LANET ADAM

5.Bölüm

Bölüm Ateş'in ağzından

Sevgilisi varmışmış evlenmek isteseymiş onunla evlenirmiş bir de evlenme teklif edecekmişim öyle mi, çok bekler!

- Ben sana mı delik yanak, asla duydun mu dünyadaki tek kadın olsan yinede sana evlenme teklifi falan etmem. Bir kere tipim değilsin!

Sert mi konuşmuştum ya...Deminden beri beni dürten parmağı düştü, gözleri doldu sanki ama dikkatli bakamadım tam özür dileyecekken arkasını döndü ve kapıya doğru yürümeye başladı.

- Çokta umrumda!

Ne sonuncusunu bana mı demişti o. Nasıl umrunda olmazdı ya... Yanımdaki koltuğa çöktüm.
Gerçekten de artık umursamıyor muydu beni , unutmuş muydu yani...

- Ateş diyorum ?

- Hı? Efendim anne.

- Ne yaptığını sanıyorsun ? Bir kıza hiç öyle bir şey söylenir mi , üstelik kuzenin o senin ve gayette güzel bir kız.

- Öyle , malesef.

- Seni gerçekten anlamıyorum , inatçıdır da o ... Şimdi ne yapacaksın ?

- Anne ne yapacağım ben ?

- Evlenme teklifi et ona.

- Asla dedim ama belki onu da benimle evlenmeye mecbur bırakabilirim. Evet anne o da istesede istemesede evlenecek benimle halledeceğim.

Hızla kalktım. Sevgili falan dinlemem ben evlenme teklifi falan da etmezdim kendi evlenecekti benimle. Tam Masal'ın yanına , yukarı çıkacakken kalakaldım yerimde.

Bu bacaklar , bu bel , yavaşça yüzümü kaldırdım , bu güzellik ... Bir dakika ya kafamı salladım hayal mi görüyordum.

- Masal !

Nasıl ya bildiğimiz Masal bu ...

- Ne var ?

- Bu üstünde ki ne ?

Baştan aşağıya süzdüm onu , nasıl farkedememiştim bu güzelliği ama ben farkedemedim diye dışarı çıkıp kendisini farkettirmesine de izin veremezdim.

- Üstümdekine günümüzde elbise diyoruz.

- Sinir etme beni devamı nerede bu elbisenin ?

- Ne hakla karışıyorsun bana acaba ?

Şimdi ne diyecektim ki , babası değildim sevgilisi de değildim abiside değildim ama kuzeniydim ve ondan büyüktüm sonuçta.

- Büyüğüm senden...

Lafı tıktı ağzıma.

- Yani kardeş olarak görüyorsun
beni ?

Ya ben şimdi öyle mi demiştim , yanıma yaklaşıyordu bir de yaklaşmasa bari aklımı karıştırıyordu.

- Evet , HAYIR !

- Evet mi , hayır mı ?

Şimdi tam karşımdaydı, ne yapmaya çalışıyordu Allah aşkına. Nefesi nefesime karışıyordu. Resmen baştan çıkmıştım. Nasıl yapabildi bunu bana , şuan deli gibi öpmek istiyordum onu. Tam dudaklarına kapanacakken dudaklarım...

- Neyse ki kardeş olarak görüyorsun , bir kere tipim değilsin. Başka türlü düşünseydin üzülürdün.

Bunları neredeyse birbirine değen dudaklarıma karşı söylemişti. Geri çekildi ve saçlarını savurdu. On adamdan dayak yesem böyle bir etkisi olmazdı üzerimde. Bu kız gerçekten işini biliyor resmen almıştı intikamını. Ama böyle bir şey yapması bile onu ne kadar üzdüğümü belli ediyordu aslında ama taviz vermeyecektim.

- Ne olursa olsun , böyle dışarı çıkamazsın !

- Çıkarım , çıkacağım !

Kapı çaldı. Lanet olası kim çalıyordu şu kapıyı tam da şu kızı alıp bir odaya kilitlemeyi düşünüyordum.

- Masal Hanım, arkadaşınız Yiğit Bey geldiler.

Hemen Masal' a döndüm.

- Kim o !

- Lütfen buraya getirin abimle tanıştırayım.

Abimi ne abisi o nereden çıktı şimdi. Neyse gelsin , gelsin de ben göstereceğim onlara.

- Yiğit.

Çocuğu görmüyordum. Masal öyle güzel gülümsüyordu ki. Yanaklarında ki gamzeler belirmişti yine. Uzun zamandır görememiştim onları. Çok tatlıydı. Bütün gün onu izleyebilirdim. Ama beline sarılı olan elleri farkettim.

- Ne oluyor lan ?

Tam adamın yakasından tutup çekecektim ki , Masal ellerini göğsüme bastırdı.

- Dur , ne yapıyorsun o benim sevgilim , Yiğit. Yiğit bu da kuzenim Ateş ABİ.

Abiyi vurgulayarak söyledi. Aklınca öç alıyor delik yanak. Dişlerimi sıkıyordum ama yinede sevgili bozuntusunun uzattığı eli tuttum o Masal'ın sevgilisi olabilirdi ama ben kocası olacaktım.

İkimizde memnun olduğumuz yalanını demedik. Masal' a döndüm.

- Saat kaç ?

- 12 neden ?

- 2 saat sonra evde ol , konuşacağız !

- Neden sizi dinleyecekmişim Ateş Bey ?

- Bunun tartışmasını az önce yaptık sanıyordum.

Merdivenlerden çıkmaya başladım.

- Gelmeyeceğim duydun mu ? ŞİZOFRENİK ÖKÜZ !

Onu duymazdan geldim ama şimdi şizofrenik öküz de nereden çıkmıştı ya. Sevgilisiyle tartışmaya başladı bunu kaçıramazdım kenara saklanıp zavallı çocuğu -adını unutmuştum - ve delik yanağı - gamzeleri olduğu için ona öyle diyordum ve küçüklükten beri sinir olurdu bu lakaba - dinlemeye başladım.

- Yiğit ne saçmalıyorsun sen ?

- Ciddi ciddi böyle geleceğim deme bana !

- Neden ?

- Bu elbise çok kısa git değiştir bekliyorum.

- Öyle mi , evet gidiyorum ama dışarıya !

Masal' ın topuklu ayakkabılarından çıkan sesi duydum. Büyük ihtimalle sevgilisi kalakalmıştı ama kapının çarpma sesinden uyanmış olacakki "Lanet olsun. " diyerek hızla çıktı evden.
Kahkahalarla gülmeye başladım daha fazla tutamıyordum zaten. Gerçekten de Masal'la başa çıkabileceğini mi düşünüyordu...