Fight

9

Uzun bir aradan sonra tekrar merhaba arkadaşlar. Yazmayı en çok sevdiğim hikayem için ilham meleklerim beni terketmişti. Hikayeyi tekrar okuyup birkaç film izleyip kendimi toparlamaya karar verdim. Hikayem nihayet altı ay sonunda kafamdaki okunma sayısına da yaklaşınca yeni bölüm yazmaya karar verdim. Okunma sayısı hala çok düşük. Biraz daha gayret edersek bende çok mutlu olacağım sizi de çok mutlu edeceğim. Aktif bir hikaye olsun istiyorum. Bu arada Southpaw filmine gittim ve bayıldım. Bu şekilde hikayeye geri dönmek istedim. Ve tabi ekranda oynayan Magic Mike filminin etkisini de unutmamak gerek. Ama Adam bu bölümde yoktu. Herneyse, ilginiz için çok teşekkür ederim. Hiç değilse birkaç kişi yeni bölüm isteğini somut bir şekilde ortaya koymuş. Tekrar teşekkür ederim umarım beğenirsiniz.

İyi okumalar!

Evden çıktığımdan beri olimpiyatta koşuşturmuş gibi atan kalbimi görmezden gelmeye çalıştım. Lanet olsun! Daha az önce yanımda bir adamın burnunu kafasıyla kırmıştı ve ben hiçbir şey olmamış gibi onun peşinden eve gitmiştim. Tanrım bana neler oluyordu böyle? Kendimi ona karşı koyamayacak kadar bir şey yaşamamıştık ancak lanet olsun ki küçük bir çocuk kadar masum geliyordu. Utangaç hareketleri ona karşı sempati beslememe sebep oluyordu.

Arkamı dönüp sonuna geldiğim sokağa baktığımda evinden çıktığını görüp hızlanarak apartmana girmeye çalıştım. Ancak kapı kapalıydı. Siktir! Zaten şans ne zaman benden yana olurdu ki! Adam'ı uykusundan uyandırmak yapacağım en son şeydi ama ne yazık ki yapmayacağım bir şey değildi. Apartmanın içeride kalan girişinden sokağa baktığımda Tom'un sokakta beni aradığını fark ettim.

Hızla zile basmaya başladım. Umarım Tom bana çok fazla kızmazdı. Kafamı çevirip tekrar sokağa baktığımda Tom'un bana baktığını fark ettim. Yavaş adımlarla apartman merdivenlerinin önünde durup bana bakmaya başladı.

"Beni neden dinlemiyorsun?" Kafamı çevirip zile basmaya devam ettim.

"Nesin sen küçük bir ergen mi?"

"Küçük bir ergen falan değilim! Sadece öpüşmek için kullandığın bir normal sıradan bir kızım!"

"Ha ne normal ama!" Gözlerimi devirip hala açılmamış olan apartmanın kapısını zorladım.

"Ahh siktir Adam!" Tom elleri belinde apartman kapısına yaptığım işkenceyi izledikten bir süre sonra derin bir nefes alıp bana döndü.

"Ne bakıyorsun?"

"Hadi gel bir şeyler yiyelim."

"Ha neden seninle bir şeyler yiyecekmişim?"

"Belki biraz konuşur ve birbirimizi tanırız."

"Peki ya sevgilin?"

"Sevgilim falan değil o benim."

"Bu akşam çok eğleneceğiz!" Yaptığım alıntıya güldükten sonra bana doğru yürümeye başladı.

"Evet, ev arkadaşımın ve sevgilisi bu akşam baya eğleneceğe benziyor." Gözlerim şaşkınlıkla büyürken kendimi toparladım. Lanet olsun ev arkadaşım var demişti!

"Üzgünüm."

"Bende, işimi yarım bıraktılar."

Gözlerimi gözlerine diktiğimde merdivenleri çıkıp hangi ara yanıma geldiğini anlayamadan ona bakmaya devam ettim. Kollarını iki yanıma açtıktan sonra üzerime eğilmeye başladı. Gözlerimi kapatıp kendimi öpücüğüne hazırladığım sırada apartmanın otomatik kapısının sesi bulunduğumuz yerde yankılandı. Tom başını eğerken ağzından birkaç küfrü aramızdaki boşluğa bıraktı.