TATMİNATÖR

"Emir ve ben sözleniyoruz!!"

Multimedya'da Görkem

#Pitbull and Chris Brown: Fun

Muhteşem güzelliğiyle beraber bahçe kapısında onu gördüm. Ahh... Miray. O kadar güzel ve asil duruyordu ki siyahların içinde, anlatamam. Ama fark ettiğim bir şey oldu onca ışıltının içinde.

Her zaman ki gibi zibidinin biriyle gelmişti. Onu belinden sımsıkı kavramış biri vardı yanında. Gözlerim istemsizce elin sahibine kaydı. Ama bu bizim basketbol takımından Görkem'di. Bunlar Miray'la nerden tanışıyorlardı. Kısa bir hafıza yoklaması yapınca Görkem Gözde denen kızın kuzeni çıkıyordu. Tabi ya o kız tanıştırmıştı her ikisini.

Kapıda daha fazla oyalanmadan bana oldukça uzakta olan, havuz başındaki masalardan birine doğru ilerlediler.

Miray hızla etrafa göz gezdirmeye başladı ve gözleri bende takılı kaldı. Oldukça kısa bir zaman dilimi içinde beni baştan aşağıya doğru süzdü, dudakları gördüğü manzaradan memnun kalmışçasına yukarı kıvrıldı ve başıyla bana selam verdi. Verdiği selama aynı şekilde karşılık verdim ve ufak bir tebessüm bıraktım sonrasında.

Zaman ilerledikçe parti sıkıcılığını ve durgunluğunu koruyordu. Gözüm daima Miray'ın üzerindeydi. Yanına gitmek için yanlız olduğu bir an kolluyordum ama Görkem bi an olsun yanından ayrılmıyordu. Bu iş iyice canımı sıkmaya başlamıştı.

Kısa bir zaman sonra Görkem içkileri tazelemek için içeriye gitmişti. Bunu fırsat bilip hızlı adımlarla Miray'ın yanına ilerledim. Yanına geldiğimi fark etmesi için konuşmayı seçtim.

"Geleceğini sanmıyordum"

Yanında olduğumu en baştan beri fark etmiş olacak ki hemen sorumu cevapladı.

"Aslında bende sanmıyordum."

"Demek tercihin Görkem oldu."

"Çokta kötü sayılmaz dimi? "

"Sen daha iyi bilirsin sanırım"

"Evet biliyorum."

"Karizmatik çocuk seni etkilemiş olmalı"

"Yani iyi biri"

"Sevindim adınıza"

"Neyden bahsediyorsun?"

Tam cevap verecektim ki İlayda konuşmaya başlamıştı.

"Evet arkadaşlar. Bugün hepiniz buraya benim için toplandınız. Hepinize ayrı ayrı teşekkür ederim. Aslında doğum günümde sizinle paylaşmam gereken güzel bir haber daha var. Emircim yanıma gelir misin?"

Önce afalladım ve kendimi toplayıp 'ne demek bu şimdi' gibisinden bi bakış attım. O da 'lütfen' der gibi baktı. Ve yine vicdanıma yenik düşerek İlayda'nın yanına ilerledim. İçimde kötü bir his vardı. İlayda'nın söyleyeceği şeyden memnun kalacağımı sanmıyordum. Yanına vardığımda elimi tuttu ve konuşmaya başladı.

"Evet arkadaşlar bu habere ne kadar çok şaşıracağınızı biliyorum. Ailelerimizin aldığı bir karar sayesinde Emir ve ben bu gece sözleniyoruz."

İlayda'nın söylediklerine karşın herkes şaşırmış bi şekilde bizi izliyordu. Bu konu hakkında ki vereceğim tepkiyi bekliyorlardı.

İlayda'nın ağzından çıkanları ölçüp, biçip tarttım. Bu kız nerden çıkarıyordu bunları. Hemen kolundan tutup bir kenara çektim.

"Ne saçmalıyorsun sen?"

"Saçmalamıyorum Emir. Ailelerimiz bu birlikteliği istiyorlar ve senin de bundan haberin olduğunu sanıyordum. Demek ki haberin yokmuş ama işte öğrenmiş oldun"

Gömleğimin yakalarını tutup düzeltir gibi yapıp konuşmaya devam etti

"İstersen babanın ikimiz adına verdiği kararı sorgulayıp, reddet. Sen bilirsin"

diyerek omuz silkti. Yanağıma sulu bir öpücük bırakıp, kıvırtarak uzaklaştı.

Maalesef İlayda haklıydı. Babamın sözü üzerine söz söylemem kesinlikle benim açımdan iyi olmazdı.

Ama İlayda'ya karşı da hiçbir şey hissetmiyordum.

Ben zaten öyle evlenip, türümü çoğaltmakla uğraşamazdım. Bunlar Emir Onat'a tersti. Bir şekilde bu işten de yırtmanın yolunu bulacaktım.

Unuttuğum bir şey vardı. İlayda'nın söylediklerini Miray'da duymuş olmalıydı.

Hızla etrafta onu aramaya başladım. Her yere bakmama rağmen ne Miray ne de Görkem ortalıklarda yoktu. Demek ki duymuştu her şeyi. Al işte Emir işin içinden çık çıkabilirsen.

=Miray'ın Ağzından=

Emir İlayda'nın onu yanına çağırmasıyla önce bir duraksadı sonra da hızlı adımlarla ona doğru ilerledi. Herkes İlayda'ya kilitlenmiş, merakla onun söyleyeceklerini dinliyorlardı.

İlayda tebessüm ederek, Emir'in elini tuttu ve konuşmaya başladı. Ve o son cümle kulaklarımda defalarca yankılandı.

"... Emir ve ben bu gece sözleniyoruz."

Cümleyi idrak eder etmez içimi bir hüzün kapladı ve burada daha fazla kalmayacağımı anladım ve arkamı dönüp hızla yürümeye başladım.

Görkem'in arkamdan seslenişine aldırış etmeden hızla yürümeye devam ettim.

Villanın çıkışına varır varmaz kendimi otoyola bıraktım.

Karşıdan gelen arabanın korna sesi ve gözümü alan farların ışığıyla bir çığlık attım.