LANET ADAM

7.Bölüm

Resim :Masal

Bölüm Ateş'in ağzından...

Masal evden çıktıktan sonra hâla kavga edecekler mi diye doğruca cama koşmuştum. Sonra Masal'ın o çocuğa yürüyüşünü ve ona sarılışını gördüm. Nasıl sarılırdı ona ya! Boğazıma öyle bir yumru oturdu , kalbime öyle bir ağrı saplandı ki...

Ne olduğunu anlamıyorum ilk defa oluyor bana böyle şeyler. Bir türlü Masal'ın beni unuttuğunu kabul etmek istemiyorum. Başka adamlara sarılsın istemiyorum. En önemlisi benden başka bir erkeği sevsin istemiyorum. Peki ben ne istiyorum , aslında şuan bana sarılsın istiyorum , beni öpsün istiyorum , beni sevsin istiyorum , benim olsun istiyorum... Aslında en önemli soru "Neden?" neden onu istiyorum ? İşte bunun cevabını bilmiyorum hem sadece yok yere isteyemez miyim ? Sebebi yok işte , aslında var beni mutlu ediyor.

Güldüğünde yanağında beliren o gamzeleri seviyorum.

Sinirlendiğinde parmaklarının kenarlarını yemesini seviyorum.

Mutlu olduğunda v aslında her halinde o parlayan gözlerini seviyorum.

Utandığında gözlerini kaçırmasını seviyorum.

Endişelendiğinde giydiği elbisenin kollarını çekiştirmesini seviyorum.

Ağlamak istediğinde takındıği o cesur duruşu seviyorum.

Bunlar normal işte her insan gibi bende kuzenimi seviyorum. Onu korumak istiyorum bunu herkes ister ne var bunda...

Hızla gelen adım sesleriyle kendime geldim. Camdan baktığımda Masal'ı göremedim ve yukarı çıktığını anladım. Biraz geri gidip duvara yapıştım onları izlediğimi anlamasını istemiyordum. Odasına girdiğini duyduğumda doğruldum bende odama gidecektim ama vazgeçtim önce ona kalbimi ağrıtmanın hesabını sormalıydım. Birkaç dakika kendimi ikna etmeye çalışıp odama gitmekle Masal'la konuşmak arasında kararsız kaldım ama en sonunda Masal'ın kapısını çalmak için elimi kaldırdım. Tam o esnada Masal'ın kapıyı açmasıyla elimi indirdim ve ona bakmamla daha çok sinirlenmem bir oldu.

- Ne oldu o asla çıkarmayacağını söylediğin elbisne ?

Sırf o adam istedi diye çıkarmıştı elbiseyi , benim için değil onun için. Masal'ın kızardığını farkedince daha çok sinirlendim.

- Ne o sevgilin elbisen hakkındaki fantezilerinden mi bahsetti , böyle kızardığına göre ...

Bunu dememle yüzüme çarpan afilli bir tokat yemem bir oldu. Ben ne demiştim ya...

- Biliyor musun Ateş senden nefret ediyorum.

Benden nasıl nefret eder , nefretten öte daha sıcak şeyler hissetmeliydi , benim gibi. Masal yanımdan hızla uzaklaşmaya başladı benden nefret etmemeliydi.

- Bekle Masal , öyle demek istemedim.

- Uzak dur benden !

- Duramıyorum...

Sesim aciz bir fısıltı gibi çıktı. Masal'ın beni duymasına imkân yoktu. Zaten kapıyı çarpıp çıkmıştı. Peki ben neden bu kızdan uzak duramıyordum...

- Ateş?

Annemin ısrarlı sesini sonunda duyduğumda ona cevap verdim.

- Ne var anne ?

- Konuşacağız , içeri geç.

Annem ve emirleri ne diyebilirdim ki... Annem emir verirdi ben uygulardım işte. İçeri geçtim ve karşısına oturdum. Kafam Masal'la dolu halde ne kadar dinleyebileceksem onu o kadar dinleyecektim işte...

- Ateş , günler azalıyor ona evlenme teklifi et artık.

