Still Bestfriends?

Chapter 15

Allyson
Tumayo ako at pinunasan ko ang mga luha ko sa mukha ko ng padabog saka tingin sa kanya ng masama.

"Ano ba ginagawa mo dito? Saka diba dapat andun ka sa loob at nakikipagusap sa kanila? Di naman kita tinawag susunod ka sakin. Bumalik ka na lang dun." sabay talikod ulit sa kanya saka umupo ulit at tumingin na lang sa mga bituing nagsisikinangan sa langit.

"Because I care for you--"

"You care for me?!" At saka tumayo ulit at hinarap siya. "Bakit? Pinakita mo ba yun sakin nung simula nung nawala ka sa tabi ko?! Ni hindi mo man lang ako kinausap sa mga chat diba?!" pasigaw kong paalala sa kanya.

Yumuko na lang siya at saka nakaiwas ng tingin sakin. "Di mo kasi alam ang pinagdadaanan ko dun--"

"Pano ko ba malalaman yun kung di ka man lang nagparam-dam sakin? Naghintay ako sa lahat ng chat. Hinintay ko sayo ang pag'hello' mo sakin. Pero anyare? Wala akong natanggap eh. So thats what you called that youre "CARING" for me?!" pasigaw kong tanong sa kanya.

Di na lang siya umimik at mas lalong napayuko. "Buong tatlong taon, di ko na naramdaman sayo na best friend mo ko." saka ako umalis sa kinatatayuan ko para pumunta ulit sa loob. Pero naramdaman ko na lang na may humawak sa braso ko kaya napatigil ako. Napatingin ako sa kamay niyang nakahawak sa braso ko.

"Ano ba Brye! Please bitawan mo ko--"

"Please gimme a chance. Please." Saka tumingin sakin ang kanyang mga matang nagmamakaawa. Bigla kong naramdaman na nadudurog na ang puso ko.

"Chance? Why do I have to give you an another cha--"

"Cuz I can prove to you that I am still your Best friend. I can prove to you that Im here to care for you or to stay by your side. But Im not hoping that you can forgive me that easily. But I still can promise you that I can be your Best Friend whatever happens." saka siya ngumiti sakin.

Para na akong babagsak habang nakikita ko ang kanyang mapupungay na mata. Nawala ang galit ko ng sandali. Pero bigla na lang din itong bumalik nung naalala ko ulit ang pagiwan niya sakin. Binawi ko agad ang braso ng padabog.

"Brye stop making dramatic scene here. Please make this reunion a little bit fun. Not to remember all the painful pasts. Just do me a favor ok?" and then I left him and letting him alone.

Pumasok ako sa salas habang sila naman ay nagpapakasaya sa pagkakanta nila sa videoke.

"Uy Liz!" Lumapit sakin si Stacey. "Tara and join with us!" hinila niya ako papuntang sofa habang si Tip naman ay patapos ng kumanta.

"Uy bakit ang tagal mo? And teka. Nasaan si Brye." nagkibit balikat na lang ako. Pero bigla ko na lang siyang nakitang pumasok samin saka tumingin sakin. Pero agad agad naman siyang umiwas ng tingin sakin.

Bumaling agad ako kay Stacey pero nakita kong nakakunot nanaman ang kanyang noo. "Hmmm smells something fishy..." saka siya tumingin sakon ng masama.

Tinaas ko ang kili kili ko at inamoy ko. "Hmm? Ako ba yung amoy isda."

Siniko niya ako ng medyo malakas. "Ow para san ba yun?"

"Iba naman kase yung meaning ko di yung kili kili mo! Ang ibig sabihin ko ay ano bang nangyari sa inyo sa labas? Parang may hot atmosphere nanaman ang namamagitan sa inyong dalawa
eh."

Binigyan ko na lang siya ng blankong mukha. "Nothing. Theres just a dramtic scene happened."

"Tsk! Ano ba yan Liz! Andito tayo para magpakasaya di para magdrama! Hayst." kinuha niya yung wine sa harap namin saka binigay sakin. "Just take a shot. Paalisin mo muna yang stress na yan. Sometimes you need to let go and forget all the pain kahit sandali lang. Hindi mo kelangan kimkimin yan habang buhay. Kelangan mo din yang ilabas at kalimutan ang mga bagay na nagbigay sayo ng matinding sakit. Kung di mo yan kakalimutan, habang buhay ka lang mabubulag sa sakit. So please just take a one shot."