nightmare || pjm. ✓

2.1 ☆

Jimin

Güneş giderek denizin içinde kaybolmaya başlamıştı. Erimiş bir dondurma gibi denize bıraktığı kızıllığı izlerken hala Eun Mi'yi düşünüyordum. Unutmak ya da alışmak, ben hiç birini beceremedim. Ne gülüşünü unutabildim ne de sensizliğine alışabildim.

Alışmak demişken, biz birbirimize ne çabuk alışmıştık öyle. Seni ilk gördüğümde tanımıştım. İşte diğer yanım, demiştim.

Seni gördüğümde hep yarım, yaşadığımı anladım.

Banka oturmuş manzarayı izleyen Eun Mi'ye bakıyordum. Ellerimdeki dondurmayla ona doğru yürüdüm. Yanına oturduğumda gülümseyerek bana döndü. Diğer elimdekini ona uzatıp manzarayı izlemeye devam ettik.

Saçları yaz meltemi ile savrulurken manzaradan çok Eun Mi'yi izlediğimi fark ettim. Utanarak gözlerimi alıp manzaraya diktim. Eun Mi kadar olmasada güzeldi.

"Jimin, sen benim bu dünyada ki ayak izimsin." Dedi ve gözlerini bana çevirdi.

"Ben öldüğümde, beni hala seven ve unutmayan sen kalacaksın."

"Ölüm seni almaya geldiğinde, gitmene izin vermeyeceğim." Dedim kaşlarımı çatarak.

"Hiç birimiz ona karşı gelecek kadar güçlü değiliz."

Kolumu açıp hızla ona sarıldım.

"Peki böyle sıkıca sarılsamda mı?"

Eun Mi gülümseyip yanağıma öpücük kondurduğunda bir süre öylece dona kaldım. Gözlerine bakıp gülümsedim. Ama nedense gözlerinde beni rahatsız eden bir şey vardı.

Gidecek birinin özlemli bakışlarıydı, bu.

Hava giderek kararmaya başlıyordu. Güneş binaların arasında kaybolurken yeniden doğmak için bir sonraki sabahı bekleyecekti.

"Günbatımı çok güzel." Diyen Eun Mi'ye onaylar bir şekilde başımı salladım. Onun bu halleri rahatsız etsede düşünmemeye çalıştım.

Rüzgar arada bir Eun Mi'nin kokusunu bana taşıyordu. Bir süre sonra Eun Mi kafasını omzuma koydu. Nefes alışverişini hissedebiliyordum. Yanağımı onun kafasına yasladığımda dünyanın en güzel kokusu içime çektim.

"Bu dünyadaki en güzel yerdeyim." Deyip elini belime sardı.

"Dünyada ki en güzel çiçeği kokluyor gibiyim." Dediğimde kafasını kaldırıp gözlerimin içine baktı.

Usulca uzanıp alnına bir öpücük kondurdum. Eun Mi'nin gözlerindeki ışıltının aynısından bende de var gibi hissediyordum.

İyice kendime çektim, onu. Kafasını göğsüme yasladı. Güneş ortadan kaybolmuştu ama gökyüzü hala onun izlerini taşıyordu.

Eun Mi ortadan kaybolmuştu ama ben hala onun izlerini taşıyordum...

(Y/N: 5K olma şerefine! Jimin doğum günün kutlu olsun. Kendisi müstakbel eniştem olur. :D)