- Hayır anne ben o keçiye teklif etmem hem o etsem bile kabul etmez nefret ediyor benden.

- Bunu Masal mı söyledi ?

- Evet , nefret ettiğini söyledi.

- Sende inandın ?

- İnanmamam için bir sebep mi var anne ?

- Var sana bakışları var Ateş.

- Hayır anne , sen hiçbir şey bilmiyorsun ! Ben gidiyorum.

-Nereye ?

- İzmir ' e şu borç işini halledeceğim.

- Enişten bunu kabul eder mi dersin?

- Kızı için mecbur anne , hem borcunu ödeyecek Masal'la evlenmek için izin alacağım ondan ...

***

- Enişte anlamıyor musun beni zaten Masal benimle evlenmezse batarım.

- Kızımı birinden kurtarıp başka bir adama satmamı benden nasıl beklersin ?

- Öyle değil , Masal kabul etti ama senden çekiniyor hem dedim sana gerçek olmayacak...

- Masal , kabul etti mi ?

- Evet , ama biliyorsun gurur yapıyor sen ona Ateş'le evlen falan desen ilk önce diretir sonra kabul eder. Hem borcu ödediğimizi bilmesine gerek yok. Zaten formalitede olsa evli olursa o adam vazgeçer ondan hem avukatımı da ayarladım hapse tıkacağım o köpeği !

- Belki de haklısın , Masal'la konuşacağım ama senin dediğin gibi formalite olacak ve asla dokunmayacaksın kızıma.

Haklıydı Masal'a dokunmamam gerekiyordu. Bu beni tahminimden daha fazla üzdü.

- Söz veriyorum.

Ama en azından bir yerden kazanmıştım teklif falan etmeden babası sayesinde mecbur kalacaktı işte.

***

Yorgunluktan ölüyordum , trafik sıkışınca taksiden inip yürümüştüm , niye arabamı almadıysam artık. Ama olsun her şeyi halletmiştik adam hapse girmişti zaten kirli işlerini ortaya çıkarmak zor olmamıştı. Hem benim delik yanağımla benden başka kimse evlenemezdi. Karım olacaktı o inatçı keçi , bunu düşününce yüzüme yayılan gülümsememi saklayamadım ama eve yaklaştığımda gördüğüm manzaranın acısını da tarif edemem. Masal o çocukla öpüşüyordu. Onu benden başkası öpmemeliydi. Hızla koştum onlara doğru çocuğu çektiğim gibi yapıştırdım suratına yumruğu tam bir daha vuruyordum ki Masal araya girdi. En çok ona sinirliydim nasıl yapardı bunu bana.

- Ateş yapma.

- Lanet olsun ikinizede !

Hızla dönüp eve doğru yürümeye başladım. Masal tabiki o çok değerli sevgilisinin yanında kaldı.Kapıyı açıp gürültülü bir şekilde kapattım ve annemi görmezden gelip hızla odama çıktım . Odamın içinde bir aşağı bir yukarı yürüdüm ama Masal'ın o görüntüsünü kafamdan atamayınca soğuk bir duş almaya karar verdim . Hemen tişörtümü çekip çıkardım ama nezaket icabı bile çalınmadan açılan kapı beni bir süre durdurdu .

- Ne var anne?

- Ateş ?

-Rahat bırak beni Masal !

- Ateş dinle beni lütfen...

Hızla ona doğru döndüm sinirimi kusacaktım ama yüzündeki o mutsuz ifadeyi ve dolu olan gözlerinden anladığım kadarıyla ağlamamak için direnen Masal'ı görünce vazgeçtim.Bu hali daha fazla yaktı canımı daha fazla her defasında daha fazla nasıl yakabiliyorsa artık ...Yavaşça yaklaştım ona kapıyı kapattım ve içeri aldım onu. Sonra kapıya yasladım. Başka birisini öpmesini istemiyordum bunun için ne gerekiyorsa yapardım.

- Masal evlen benimle.

- N...ne

- Karım ol

Sessizce ekledim içimden benim ol...