LANET ADAM

12.BÖLÜM

Bölüm Ateş'in ağzından;
Düğün günü gelmişti. Birazdan Masal'ı görebilecektim. Kendime tam on gündür işkence yapıyordum. Asla yapmam dediğim halde yaptığım evlilik teklifinin yüzüme vurulmasından ölesiye korkuyordum, çünkü verecek hiçbir cevabım yoktu...  Günlerdir ona görünmemek için elimden geleni yapıyordum  yanıma geldiğinde ise bir yolunu bulup yanından uzaklaşıyordum.
    Ah, beyaz ne kadar da yakışmış bana doğru attığı her adımda kalp krizinin eşiğine geliyordum. O kadar güzeldi ki... Gözleri her an gözlerimdeydi. Hüzün gördüm gözlerinde. Benim yüzümden mutsuzdu. Belki de benim yüzümden hayatının hatasını yapıyordu. Ona bu hüznü yaşattığım için kendimden nefret ettim.
   Yanıma gelince kolumu uzattım, tereddüt etmeden girdi. Benden mutsuz olduğunu saklamaya çalışıyordu ama ben onun her halini anlardım.
   Alkışlar eşliğinde nikah masasına geçtik. Ona bu mutsuzluğu yaşatamazdım kararımı vermiştim.
   Memur bey birkaç kez adımı seslenmiş olacak ki herkes sessizce beni bekliyordu. Bu kadar zorlanacağımı tahmin etmemiştim ama kendi hayatım için onunkini mahvedemezdim. Tam hayır diycektim ki Masal'ın küçücük elini avucumda hissettim. Hemen ona döndüm ve sessizce fısıldadım:
-Masal sana bunu yapamam...
-Ateş saçmalama ben isteyerek kabul ettim seninle evlenmeyi , yemin ederim.
   Masal yalan söylemezdi. Elimin içindeki elini daha sıkı kavradım. Sonra ,döndüm ve  "Evet" dedim.
-Ben de belediye başkanının bana verdiği yetkiye dayanarak sizleri karı koca ilan ediyorum. Gelini öpebilirsiniz.
  Masal'ı yavaşça kaldırdım ve alnından öptüm. Tabiki dudaklarını istila etmek istiyordum ama babası çok kötü bakıyordu bu riski göze alamazdım.
###
Yarım saattir Masal ortalarda görünmüyordu. Eğer onu bulamazsam da uçağa yetişemeyecektik. Endişemi belli etmemeye çalışarak anneme onu bulacağımı söyleyip Masal'ı aramaya çıktım. Aklıma gelen türlü senaryolar vardı. Yoksa ilk günden terk mi edilmiştim. Ahh nereye kaybolmuştu bu...
  Onu gördüğümde nasıl rahatladığımı anlatamam. Ne kadar korkmuş olduğumu da o an farkettim zaten. Tabikide böyle korkmam normal deyip hızla Masal 'a yaklaştım.
-Masal burda ne yapıyorsun , seni çok me ... Hey bir dakika bu lanet adamın burada ne işi var? Siz burda ne yapıyorsunuz?
-Ateş sakin ol lütfen. Sandığın gibi bir şey yok.
  Masal ' ı dinlemedim bile sinirden deliriyordum. Hemen o lanet adamın yanına gittim.
-Senin benim karımın yanında ne işin var!
-Ateş onu rahat bırak , Yiğit lütfen git ...
-Masal , unutma ben hep burdayım. Ne olursa olsun.
-Ya sen kimsin ...
-Ateş , yeter !
-Ne haliniz varsa görün!
Resmen ilk günden aldatılmıştım. Hızla arkamı döndüm bana yetişmeye çalışan Masal'ı umursamayarak annemle vedalaşıp arabaya bindim. 5 dakika sonra Masal da arabaya bindi. Havaalanına giden yol boyunca ikimizde konuşmadık ve bu sessizlik sinirlerimi iyice bozmuştu. Bana açıklama yapmaya bile çalışmıyordu.
###
  Yaklaşık bir saattir rötar yapan uçağı bekliyorduk ve ben sinirden yerimde duramıyordum.
-Ateş,  konuşabilir...
-Şimdi değil! Üstelik kağıt üstünde evliyiz isteyen istediğini yapabilir öyle değil mi?
-Aynen öyle !
###
Otele giriş yapar yapmaz hızla resepsiyona yürüdüm. Masal her zamanki gibi bana yetişmeye çalışıyordu.
-Merhaba ben Ateş Korman...
-Ah özür dilerim Ateş Bey nasılda tanıyamadık odanız hazır , buyurun efendim.
Odamızı gösteren görevlinin peşinden giderken Masal bana dokununca hızla ona döndüm.   bakışlarımla ona "Ne  
-Ateş ...
-Şimdi değil , Masal!
  Onu dinlemiycektim  zaten sinirliydim tek kelime ederse tüm sinirimi ondan çıkarabilirdim. Asansöre doğru yürüdüm, Masal da hızla yanıma geldi. O da sinirliydi yüzünden belli oluyordu. Hep ben mi sinir olcaktım , birazda o olsun.
   Odanın önüne gelince görevlilere teşekkür edip , bahşiş verdim. Tam kapıyı açıcakken Masal tekrar dokundu bana , bu sefer doğrudan sordum.
-Ne var?
-Ateş , biz aynı odada mı kalıcaz?
-Farkındaysan evliyiz ve herkes bunu gerçek bir evlilik sanıyor.
Daha fazla konuşmasına izin vermeden içeri girdim. Masalın hala girmediğini farkedince ona döndüm. Ben döner dönmez üzerime gelen Masal'ı görünce ... Allahım sen beni koru... Hızla yanıma geldi ve göğsüme vurmaya başladı. Ellerini tuttum ;
-Masal , sakin ol!
-Bu mu yani , beni dinlemiycek misin?
-Tamam sakinleş konuşalım.
-Artık ben anlatmam Ateş Bey , beni birazcık umursasaydın dinlerdin.
-Öyle mi sen beni resmen bizim düğünümüzde aldatıyosun ama suçlu nasılsa...
Yüzüme gelen tokatla birlikte hızla ittim Masal'ı kendimden.  Geri geri giden Masal yüzüme bile bakmadan hızla çıktı odadan. Hayır sanki ben ona vurdum benim çıkmam gerekirken o çıkıyordu birde. Biraz kafamı toplamaya ihtiyacım vardı. Yatağın kenarına oturdum ama içimi yiyordu. Nereye giderdi , hiç bir yer bilmiyordu ki burda... Daha fazla dayanamayıp yerimden kalktım , onu bulmalıydım. Asansör bile bekleyemeyerek hızla indim merdivenleri. İçimi büyük bir korku sarmıştı. Önce otelin içini aradım orda bulamayınca sırayla her yerini aradım. Burda olmadığını anlayınca hızla plaja doğru gittim. Kendi kendime kızıyordum. Zaten neden umrumdaydı ki istediğini yapmalıydı benim yüzümden zorla evlenmişti benimle bense ne düşünüyordum. Ahh lanet olsun ki hala düşünüyorum ve bir açıklama bekliyorum. Onu seviyorum der diye de açıklamasını duymak istemiyorum. Of bu nasıl bir çelişki. Telefonum çalınca , hızla cebimden çıkardım. Arayan Masal'dı. Ben korkudan aramayı akıl bile edememiştim.
-Masal bak ben özür ...
-Ateş nerdesin bana yardım et!