Kurt Kız

Kurt okulu muu??!!

+Peki konuşalım o zaman...

-bak, Alex, başına okulda bisuru işler aldın. Diyoruz ki biz, babanla; seni italya'daki bir kurt okuluna göndermeye karar verdik...

+ya siz???

-Alex, biz değil sen.

+yoksa... YATILI Kurt Okulu?

-evet, tatlım; hem orada rahat edersin.

+anne, babaa sacmalamayin, ya bi kere dönem ortasındayız yani nasil gidebilirim İtalya'ya???.... Ya baba bari sen yapma!!!

-biletin hazır. Yarin gidiyosun yarin aksam saat 9 da biniyorsun.

+size inanamiyorum duygu baginiz yok mu sizin!!!????? Zaten gecen yil köpeğim body'yi başka birine verdiniz. Şimdi ise Caroline ve Jacob'tan nasıl ayilrılıcam ben??.... Heee?????

Kapıyı çarpıp çıktım. Ormanda yürümem her zamanki gibi yasaktı çunku vampir bolgesini falan bilemezmişim de girer misim de falanmis filanmis... Caddeye çıktım. (Ormanı koşarak gectim) Ve bir cafeye girdim. Geç saate kadar dışarıda kaldım sonra eve döndüm. Sinirden kudurcaktım.

Ertesi sabah kalktım. Annemlere bay bay bile demedim. Telefonu tam şarj ettim ve hazırlandım. Sonra evden biletimi ve eşyalarımı alıp çıktım.

Havaalanina dogru giderken Caroline'i gördüm şansa ve olan biten olayları anlattım

-Alex, ne isin var senin bu havaalani yolunda?

+İtalya'ya gideceğim.

-neden kiii??

+kurt okuluna gideceğim sanırım. Annemler italya'daki bir kurt okuluna yollayacaklar beni.

-olamaz!! İyi ama nedeen?

+burada olmuyor dediler. Ama ben de ne yapayim kendimi kontrol edemiyorum.

O sırada Jack geldi.

-Vaaay, sen nereye böyle?

Caroline benim yerime cevap verdi:

-Ailesi onu İtalya'ya Yatılı Kurt Okulu'na gönderecekmis. Ve Oraa İtalyanca'yi da ogrenecek galiba.

Cevap verdim:

+İtalyanca biliyorum zaten.

-Çok iyi!! dedi Caroline. "Ama seni ozleyecegiz Alex"

+ben de...

Sonra havaalaninin sesini uzakta da olsak duyduk:

-sayin yolcularimiz, E7 uçaginin kalkmak icin son bes dakikaniz vardir. Lutfen acele ediniz...

Vedalastim ve kosarak havaalainina gitmek icin uğrasiyordum.

Sonra kapilar kapanmaya 30 saniye kala iceri ok gibi fırladim. Koltuguma oturdum veeeeeeeee; kadinin sesi duyuldu:

-sayin yolcularimiz, E7 uçağı kalkiyor.

İyi yolculuklar...

....................................

İtalya'ya vardığimdan bir gun sonra okula başladım ve çok içime kapanik oldum. Fazlasıyla...

Ailemi, Carolineleri ve Jackleri çok ama çok özlemiştim gerçekten. Ama beni esas meraklandıran şey; ailem ve diğerleri beni özlemiş miydi?

Aradan 9 ay kadar geçti fakat; ailemle 9-10 aydır konuşmuyordum. Mesaj bile atmadilar.

Fakat; bir gün okuldayken telefonum çaldı. Arayanın babam olduğunu fark ettim. Heyecanla açtım telefonu:

-Alex?

+baba???

-Merhaba.

+merhaba baba nasılsın, annem neler yapıyor.

-annen biraz hasta Alex.

+onemli birsey mi var?

-merak etme, sadece grip oldu.

+hmm tamam. Gecmis olsun dedigimi soylersin. Onunla biraz konusabilirmiyiz? :)

-ama önce sana birsey digecegiz.

+tabii.

