Naruto ~ SasuNaru

Rozdział 3.

- Naruto, ty dalej się nie domyślasz kto to jest?
- No wiesz trudno mi..
- Oh Uzumaki Uzumaki, ta osoba to po prostu T..
- T..?

Sasuke patrzył się teraz w jakiś punkt za moimi plecami. Kiedy się odwróciłem zobaczyłem różowe włosy spadające na jej zapłakaną twarz. Kiedy ona tu przyszła?

- S-Sakura.. ja..
- Czy to wszystko prawda? Taki jest prawdziwy Sasuke?! Chodziłes ze mną tylko po to żeby złamać mi serce, jesteś.. jesteś obrzydliwy Nienawidzę cię. Jak mogłeś mi..
- Sakura to nie tak. Po prostu, ja kochałem cię, naprawdę, ale..
- Ale co?! Co teraz wymyślisz? Biegnij do swojej nowej dziewczyny! Pewnie się ucieszy, że teraz ma cię tylko dla siebie. Nienawidzę Cię. Nienawidzę.

Mogłem tylko patrzeć jak ta dwójka się kłoci, nic nie słyszałem, ogłuchłem. Kim jest ta dziewczyna. T? Tsunade? Niee. Temari? Coś mi tu nie pasuje.

- Sakura czekaj!
- Nie chcę cię znać rozumiesz? Jestes podłym kłamcą. Nie dziwię się dlaczego Itachi cię oszczędził. To hańba zabić taką osobę jak ciebie, Sasuke..

Widziałem już tylko małą Sakurę biegnąca w strone lasu. Dlaczego to wszystko miało miejsce akurat tutaj, akurat ze mną.

- Naruto, przepraszam cię za to wszystko..

Nie słuchałem go. Kim była ta dziewczyna. Kto to był.

- I teraz ty, Naruto. Odezwij się. Powiedz choć słowo.

Tenten! To ona! To musiała być ona. Przecież ostatnio widziałem ich razem, kiedy wracałem od Iruki. Od kiedy ich coś łączy. Dlaczego..

- Naruto.. Błagam..

Spojrzałem na niego. Był blady. Płakał. Sasuke płakał. Wygladał tak niewinnie płacząc.

- To co powiedziała Sakura, to prawda. Itachi wymordował klan Uchiha. Zostawił tylko mnie. Ale chyba nie chodzi ci o to.

Nie mogłem nic powiedziec. Czułem jakby ktoś zaszył mi usta nitką. Oh Sasuke, dlaczego ty płaczesz.

- Rozumiem. Nie chcesz mnie już znać.. Widzisz jaki jestem. Skrzywdziłem Sakurę. Mogę skrzywdzić ciebie... A nie chce, nie chce widzieć bólu przyjaciela..
- Sasuke!

Ale go już nie było, zniknął i zostałem tu całkiem sam.