Epiloog

58 8 4
                                    

POV Dunja, 3 maanden later...

Ik probeer vriendelijk te lachen naar de leraar die net langsloopt in de gang. Opnieuw kijk ik naar beneden. Maar snel weer omhoog, zodat niemand wat merkt. Niemand mag merken wat voor klein wondertje er in mijn buik zit, ook al zullen ze het allemaal merken. Nog steeds moet ik denken aan het moment dat de uitslag van de zwangerschapstest kwam...

3 maanden eerder

De vijf minuten zijn om. Trillend pak ik de test, en houd mijn ogen dicht. Het zou trouwens niet kunnen, ik heb de droom gehad en die zou alles terug moeten hebben gedraaid. Hoewel, Kiara wist alles nog. Langzaam open ik mijn ogen. Ik kijk eerst Kiara aan, die tegenover mij staat. Zij geeft me een kort knikje en dan kijk ik op de test.

||

Er staan twee streepjes. Is dat positief? Vragend kijk ik Kiara aan terwijl ik de zwangerschapstest aan haar laat zien. Ze slaat een hand voor haar mond. Ze kijkt me aan en knikt.

##########

Heyyyy,
Ongelofelijk, deel twee is eindelijk klaar! En ik zit erover te denken een deel 3 te maken...

Allemaal heel erg super-duper-kuperbedankt voor het lezen van mijn verhaal. Ik had geen motivatie gehad verder te schrijven als jullie er niet waren geweest. Dankjullie wel!

Gevangen in de weerwolvenwereldWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu