Hayat devam ediyor....

183 18 0
                                    

Ajans haberini Caroline'lere verdim. Gayet mutluydular.

Aylar sonra ben mezun oldum. Mezunyetim tek kelimeyle süperdi! Balonlar, süsler, ışıklar filan filan.....

Ajansa da devam ediyorum bu arada. Öyle işte....

Anneme gelince, harika haberlerim var: annem kendine gelmiş! Bunu duyduğumda bu sefer carolinelere de haber verek onu görmeye gittim. Annem Alex diye kapıda beni karşıladı. Şaka gibiydi, 2 sene öyle hiç geçmeyecek, annem hafızasına kavusamayacak gibiydi, ama geçti gitti herşey!
Annem de ben geleceğim diye tüm hazırlıkları yapmıştı... masa yiyecek-içeceklerle donatılmıştı! Masada kekler, pastalar, börekler, ceşitli yiyecek-icecekler....
Karnımızı doyurduktan sonra çaya geçtik. Annem de başladı anlatmaya;
"Hafızamı kaybettigimi de, o kazayi da hatırlıyorum. 'Bizden ayrı yasaman gerekiyor' dediğimizde ne kadar üzüldüğünü de.... o gun için ayrıyetten özür diliyorum, çok zor durumda kalmıştık, alex. Ama hepsi geçti gitti. Sen zaten mezun da oldun, o yüzden ister yanımızda yaşa, ister de Caroline ve Jake ile.. senin seçimin. Sana darılmayız. Ama zaten kendine yeni bir hayat kuracaksın... buralarda harcanma." Diye anlata anlata bitiremiyordu annem.
"Peki, bakarız." Dedim. "Belli olmaz."
Aksama dogru annemlerden ayrılıp yine motoruma atladım. Ama bir şeyler olmuştu, yol ayrımında nereden saptığımı unutmuştum. Ben buraya nasıl gelmiştim? Yol calısmasi vardı sol tarafta. Sağ taraf da ormanliktı. Hava da kararmaya baslamıştı. Tanrım!!!
Sakin olup düşünmeye baslamıştım. Ama aklima hiçbir şey gelmiyordu. Telefon bile cekmiyordu. Üstelik geri de dönemezdim.yolu bilmiyordum kiiiii!!
"Eyvah" dedim. "Başım dertte.!..!!"
Ormanda kaybolmuştum. Gun batiyordu. Derenin kenarına motorumun küçük gözündeki yedek çadırı kurdum. Çarşafima sarıldım ve hemen kurmus olduğum kücük cadira yerlestum. Ormandan el fenerimden yardim alarak biraz odun topladım. Sonra da yerde buldugum cakmakla ates yaktim. ateş dagilmasin diye de cevresine taslar koydum. kucuk capli atesim buyudu, sonra beni isitti. Yatarken atesi sondurdum. Ama rahat degildi icim. Korkuyordum.
Tam o esnada vahşi ormanın derinliklerinden gelen bir sesle irkildim.

"AUUUUUUUU"

Kurt KızHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin