POV ZOLA
'Twinkel, twinkel kleine ster..' zachtjes zing ik tegen Lynn, haar kleine slaperige oogjes kijken me aan als ik het dekbed over haar heen leg 'Was het leuk met papa vandaag?' Ze knikt en stopt verlegen haar koes tegen zich aan 'Mama is zo trots op je..' Haar zachte blonde haartjes schuif ik langzaam opzij, als ik zie dat haar ogen zich inmiddels gesloten hebben. 'Slaaplekker schat' Zachtjes kus ik d'r wang en doe het nachtlichtje aan. Teruglopend naar de deur kijk ik nog eens achterom en besef ik me dat alles ineens zo snel gaat. Kaj en ik zijn vandaag ongeveer 4 maanden samen, maar voelt het al een eeuwigheid. Sinds Kaj in ons leven is heb ik Lynn zoveel zien groeien, het deed me goed om te zien hoeveel energie Kaj haar geeft. Hij is de beste papa die ze haar maar kan wensen. Terugdenkend aan gevoel wat ik had toen ik erachter kwam dat ik zwanger was van Lynn was zoveel anders dan het gevoel dat ik nu heb. Natuurlijk schrok ik vanmiddag net zo erg, maar weet ik dat ik er nu niet alleen voor zal staan. In m'n hart weet ik dat mama ongelofelijk trots op me geweest zou zijn, de titel oma haar opnieuw gegeven zou worden. Een glimlach van trots op m'n gezicht loop ik terug naar de woonkamer, waar Kaj op de bank hangt voor de tv. 'Slaapt ze?' Ik knik en ga lekker tegen 'm aan liggen 'Ik wist niet dat je zo goed kon koken..' zeg ik tegen 'm. 'Je weet wel meer dingen niet van mij..' zegt ie lachend terug 'oei, zoals?' 'Kom je vanzelluf achter' Het kussen wat naast me ligt pak ik in m'n handen en sla ik zachtjes tegen z'n buik 'Oh zo beginnen?' Ik lach als vervolgens mijn pols wordt vastgepakt en hij me liefdevol begint te zoenen. 'Kaj?' Fluister ik als stop met zoenen 'Hmm?' 'De baby.. Ik wil het houden' Kaj kijkt me aan en al gauw verschijnt een glimlach 'Ik ook..' Hij maakt nauwlijks z'n zin af als ie z'n lippen opnieuw op de mijne legt 'Hoe we het allemaal gaan oplossen geen idee, maar dat zien we wel' Kaj legt z'n hand nogmaals op m'n buik en wrijft erover 'Gewoon een gek idee, dat er een mensje in groeit.. wat van mij is' Ik knik zuchtend 'Lynn wordt ineens zo groot nu.. ' Nog dichter kruip ik tegen z'n warme lichaam, voel zijn arm om m'n rug. M'n hoofd liggend op z'n borst wordt ik rustig van z'n hartslag. Samen kijkend naar een film, waarvan ik zeker de helft niet meekrijg, langzaam vallen m'n ogen dicht.
Wakker word ik van gehuil, Lynn is wakker. Als ik me omdraai zie ik op de klok dat het half 6 is.. man! Waarom zo vroeg? Ik stap uit bed en loop naar d'r kamer. 'Lieverd.. ' Met een warrig bos haar en slaperige ogen lacht ze naar me 'Waarom zo vroeg?' fluister ik zacht 'Ga nog maar even slapen schat..' Opnieuw stop ik haar in bed en doe ik het licht uit. Zonder nog maar om te kijken sluit ik de deur en stap ik opnieuw naast m'n knapperd in bed, die gelukkig niet is wakker geworden. Maar m'n ogen sluiten lukt niet als Lynn even snel weer begint te huilen. Dit keer besluit ik stoer te zijn en niet naar haar toe te gaan, ook dit moet ze leren. Zachtjes bijt ik op m'n lip van frustratie. Een hand voel ik om me heen 'Goeiemorgen..' Z'n schorre stem raakt m'n hart 'Haal die goeie er maar voor weg..' Hij kijkt me aan 'Hoelaat is het in godsnaam?' 'Half 6, sorry!' Kaj lacht 'Wil je d'r niet ophalen?' Stellig schud ik m'n hoofd 'Ze moet leren dat ze niet altijd haar zin krijgt..' Kaj knikt. De deur van onze slaapkamer gaat open, in haar slaapjaponnetje komt Lynn onze kamer binnen lopen 'Hé, Kun jij zomaar uit je bedje komen?' Ze gaat op haar teentjes staan, doet ons dekbed omhoog en kruipt eronder. 'Maargoed dat we niet naakt slapen vannacht..' giert Kaj het uit. Met betraande oogjes komt ze weer tevoorschijn 'Mama had volgens mij iets anders gezegd, wat is er aan de hand?' 'iet apen (Niet slapen)' Haar speen nog in de mond maakt het er niet gemakkelijker op 'Mama wil nog wel even slapen als het kan..' Haar hand legt ze op m'n ogen om ze te sluiten, ik lach 'Gekkie, slapen.. kom op!' Ik sta opnieuw uit bed met Lynn in m'n handen, die het helaas voor haar niet met me eens is 'NEE! NEE!' Met moeite leg ik haar terug in haar bed en snel ik de deur weer uit. Sprintje trek ik naar de slaapkamer 'Is het echt half 6?' vraagt Kaj als ik voor de 100e x bij 'm terug in bed stap. Volhouden doet ze zeker want zo'n 10 minuten later horen we nog steeds dat er niet mee eens is. Maar vallen wel bij mij m'n ogen opnieuw op zwart.
'Mamaaa!' Haar zachte knuffel voel ik op m'n wang, als ik m'n ogen open staat Lynn opnieuw voor me. Tranen nog op haar wang, schreeuwt ze m'n naam. 'Wat is er nou schat?' Voorzichtig ga ik zitten en til ik haar op m'n schoot. Haar armpjes om m'n nek gevouwen probeer ik haar tot rust te krijgen. 'Je hebt je dag niet hé vandaag..' M'n hand wrijvend over haar ruggetje, hoor ik zachtjes het gehuil verdwijnen. Naast me zie dat ook Kaj opnieuw in slaap gevallen is 'Is Lynn weer 'n beetje lief?' Ze knikt verlegen 'Zullen we papa maar laten slapen? Hij is vast ook wel moe..' Samen stappen we uit bed en maak ik voor ons twee'tjes ontbijt. Al snel komt ook Kaj de woonkamer in 'Is die trein ook hier voorbij gereden? Alsof een trein me heeft overreden' Lachend geef ik 'm een kus 'Dit is nog maar ééntje.. straks heb je er twéé' Hij gaat naast Lynn op de bank zitten, die dicht tegen 'm aankruipt. Samen kijken ze naar een kinderprogramma op de tv, het meest mooie beeld heb ik nu voor m'n ogen.
Ik geniet.
JE LEEST
Ik laat je niet los.. ft. Kaj van der Voort
أدب الهواةIk laat je niet los... Zola (19) woont samen met haar dochtertje Lynn (2) in het huis van haar ouders, die een halfjaar terug omkwamen bij een ernstig auto-ongeluk. De vader van Lynn wil niets meer met Zola en hun dochter te maken hebben. Zol...