Still Bestfriends?

Chapter 1

Allyson
That bastard is on my house?! Ano nanaman bang kelangan niya sakin? Sa tingin niya mababawi niya pa ang tiwala ko sa kanya?! Hinding hindi!

"What the hell are you doing here? Di ka pa ba masaya o kontento sa bago mong babae?" Tanong ko sa kanya ng pasigaw.

"Look Allice. Let me ex--"

"I dont need your useless explanations! Kahit na magexplain ka walang magagawa yan dahil di mo na mababalik ang pinagsamahan ulit natin!" Sabi ko sa kanya ng paluha.

"Please just listen to me will ya?"

"At bakit?"

Yumuko siya at kumamot ng ulo. "Look--Im sorry."

Tumawa ako na may halong galit "Sorry? Do you think your sorry will take back all the pain that you brought to my heart? Sorry din. Kasi hindi yun mababawi sa simpleng sorry mo lang."

Pinilit kong isarado ang pinto ngunit pinigilan niya ito.

"Ano ba?! Umalis ka na nga. Ayaw na kitang makita!"

"Last na! May sasabihin nako sayo."sabi niya sakin na may seryosong tingin.

Binuksan ko ulit ang pinto para marinig ang kanyang sasabihin.

"Allice. Sana maging masaya ka na... aalis na ko papuntang States... sorry sa mga ginawa ko sayo... sana... makamoveon ka na rin..." at saka umalis na siya.

Kelangan niya pang sabihin yun kung alam niya naman talagang matatahimik na ako kapag wala siya? And of course I dont care kung umalis siya. Ill be happy pa nga eh.

Sigh. What a day.

Ilang days na lang pasko na. Nagmessage sakin si Brye sa FB.

Brye: Allice. Pupunta kaming lahat diyan sa bahay mo. Wag kang aalis diyan ah? Wait for us.

Bakit naman kaya? Nag-ayos muna ako ng sarili ko bago maglinis ng living room. Ang kalat kasi ng sala namin eh. Nagluto muna ako para sa kanila. Mga foods, snacks, and drinks at hinanda ko na rin ang Xbox kung maglalaro ang mga boys.

Maya maya pa ay kumatok na agad sila sa pinto ko. Pagkabukas ko ay binigyan ko sila ng nalaking ngiti.

"Hi guys! Whats up--" diko natuloy ang sinasabi ko nang bigla akong niyakap ni Brye.

"Im glad that your alright now. Nagalala ako sayo!"sabi niya sakin habang nararamdaman ko na ang bawat luha niya sa leeg ko.

Niyakap ko siya ng mahigpit dahil na touch ako sa sinabi niya. "Thank you Brye. Thank you din guys sa pagaalala niyo sakin."

"Nah. Its okay Allice. Ang pasalamatan mo dapat ay si Brye dahil pinlanuhan niya toh para sayo."sabi ni Stace.

At tinapik ko ulit si Brye sa likod. "Thank you ulit Brye."

"Yieee!"sigaw nilang lahat.

Bumitaw na siya sa pagkakayakap niya sakin at humarap sa kanila na nakakunot ang noo. "Guys. Argh bahala nga kayo."

"Sige na guys pasok na kayo at pinaghandaan ko na kayo sa living room." Sabi ko sabay ng ngiti.

Bago pa makapasok si Brye ay hinarangan ko siya at niliitan ko ang mata ko sa kanya. "Hmmm...bakit parang di ka affected? Bakit di mo sila pinagsabihan?" pagtataka kong sabi.

Ngumuso siya sakin at namula ang mukha niya kaya kinunot na lang niya ang noo niya. "Tsk. Pumasok na lang tayo."

Anong problema ni Brye? Hmmm...

Well. Pagkapasok naming lahat ay nagjamming na kaming lahat at ang mga boys naman ay nagxbox. Nagenjoy naman sila. Ako naman habang nakakasama ko sila, napapawi na ang lahat ng sakit na idinulot ni Steve sakin. Kapag andyan sila sa tabi ko dun ako nagaganahan kalimutan si Steve.

"Sige guys. Its 4:30 PM already. Gagawan ko lang kayo ng merienda."sabi ko sa kanila bago ako pumasok sa kusina.

"Yay! Merienda time! Merienda time!" Sigaw nila sabay tawa.

Habang pinaghahandaan ko na sila ng kanilang merienda, nagulat na lang ako ng lumingon ako sa likod ko nang makita ko di Brye.

"Uy Brye! Ginulat mo naman ako! What do you want?" Tanong ko sa kanya.

Sabay kamot sa ulo niya. "Ahm... may maitutulong ba ako?"

Uh. So sweet. "Di ok lang. Bakit mo naman naitanong?"

"Well... uh eh g-gusto ko l-lang tumulong." Pautal utal niyang sinabi.

Hmmm? Ano problema nito?

"Ah sige. Help me to bake na lang."sabi ko sabay ngiti.

Pagkatapos naming magbake, inilapag na namin iyun sa harap nila para makain na nila ang cake. Well enjoy na enjoy sila sa cake na ginawa namin.

"Hmmm! Ang sarap naman nito!" sabi ni Ruth.

"Siyempre naman! Gawa nilang dalawa ni Brye eh. Sweetness overload nitong cake parang sila. Yieee!!!" sabi ni Stace.

Kapag kami talaga gumawa sweet na agad? Mga loko loko talagang mga yun.

Namaalam na sila nung 9:00 PM ng gabi. Haaay salamat sa kanila at nakalimutan ko ng onti si Steve.