nightmare || pjm. ✓

0.9

Eun Mi

Gözlerimi açtığımda kendimi yatağımda buldum. Sol elim sarılıydı. Bedenimin her yanı acı ile sızlarken hareket etmek çok zor geliyordu. Sağ elimde bir el hissettiğimde oraya döndüm. Sağ elimi tutan bir el vardı. Yatağımın yanına çekmiş olduğu sandalyede uyuya kalmış Jimin'i görünce şaşırmıştım. Kafası yatağımın belli bir kısmını kaplamıştı. Güneş, karışmış saçları arasından bana gülümsüyordu. Onu anlayamıyordum. Sanki bu evde iki farklı Jimin vardı. Biri bana iyi davranan diğeri ise kötü olan. Sağ elimi ondan kurtarmaya çalışırken onu uyandırmıştım. Gözleri yarı açık bir şekilde bana dönmüştü.

"Uyandın mı?" dediğinde kafamı olumlu anlamda salladım.

Yavaşça geri çekilip sandalyesine yaslandı. Gözleri tüm bedenimde geziniyordu. Bu hareketlerinden korkuyorum. Kendi yapıyordu ve yanıma gelip yaralarımı saran yine o, oluyordu. Onun bir hasta olduğunu düşünmeye başladım. Buraya ilk geldiğim günden beri bu düşünceye sahiptim ama onun yaptıkları normal değildi.

Neye nasıl tepki vereceğimi şaşırır olmuştum. Benide kendisi gibi bir dengesize çevirmişti. Ona karşı hissettiğim tek şey acıma duygusuydu. Eun Mi kimdi ve nasıl şeyler yaşadılar bilmiyordum ama Jimin'i çok etkilediği kesindi. O yalnız kalmak istemeyen bir psikopattı.

Bense onun bir başka oyuncağı...

*

Elinde tepsi ile içeri giren Jimin'i soğuk bir ifade ile izliyordum. Tepsinin üzerinden gelen dumanları görebiliyordum.

"Sana çorba yaptım." dedikten sonra gözleri düz bir çizgi olana kadar gülümsedi.

Artık bir tepki vermiyordum. Yattığım yatakta dik konuma geldikten sonra Jimin elindeki tepsi ile yatağın boş kısmına oturdu. Elindeki tepsiyi kucağıma koyduktan sonra kaşığı elime almama izin vermeden kendi aldı. Kaşığı sıcak çorbaya batırdıktan sonra dudaklarına yaklaştırıp üfledi. Bana doğru kaşığı yaklaştırdığı sırada onu engelledim.

"Ben kendim yiyebilirim."

Dediklerimi umursamadan kaşığı ağzıma kadar getirmişti.

"Hadi aç ağzını."

Koyulaşan gözlerine baktığımda istemeyerekte olsa ağzımı açtım. Çorba boğazımdan akıp giderken memnuniyetle gülümsedi. Tekrar kaşığı çorbaya daldırdı.

"İyileşmek istiyorsan bunun hepsini bitirmeliyiz."

Kaşığı üfledikten sonra tekrar bana yaklaştırdı. Ağzımı açtığımda yüzündeki gülümseme daha da genişledi. O,mutlu olurken ben günden güne bir robota dönüşüyordum. Artık ayırt edemiyordum. Hangi Jimin gerçek ya da bu olanlar, kafam patlayacak gibi. O bana bir bebekmişim gibi yedirirken ben soğuk bir şekilde onu izliyordum. Analamaya çalışıyordum ama anlamak için çok karmaşık biriydi.

Eun Mi aslında kimdi?

Eun Mi, onu neden bırakıp gitmişti?

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

(Y/N: Yazar notu şeysini elimden geldiğince yapmıyorum ama... Onunca bölüme sadece iki gün kaldı! Onunca bölüm bu yazımın sonu olacak ve asıl başlayacak olan hikayenin de başlangıcı. Onuncu bölümde sizi yeni bir teaser bekliyor!

Onuncu bölümden sonra hikayeye yeni bir karakter girecektir. Artık yavaş yavaş Jimin'in o çok merak ettiğiniz geçmişini öğrenmeye başlayacağız. Heyecanla beklemeye devam edin!

Sizleri seviyorum~ )