Kurt Kız

Eyvahlar olsuuunn

Zaman hızla ilerliyordu.
1 hafta kadar sonra Lauralarla vedalasinca Carolinelere "ben dışarı çıkacağım." Dedim. "Bella beni 2 hafta evinde ağırlayacak. Morali bozuktu, beni aradi." Diye de ekledim. "Hoşçakal." Demişterdi.
Annemi bulacaktım ben aslında! Tabiki Bella ve dedesinin yardimiyla ;))
Kimseye birşeycikler söylememiştim. Hiçbirşey çaktırmadan toplamış olduğum çantamı da alıp evden fırlayıverdim. Çıkmadan önce kumbaramdan paralarimi aldim. Tam tamina 3000 $ vardı. Ee, zamanın birikimi. Neyse... bir de kredi kartlarimı da aldım. Hemen fırladım. Ormanı geçip oradan yürüyerek şehir merkezine ulaştım. Aşırı param vardı. epeyce süredir bekledigim an gelmişti, artık havalı bir motor almalıydım. Her yere yürüyemezdim. Dukkana girdim ve acil bir motor aldım, taksitle ödeycektim. Bu motor satan yer, Bella'niñ dedesine aitti. Bellalar cok zengindi ve bana param yetmediği halde taksitle ödeme koşuluyla fiyatı yarıya indirerek bir (Hazir misiniiiiizzz!!??) ..... HARLEY DAVIDSON motor verdiler!!! İnanamadim. Bunu alamazdim. Ama zorundaydım. Bunun uzerine ilk 1 hafta motoru bana ögrettiler ve Bellalarda kaldım. 2. Haftada da Bella, benimle annemi bulmaya geleceğini söyledi. Yardım etmek istiyormuş. Zorladı beni, ben de kabul etmek zorunda kaldım.
Sonra motora atladık. Çantamı Bella'nın sirtına taktik. Arkama yerleşti, ve.. vınn!! Sokaklar Harley'in sesiyle çınladı. Bella ise deri ceketime yapışmış, ćantamı taşıyordu. 1 saat kadar sonra Bella'yla Teksas'taydık.
"Annemlerin burada olduğundan emin misin Bella?"
"Bana boyle söylendi."
"Pekala."
Motoru park ettim ve kagittaki adrese bir kez daha baktım. "Tam olarak şu bina," dedim caddenin karşısındaki siradan binayı isaret ederek. Beraber apt. mandan içeri girdik. 'Emmy and Mike' yazıyordu bir kapıda.
Annemler.
Kapıyı tiklattım. Ellerim titriyordu. 1 dakika kadar bekledik ama gelen olmadı. Tam geri dönecekken kapi açıldı ve karşımda annem duruyordu. "Anne?!" Dedim.
Kırılmış kolunu tutarak bana sadece şöyle söyledi:
"Sen de kim oluyorsun?"