder mijn snelheid. Ik draai me om en moet naar die boom naast me grijpen om overeind te kunnen blijven staan.

Luk.

Het was Luk. Luk, degene die met mij die test had gedaan of ik de uitverkorene was. Maar.... Dat was toch een droom? Ik voel aan mijn hoektanden. Nee, geen extra lange hoektanden. Dat klopt toch niet? Hoe meer ik erover nadenk, hoe meer ik mezelf aan het verwarren ben. Luk ziet het blijkbaar, want hij zegt: 'Je hoeft er niet te lang over na te denken, Dunja. Het is toch ingewikkeld.' Ik haal even diep adem. Dan lijkt het alsof mijn fantasie het van mijn verstand overneemt. 'Er is iets met Shak, niet?'

############
Heeyyyy,
Sorryknorrieporrymorrieborrie dat ik zooooooolang niet heb geupdatet!

Ik heb het gewoon zooooo druk met school (dat heb je natuurlijk met vwo :D)
En ook sorry dat het zo weinig is. Ik beloof dat ik de volgende keer wat sneller en wat meer zal updaten.

Liefs Dorien