Kurt Kız

Gerçekler

Dediği şey rüya değildi dimi, diye düşündüm. Belki de değildi!

Ama belli ki değildi, çünkü kendimi çimdikledim.

Ama cidden anlamama yetti.

Zamanına ben de ona karsi birşeyler hissetmiştim ama bu hiçbirşeyi değiştirmemişti. Ne de olsa ona söyleyememiştim. İçimde kalsa da alışmıştım bu duruma. Böyle olmalıydı.

+Imm...

-Üzgünüm. Bu elimde değildi...........Alex......

+yo, özür dilemene gerek yok çünkü....

-Çünkü....??

+Çünkü... zamanında ben de sana karşı birşeyler hissettim. Jacob, ben de üzgünüm. Bu iş böyle gitsin istemedim. En iyi dost olarak kalalım istedim.

-Ben de. Ama Alex, ikimiz de hatalı değiliz. Kimsenin suçu yok.

+Haklısın, belki de arkadaş da olmamalıyız.

-Hayır, Alex. Bak; ben asla üzülmeni istemedim. Ama nasıl oldu bilmiyorum, olaylar böyle gelişti. Elimde değildi ki.

+Ben de üzgünüm. Jacob, tamam. Biz hala dostuz değil mi?

-Alex---

+Tahmin ettiğimi sormayacaksın değil mi?

-Tahmin ettiğin şey ne?

+Benimle------

-Çı-----

+...kar mı-------

-sın?

+Jacob, bak; seni kırmak istemem ama ya bir gün olur da---

Kelimeler ağzìmda düğümlenmişti. Doğru kelimeyi bulamıyordum.

-Ayrılırsak??... Mı?

+Peki o zaman ne olacak?

-Arkadaş kalacağız...

+Olmaz ki Jake......Ya daaaa: Pekala!! Varım !!!

Dedim ve kollarìmla boynundan sarıldım.

Sonra olanları anlatmak için Caroline'i aradım. Mutlu oldu. Baya.

Sonra Jake ile canımız değişik birşeyler yapmak istiyordu. Ama ne yapsak bilmiyorduk. Sadece günler geçtikçe birbirimizin etkisine kapılıyorduk.

Bir ara hafızamda evlendiğimiz an belirdi. Aman Tanrım. Kendimi tam bir yaşlı gibi hissederdim. Tam anlamıyla! Korkunç olurdu! Neyse ki şimdilik erken. Derin bir oh çektim.

Sonra (tabiki sabah olduğunda) beraber kahvaltı yapıp Londra'ya gittik. Sadece 1 hafta kaldık. Ama eğlenmiştik. Eve geldiğimizde beraber vakit geçirmeye ve daha sık birşeyler yapmaya başladık. Herşey yolundaydı. Beraber mutluyduk ve ciddi davranmaya çalışmıyorduk. Öncelikle ben her zaman kendimdim. Asla başkalarına özenmezdim. Gayet memnundum. Böylesi daha iyiydi. Herkes için.

Bugün öğleden sonra beraber yürüyüş yapmak istedik. Orman gibi bir yer vardı, ama artık orayı yürüyüş alanına çevirdiler, biz de oraya gidelim dedik.

Ama çok geçmeden bir ses duyuldu:

-İmdaaaaatt!!!!

Sesin geldigi yöne doğru baktim. Yaşli bir bayanin çantasını çalıyorlardı.

+Jake koş! Yakalayalim şu hırsizi!!!

Koştuk. Ama keşke kurda dönüşebilseydim!....

Jake adami yakaladi ve ben de çantayı alip yasli bayana verdim.