Στοίχημα Ζωής

Κεφάλαιο 31

Ζωής POV

-Στέφανε εσύ???είχα μείνει αναυδη

-Περιμενε να ακούσεις!προτωτυπισε πάλι το γούρουνι!!!

-Δεν γούσταρω να σε ακούσω!!είπα νευριασμενα

-Δεν έχεις επιλογή!!σαρκαστηκε ενώ μου έδειξε τα δεμένα μου πόδια!!

Για να μην τα πολυλογω όσο εκνεύρισμενη κι αν ήμουν κάθισα και τον άκουσα!!!!Κάτι είχε παιχτεί με τον πατέρα μου και τον είχε βάλει στο κύκλωμα για να με προστεψει γιατί περίμενε ότι θα συμβεί κάτι τέτοιο άμα μάθαινα και κάτι άλλα που δεβ έδωσα πολύ σήμασια γιατί είχα βαρεθεί!!!

-Αρα τα έφτιαξες μαζί μου γιατί στο είπε ο πατέρας μου?απογοητευτηκα

-Όχι για αυτό σε πλησιασα τα έφτιαξα μαζί σου επειδή το ήθελα!!είπε ενώ μου χαιδεψε το μάγουλο!!!

-Κι εγώ θέλω να φύγω αλλα δεν τον σέβεται κάνεις!!!ειρωνευτηκα με όση δύναμη μου είχε απομείνει

-Και τωρα αν μπορείς φύγε γιατί έχω και δουλειες!!συνέχισα κι αυτός αναγκάστηκα έφυγε!!!

Νυχτωσε,όσες ώρες ήμουν εδώ συνηδητοποιησα κάτι!!Ότι αγαπώ τον Χρήστο και ότι είμαι έτοιμη να τον συγχωρήσω και να τον πάρω την πιο σφιχτή αγκαλιά από ποτέ και ίσως να μην εμένα εκεί!!Στο κάτω όλοι κάνουν λάθη!!!Και απέδειξε ότι αξίζει μια δεύτερη ευκαιρία!!!Ελπίζω!!!

Αρκετή ώρα αργότερα μην έχοντας τι να κάνω συνηδητοποιησα ότι δεν μου πήραν το κινητό μου ήταν ακόμα στην πίσω Τσέπη του παντελονιού μου!!!

Μετά από μεγάλη προσπάθεια και αφού έπεσα κάτω με την καρέκλα κατάφερα να καλέσω το πρώτο νούμερο στις κλήσεις μου πάλι καλά κάνεις δεν με άκουσε!!!

Χρήστος Pov

Ήμουν χάλια μόλις είχα συνέλθει από το μεσημεριανό μεθύσι,σε μια ώρα έμπαινε ο νέος χρόνος και καθόμασταν όλοι στο σάλονι!!

Η μητέρα της Ζωής έκλαιγε ενώ ο πατέρας μου προσπαθούσε να την παρηγόρησει!!!

-Τέτοια που είναι αυτή δεν θα πάθει και τίποτα που να μην το θέλει!!Μου ήρθε να του χώσω μπουνιά κι ας είναι πατέρας μου!!Τι εννοουσε που να μην τον θέλει!!

Ενω σκεφτόμουν αυτά χτύπησε το τηλέφωνο μου

"Ζωή έγραφε η οθόνη

-Η Ζωή!! φώναξα και όλοι μαζεύτηκαν γύρω μου

-Που είσαι είσαι καλά??τη ταραξα στις ερωτήσεις!!!

-Μην ανυσηχεις,δεν ξέρω που είμαι αλλά είμαι καλά!!Προσπάθησε να ακουστεί ψύχραιμη αλλά μόνο και μόνο από την ανάσα της καταλαβαινα!!!

-Παιδάκι σε αγαπώ πολύ!!είπε η μαμα της

-Κι εγώ σε αγαπώ πολύ κι εσένα και τον Λάζαρο και θέλω να σας δω!!!

- Μην ανησυχείς μικρό!!Είπε ο Λάζαρος και την έκανε και γέλασε!!

Αφού τους έδιωξα όλους από πάνω μου της μίλησα!!!

-Τώρα θα πρέπει να κλείσουμε και εσύ κρύψε το κινητό σου!!Την προέτρεψα!!!

-Μην κλείνεις θέλω να ξες ότι σε συγχωρώ και ότι θέλω....είπε ενώ πήγα να πατήσω το κουμπί!!!

Ζωής POV

Ενω πήγα να ολοκληρωσω την πρόταση μου μπήκε μέσα ο Στέφανος γεμάτος νεύρα και μάλλον είχε πιει!!!

-Μην το ξανακάνεις αυτό!!!ειπε ενώ μου άρπαξε το κινητό από τα χέρια και το πετάξε δυνατα στο πάτωμα!!Τρομαξα!!!

Μετά από λίγο με πλησίασε και με έπιασε από το κεφάλι!!!Ήμουν σίγουρη είχε πιει!!!

-Άσε με !!του φωνάξα

-Γιατί για να τρέχεις με τον άλλον που με χρησιμοποιησες για να τον ξεπεράσεις σε γελάσαμε!!Γέλασε ενώ φυσιξε το πρόσωπο μου

-Αυτό στο είχα ξεκαθαρίσει εξαρχής!!Η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά όσο με πλησιαζε!!!

-Τώρα είσαι δικιά μου!!είπε ενώ άρχισε να με φιλάει!!

Με φιλούσε με τόση δύναμη που δεν μπορούσα να αναπνεύσω!!!Δεν είχα όμως επιλογή αφού ήμουν δεμένη!!!

Στη συνέχεια κατέβηκε πιο κάτω τράβηξε το μανίκι μου και αρχισε να με φιλάει στο λαιμό και στον ώμο!!!Όχι τρυφερά αλλά με μισος...Ενώ τα δάκρυα μου εσταζαν στα κατακοκινα μάγουλα και από εκεί στο πάτωμα!!!Έκαναν ένα θόρυβο πολύ λεπτό που στη σιωπή των σκέψεων μου ακουγόταν τρομαχτικό!!!Αλλά δεν νοιαζοταν και ξαναακουμπησε βίαια τα χείλια μου

Δεν ήξερα μέχρι που μπορούσε να φτάσει....

Λοιπόν κεφάλαιο 37,ανέβασα όσο πιο γρήγορα μπορούσα!!!Ελπίζω να σας άρεσε!!Αυτό το κεφάλαιο θέλω να το αφιερώσω στον καθένα από εσάς ξεχωριστα γιατί ακόμα κι αν δεν σας ξέρω είμαι περήφανη που μου δίνεται η ευκαιρία να σας γνωρίσω από το wattpad και γιατί δεν φοβάστε να είστε ο εαυτό σας!!!

Μέχρι το επόμενο κεφάλαιο να θύμασται ότι Αυτό που πονάει περισσότερο στη ζωή δυστυχώς δεν είναι ο πόνος!! :( Αλλά αυτό μπορείτε να το αλλάξετε!!!❤❤❤

Φιλάκια!!!❤❤