Ik laat je niet los.. ft. Kaj van der Voort

O.47

POV NOA

Alles draait, m'n ogen vallen bijna dicht van moeheid maar sla ik toch nog een bladzijde om. Op de klok is het half 5 in de ochtend, ja in de ochtend. M'n boek heb ik er voor de 4e keer bijgepakt. Geen oog heb ik dichtgedaan, de reden is dat alles me ook even te veel wordt. De dood van Sharona en nu die kleine meid die is weg is. Al 3 dagen is er geen spoor van Lynn of Samuel. Geen telefoon die wordt opgenomen of uberhaupt aanstaat. M'n hoofd kan ik er niet bij, Samuel zou Lynn toch nooit meenemen zonder toestemming van Kaj of Zola.. of een raam inslaan om er vandoor te kunnen gaan. Ik weet dat Samuel veel verdriet heeft, maar dit gaat te ver. 'Schatje.. ben je nou nog wakker?' Jai ligt naast me, nu z'n ogen een beetje geopend. M'n hoofd knikt als ik een diepe zucht slaak. 'Ik voel me niet zo lekker, wordt ziek denk ik' Jai gaat zitten 'Moet ik iets voor je doen?' Lief schud ik m'n hoofd 'Ga maar verder slapen, als er iets is maak ik je wel wakker' Hij kust m'n wang en knikt, kruipt terug onder de dekens en slaapt verder. M'n boek leg ik op m'n nachtkastje en pak m'n agenda erbij, nog even doornemen wat er allemaal op de planning staat. Gelukkig staat er vrijwel niets als ik door vandaag heen blader, maar krijg even de schrik als ik de rest van de dagen aan het bekijken ben. 2 dagen eerder staat een rode cirkel, een symbool wat ik altijd teken zodat ik weet wanneer ik ongesteld moet worden. Even krijg ik het warm, maar is de blijdschap van korte duur. 'Dat kan helemaal niet..' zegt een stemmetje in m'n hoofd. Hoofd schuddend leg ik snel de agenda terug en besluit ook maar te slapen, of te proberen in ieder geval. M'n hoofd blijft bij die gedachten, zou het dan toch zijn gelukt?

Het is misschien 4 uurtjes later als ik opnieuw ontwaak, naast me is het bed al leeg. Ik wordt blij als ik zijn prachtige stem hoor vanuit de badkamer. Snel wil opstaan maar is m'n lichaam even tegen. Ik voel dat ik moet spugen en trek een sprintje naar de toilet, die zich ook in de badkamer bevind. Onderweg kom ik een geschrokken Jai tegen, staande in een boxershort en natte haren. Bij de toilet aangekomen begin ik te spugen, te spugen en te spugen. Even lijkt het niet te stoppen. Moe ga ik op de grond naast de toilet zitten en pak een handdoek om m'n mond af te vegen. De badkamerdeur gaat open en Jai komt, aangekleed binnen met m'n jas en zijne. 'Wat doe je?' 'Wat denk je? Ik ga je na laten kijken bij een dokter' 'Schat dat hoeft echt niet, ik heb gewoon een griepje' 'Maakt me niets uit, kom' Hij helpt me van de grond en trekt m'n jas aan. Hij pakt lief m'n hand en samen lopen we voorzichtig naar de auto. 'Nog steeds niets van Samuel gehoord?' vraag ik Jai toch maar als we even moeten wachten in de wachtkamer. Hij schud z'n hoofd 'Nee' Ik merk dat hij het er moeilijk mee heeft. 'Ik geloof gewoon niet dat Samuel hierachter zit' 'Dat zit ie ook niet..' We worden onderbroken door de huisarts die m'n naam noemt. 'Hallo, wat kan ik voor je doen?' 'Uhm, ik voel me niet zo lekker.. vanmorgen heb ik wel een halfuur overgegeven' ''Mmm, heb je je koorts ook opgemeten?' 'Nee, nog niet aan toe gekomen' zeg ik met een klein lachje naar Jai. 'Hebben jullie nog kort geleden geslachtsgemeenschap gehad?' 'Uhja..' 'Dan is het misschien verstandig om een zwangerschapstest te doen, ik zal even eentje voor je pakken' 'Dat kan niet..' roep ik snel. De dokter gaat verbaast zitten 'Het luktte niet.. kinderen krijgen' Ze zucht en knikt een keer. 'Toch wil ik het even testen, puur voor de zekerheid'. Jai pakt m'n hand 'Zo heeft zij zekerheid..' Ik knik.

Het duurt een hele tijd, wachten we in de wachtkamer totdat er ook maar iets van een uitslag komt. Al weet ik diep van binnen dat er opnieuw een negatieve test bij haar op het bureau zal liggen. 'Noa?' We staan op en gaan opnieuw op de stoelen zitten. 'Ik mag jullie feliciteren, je bent zwanger' Ik kijk naar Jai 'Maar? Huh? Weet u dat heel zeker?' vraagt Jai haar nogmaals. Ze knikt en glimlacht breed. 'Ik heb nog een tijdje, zullen we anders even kijken of we iets op beeld kunnen krijgen? Dan is het voor jullie misschien een bevestiging?' Ik sla van onmacht een hand voor de mond en kan m'n tranen niet bedwingen. Beide gaan we staan en val ik huilend in Jai z'n armen. 'We krijgen een kindje.. ' fluisterd ie zacht in m'n oor. We lopen vervolgens de dokter achterna en vraagt me te gaan liggen op een soort bank. Ze legt vervolgens van alles uit en wachten we met smart op de televisie die iets van een beeld geeft. En ineens.. verschijnt er een heel klein wit iets, met daarin een kloppend anders iets. 'Kijk, daar klopt een prachtig hartje' M'n ogen kan ik niet geloven 'Het is gelukt.. er groeit gewoon een kindje in mij' Jai lacht en geeft me een kus 'Je bent zo'n 7 weken zwanger op dit moment, ik zal je de gegevens geven voor de verloskundige en dan kan zij je meer vertellen' Ik knik vriendelijk en bedank de dokter voor haar tijd. Buiten de praktijk blijven we even staan. Jai kan het niet laten en legt een hand op de bovenkant van m'n buik 'De braviourfamilie wordt opnieuw uitgebreid..' Ik lach 'We worden papa en mama..' Hij kust me en samen lopen we richting de auto.

'Zo zie je maar.. dromen worden toch nog werkelijkheid, als je maar blijft geloven'