-Annenle ben seni cok ozledik ve bir saçmalik yaptigimizi fark ettik. Ozur dileriz. İnternetten biletini alip Amerika'ya geri donmeni istiyoruz. Yakin zamanda...

+ben de oyle baba, ben birazan biletimi alip yarina doiki gun sonra donecegim

-tamam Alex, cok sevindik bay bay!!!

+bay bay baba!

telefonu kapattim. Ve bilgisayarimi acip hemen iki gun sonraya R1 ucagina yer ayirttim. Sonra babamlari arayip haber verdim ve iki gun sonra da Amerika'ya geri dondumm...

Ertesi gun babamdan haber aldim ve bas belasi kuzen Mexler gelecekti. Lanett!!

Mex ve teyzem gelince Mex çıldırmış olmalı diye düşündüm çünkü: odami 5 ay boyunca toplamamisim gibi dagildi! (bu Mex in suçuuu!)

Öğle yemeğinde ise çorbasını ve ton balìklı salatasini ustume doktu!

Eminim bunu bilerek yapmıştır! Lanet olası çocuk! Sonra annemin yanına gitti ve;

- Alex üzerine çorbamı döktü, dedi.

Ben de bunu onun suçu oldugunu soyledim. Bunu kabullenmeli dedim ama ne fayda?? Hıh! N'olucak?

Sabah da Mex yüzünden erkenden uyandırıldım! Yok efendim neymiş gezmek istiyormuş da; yok efendim gezdirecekmisim de.. Yok daa neler şekerim yaa oh! Oldu vallaaa. Annemler bile sabah izin vermezdi onu gezdirmeme. Kendim bile disari cikamiyorum sabah yani yuh yaa bu yasima gelmisim! Vidi vidi vidi!!! Sonra annemin sesi duyuldu;

-Kalk Alex!

+ne?!

-Gidip Mexi biraz parka götùr!!

Lanet olsun lanett!! Ne desem tesi oluyo biktimm!!!!!!!!!!

Hazirlandik ve ciktik. Mex oynarken biraz kestirsem mi dedim ben de.. Kendine bi arkadas bulmustu zaten parkta. Ne olabilirdi ki?

Annemin kabus dolu sesiyle uyandirildim (aradan 1,5 saat gecmis! :o)

-Aleeeexxx!!!!! Mex nerede? Kayip mi oldu yoksa!!?

+Neeee!?

Oh my gate!!!!

-Nerede Mex!? Teyzen nasıl ağliyor biliyormusun? Amerikada her türlü insan var ve bunu bildiin halde onu nasil yalniz birakirsin? Teyzene ne diyeceksin???!!

Ah benim kafaaaam!!! Ahh!!

Hay Allah'ım işim gücüm yok ben bi de Mex'i mi düşünücem?! Neymiş? Teyzem üzülüyomuş! Haydaa!? Ben? Ben? BEN???? Ne hallerdeyim yaa?!

+Anne be-be-ben.. Çok üzgünüm.. Gerçekten...

Hiç üzgün değildim aslında! Mex kendisini öyle soğutmuş ki benden... Ben insanlardan kolay kolay bıkmam ayrıca! Ama eminim sizin de bücür bir kuzeniniz vardır ve her gelişte işleri karıştırıyordur ve huzurunuzu alıp kutuplara götürüyordur!

-Bunu teyzene anlat Alex, üzgünüm. Bir kurt böyle mi yapar?!!

Ahh! Eyvah! Çok bağırdı annem. Çevredekiler dehşet içinde bize bakıyordu!

+Anne? Napiyorsuuun?

-Eyvah!

Neyse ki hiç anlayamadılar. Anlasalardı emin olun tımarhanedeydim :D Ya da manyakların olduğu bir yerde...

Mex'i nerede bulduğumuzu bana hiç sormayın. Tabii ki lanet kuzeni bir çöplükte bulduk! Mex, çopükte oturmuştu bir kenara. Garip görünüyordu. (umarim Rosslarin saldirisina ugramamistir :/ )