Ζωής POV
-Αα ναι συγνώμη που ξεχασα να σε ενημερώσω αλλά γνώρισα τον νεκρό μου πατέρα!!Η ένταση μεγάλωνε
-Σταμάτα να μιλάς έτσι στη μητέρα σου νεαρή μου!!Πετάχτηκε κι αυτός
-Εσυ μάθε πρώτα τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος και μετά έλα να μου μάθεις τρόπους αλλά όχι τους ίδιους που έμαθες στο γιο σου!!φώναξα
Ο Χρήστος με κοιτούσε τόσο στεναχωρημενος!!Μα για ποιο λόγο?? ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά είναι που το προσβάλλω!!Ενω όλοι οι υπόλοιποι είχαν μείνει άφωνη!!
-Λέει Αλήθεια η Ζωή? ?Ο Λαζαρουκος μας έπαιζε τον ανηξερο!!
-Όσο για σένα φουλη που είσαι μάλλον ήσουν ότι σημαντικοτερο στη ζωή μου δεν περίμενα να με κοροιδεψεις έτσι!!!Δάκρυα έκαναν την εμφάνισή τους για άλλη μια φορά!!!
-Μα εγω...είπε
-Και τωρα αν μου επιτρεπεται αφού τελείωσα πηγαίνω στο δώματιο μου!!Δεν ήθελα να με δουν να κλαίω!!
-Ζωή κάτσε κάτω αμέσως φώναξε η Μάνα μου άλλα εγώ την αγνόησα παντελώς!!Έτρεξα στις σκάλες και από εκεί στο δώματιο μου!!!
Χρήστος Pov
Με μισεί σήμερα το κατάλαβα μια και καλή!!Αν και δεν την αδικώ και εγώ θα με μισούσα αν μου φερομουν έτσι!!Αλλά γιατί δεν μπορεί να καταλάβει πόσο ερωτευμένος είμαι μαζί της!!
Μετά από αυτό τον χαμό στο τραπέζι οι γονείς πήγαν στην κουζίνα να συζητήσουν για την αντιδραστική συμπεριφορά της Ζωής!!!Κι εγώ έμεινα με τον Λάζαρο στην Τραπεζαρία!!
-Εσυ δεν είσαι ο νεαρός που έψαχνε τη Ζωή τις προάλλες!!Με θυμάται ακόμα!!
-Ναι είμαι ένας συμμαθητής!!απάντησα απογοητευμενος
-Θα ήθελες να είσαι κάτι παραπάνω??κοίταξε Αχ που να ξέρε!!
-Πάντως νομίζω πως και η Ζωή έχει αισθήματα για σένα!Ανέφερε το όνομα σου στο ημερολόγιο της!!
"Σοβαρά τώρα με σκέφτεται ακόμα " Ήταν το καλύτερο που άκουσα όλη μέρα
-Γκουχου Γκουχου!!εβηξα με τον γνωστό τρόπο
-Καλά καλά, τώρα θα πάω να δω τι κάνει???Ελπίζω να μου μιλήσει!! είπε ενώ σηκώθηκε από το τραπέζι!!
Η βασικά θα πας εσύ γιατί σε εσένα θα ανοίξει!!-Εντάξει!! είπα, δεν ήθελα να καρφωθω!!
Ζωής POV
Ήμουν στο δώματιο μου ολομόναχη κι άκουγα heavy metal μουσική!!Κι ενώ έβγαζα το άχτι μου σκιζοντας φωτογραφίες χτύπησε η πόρτα!!!Δεν έδωσα σημασία αλλά συνεχίζε επίμονα ώσπου άνοιξα ήταν ο Χρήστος!!
-Τι θες εσύ εδώ!!Ρώτησα εκνερισμενα
-Πρώτον μην νευριαζεις θα κάνεις ρυτίδες!!έπαιζε τον έξυπνο
-Δεύτερον ήρθα να δω αν είσαι καλά κι από τι βλέπω δεν έχεις κάτι!!συνέχισε ειρωνικά
-Και τρίτον γιατί δεν μπορείς να συγχωρείς τα άτομα που κάνουν λάθη αλλά σε αγαπάνε!!μαλακωσε και μελαγχόλησε
-Γιατί αν όντως με αγαπούσαν δεν θα με πληγωναν!!!βιαστικά, να απαντήσω
-Όχι πολλές φορές κάνουν λάθη για να σε προστατέψουν κι άλλες γιατί είναι Βλακες και αργούν να καταλάβουν αυτό που πραγματικά αξίζεις!!Δείχνει μετανιωμένος και έτσι όπως τον βλέπω θέλω να τον φιλήσω αλλά με πλήγωσε όσο κανείς άλλος και από εδώ και πέρα θα είναι στο περίπου αδερφός μου!!
-Πφφ απλά δεν είμαι έτοιμη να δεχτώ ότι υπάρχει ψέμα για καλό!!είπα ενω καθόμασταν δίπλα δίπλα κοιτωντας το ταβάνι!!
-Αα και κάτι ακόμα τι θα λεγες να κάνουμε μια νέα αρχή? ?ρώτησε...Ίσως έτσι όπως τον έβλεπα να έλεγα ναι
Απλά τη στιγμή που πήγα να απαντήσω χτύπησε το τηλέφωνο μου
-Ναι ποιος είναι??ρώτησα
-Γεια σου όμορφη είμαι ο Στέφανος
-Ο ποιος??ξαναρωτησα
-Το παιδί σε εκείνο το πάρτι με το καραοκε!!!
-Τώρα σε θυμήθηκα,που βρήκες το νούμερο μου??Απορήσα
-Οποίος ενδιαφέρεται βρίσκει!!!Τι γλυκός
-Χαίρομαι που ενδιαφέρεσαι είπα ενω ο Χρήστος είχε σκάσει από τη ζήλια
-Τι θα έλεγες να πάμε αύριο καμιά βόλτα??προτεινε
-Είμαι μέσα!!Τώρα πρέπει να σε αφήσω όμορφε!!Θα τα πούμε
Όταν έκλεισα το τηλέφωνο ήρθε ο Χρήστος πάνω από το κεφάλι μου !!
-Ποίος ήταν στο τηλέφωνο και τι ήθελε Ζωή.???Του είχε ανάβει το αίμα στο κεφάλι!!
Προέβλεπα μεγάλο καβγά. ....
Λοιπόν κεφάλαιο 24!!!Με νέο πρόσωπο...παλιό!!!Μέχρι να τα ξαναπούμε να θυμάστε ότι τα όνειρα είναι παντοτινά!Δεν χρειάζεται να είσαι παιδί για να έχεις όνειρα!!Ούτε χρειάζεται να είσαι ενήλικας για να τα πραγματοποιησεις!!
Φιλάκια!!!❤❤
YOU ARE READING
Στοίχημα Ζωής
RomanceΈνα στοίχημα και όλα αλλάζουν! !Το μίσος μετατρέπεται σε αγάπη και η αγάπη σε παιχνίδι! ! Αλήθεια πιο πολύ θα πληγωθει μια αρκετά ασυμβιβαστη κοπέλα η μηπως ένα πλούσιο αγόρι που λέει ότι δεν ενδιαφέρεται για κανέναν? Τελικά όμως κάνει τα πάντα...