Στοίχημα Ζωής

Κεφάλαιο 17

Χρήστος Pov

-Θυμάσαι τότε που...είπα

-Πριν πεις οτιδήποτε θέλω να σου πω ευχαριστω!!κεφάλι διέκοψε

-Για ποιο πράγμα?? ρώτησα!

-Που είσαι δίπλα μου που είσαι ειλικρινής και που με ανεχεσαι κι ας είμαστε από διαφορετικός κόσμους!! συνέχισε

Εκείνη τι στιγμή ένιωσα απαισια,για ποιο λόγο να είμαι τόσο ηλίθιος?? γιατί να μην έβρισκα άλλον τρόπο να την πλησιασω??

Τότε ήρθε κοντά μου την αγκάλιασα και την φιλήσα στο μέτωπο!!Ξέρετε λένε ότι το φιλί στο μέτωπο δείχνει ενδιαφέρον!!!

Δεν συνέχισα την άλλη κουβέντα ένιωθα πως δεν ήταν σωστό ίσως αν ξανά έβρισκα το θάρρος να της το έλεγα κάποια στιγμή,ίσως πάλι να μην το μάθει ποτέ!!!

Ζωής POV

Η σημερινή μέρα πέρασε υπέροχα αν και με κάποια θεματακια όπως το ότι έριξα όλα τα ποπκορν!!Είχε βραδιάσει και αύριο είχαμε σχολείο!!

-Πρέπει να φύγω!!Είπα λυπημένη

-Έλα μείνε ακόμα λίγο!! Με παρακαλεσε!!Η μάλλον μείνε μαζί μου όλο το βράδυ στην αγκαλιά μου!!

-Δεν γίνεται λυπαμαι!!!είπα ενω τον φιλήσα γλυκά στο στόμα!!

-Και τι νομίζεις ότι με αυτό ξεμπερψες!!είπε ενώ με έριξε στο κρεβάτι και αρχισε να με γαργαλάει!

Μετά από λίγο ήταν κι αυτός δίπλα μου και συνεχίζε να με πειράζει!!Ώσπου βρέθηκε επάνω μου!!!

Τα βλέμματα μας κλειδωθηκαν για μια στιγμή εκείνος με πλησίασε και εγώ τραβηχτηκα!!!Δεν ξέρω αλλά με αυτό το βλέμμα ένιωθα ότι ήθελε κάτι παραπάνω που δεν ήμουν έτοιμη να του δώσω!!

-Τι έπαθες μωρό μου?? ρώτησε

-Εεμ τίποτα απλά πρέπει να φύγω!! είπα κατευθείαν

-Περιμενε θα σε πάω εγώ!!!χαλάρωσε

Αν και στη αρχή αρνήθηκα να μπω σε αυτό το βρω μο αυτοκίνητο τελικά πείστηκα!!

Ενω φτάσαμε και κατέβηκαμε ο Χρήστος Απόφασισε να φερθεί σαν κύριος και να με συνοδεύσει ως την πόρτα!!!

-Αα και μην ξεχάσεις το Σάββατο έχουμε δείπνο με τον πατέρα μου είπε!!

-Μα δεν θέλω να έρθω!! γκρινιαξα.Δεν ξέρω αλλά δίπλα του έκανα σαν κοριτσάκι

-Αα δε μπορώ έχω να πάω δε μια συνάντηση για τους Metallica και μετά σε μια ενημέρωση για τα παιδιά της Αφρικής!!

-Μα καλά και τι μας νοιαζουν εμάς τα παιδιά της Αφρικής αφού είμαστε πλούσιοι!!Εκνευριστηκα πως μπορεί κάποιος να είναι τόσο αναίσθητος!!

-Οκ πλούσιε μπορείς να πηγαίνεις είπα κοφτα

Εκείνη την στιγμή εκείνος πήγε να με φιλήσει αλλά απομακρυνθηκα!!Καταλαβε ότι κάτι με πείραξε αλλά δεν έδωσε συνέχεια στο θέμα αλλά έφυγε με το τζιπ του!!!:/

Ενω λοιπόν εγώ πήγα να ανοίξω την πόρτα μια φωνή ακούστηκε

-Ζωή!!φώναξε γύρισα και είδα. ..

-Συγνώμη σας ξέρω από κάπου? ?,..

Λοιπόν κεφάλαιο 17!!Πως σας φαίνεται??

Και για να μη σας πριζώ με αυτά θα σας γράψω κάτι που μου άρεσε!!!

Nothing is impossible,the word itself says I'm possible!!!❤❤

Για αυτό σας παρακαλώ μην παραιτηστε όπως έκανα κάποτε γιατί όλα είναι πιθανά!! XD

Αν θέλετε κι άλλο κεφάλαιο σήμερα μπορείτε να μου το πείτε!!!;)

Φιλάκια!!!❤❤