Ik laat je niet los.. ft. Kaj van der Voort

O.17

POV KAJ

Terug van een te gekke show rijden we naar huis, de muziek staat aan en iedereen is kapot moe. 'Slaap jij uberhaupt nog?, je ziet er niet uit man!' Samuel lacht als ie m'n zonnebril van m'n neus haalt. 'Urgh, laat me man' Ik draai me om en trek m'n muts over m'n hoofd, proberen wat bij te slapen. Zo'n halfuurtje later voel ik een hand schuddend aan m'n schouder. 'Je telefoon gaat..' Slaperig haal ik 'm uit m'n broekzak, tot verbazing zie ik dat het Zola is.

Kaj; Hey lief.. Zola; Hee.. hoe gaat het? Zijn jullie alweer op de terugweg? Kaj; Yes! Ben met een kwartiertje thuis denk ik, wacht je op me? Zola; Fijn! Ik lig al een tijdje.. voel me niet zo lekker steeds Kaj; Hoort erbij toch? Ben zo bij je! Zola; oke! zie je zo! loveyu! Kaj; loveyu2! 

'Schatje patatje, honnetje ponnetje' Dioni naast me gaat helemaal los met de achterkant van de stoel die voor 'm staat 'Onze single man needs a woman!' Samuel lacht 'Die gast heeft last van sexgebrek' Dioni draait om 'Jij wil zeggen dat jij zo geweldig bent in bed..' Samuel haalt z'n schouders op 'Moet je bij Sharona zijn, geen idee of ik aan de eisen voldoe' Iedereen lacht. 'Kaj, je bent er!' Kijkend uit het raam zie ik dat we inderdaad bij ons huis zijn aangekomen 'Boys, see u tomorrow!' Stuk voor stuk geef ik ze een box en verlaat ik het busje, neem de lift en steek boven de sleutel in het sleutelgat. Binnen kom ik in een stille woonkamer, waar in de hoek nog een lichtje brand. Uit de koelkast gris ik een pak ijsthee en neem een paar slokken. Net voordat ik het lichtje wil gaan uitdoen hoor ik ineens een snikkend geluid achter me, me eenmaal omgedraaid zie ik Lynn staan, een grote natte vlek in haar pyjama. 'Pa-pa oos?' 'Hee schat, kom es hier' Ze loopt naar me toe, ik steek m'n handen onder haar armen en til d'r op m'n arm Lynn at ' Ze wijst naar de natte plek in haar broek 'Heb je in je bed geplast?' Traanoogjes kijken me aan, verlegen knikt ze 'Papa oos?' Ik lach een klein beetje 'Nee, papa is niet boos, moeten we alles maar even droog maken' Ze legt haar hoofd op m'n schouder als we naar haar kamer toe lopen. Haar bed is inderdaad nat. Lynn zelf leg ik op de commode en pak ondertussen een nieuwe pamper, pyjama en haar lievelingsknuffel. Intussen ben ik al snel gewend en gaat het eigenlijk vrijwel allemaal normaal. Als ik haar luier verwissel kietel ik haar op d'r buikje, schattig gelach komt er uit haar mond 'Draakje ben je' Als ik klaar ben zie ik dat ze inmiddels aan haar slaap heeft toegegeven. Snel pak ik een nieuw dekbed overtrek uit haar kast en verschoon haar bed. Lachend terugdenkend aan het feit dat ik dat zelf vrijwel nooit deed, altijd was m'n bed wel weer schoon opgemaakt door mam. Inkeer komt dat ik best volwassen ben geworden afgelopen maanden, de zorg voor zo'n kleintje brengt zoveel meer met zich mee dan ik ooit gedacht had. Alles schoon leg ik Lynn voorzichtig terug in haar bed en trek ik de dekens over haar heen 'Weltrusten draakje', kussend haar voorhoofd vertrek ik naar m'n eigen bed, waar ik zie dat Zola al in diepe slaap is. Weltrusten!

Al vroeg hoor ik weer het geluid van m'n telefoon, de wekker gaat. 'Hé.. ik heb je niet vernomen vannacht..' Zola geeft me een kus waarna ze haar hoofd op m'n borst legt. 'Je sliep al, wilde je niet wakker maken' Ze lacht 'Lynn was wakker vanacht, had haar bed volgepist' Zola proest van het lachen 'Ja, dat had ik haar opgelegd' Ze kijkt omhoog, in m'n ogen 'Oke, ik maak jou wakker voortaan' Ze schud haar hoofd. Ze stapt uit bed en loopt naar de douche, ik volg haar. Als ik binnenkom staat Zola voor de spiegel, haar handen op haar buik. 'Kijk! Het groeit!' Eigenlijk kan ze het nu bijna niet meer verbergen, elke dag groeit haar buik. 'Ben benieuwd hoe de rest gaat reageren' Zola knikt en stapt onder de douche. Samen valt het warme water op onze lichamen. 'Heb zin in vanmiddag, hopelijk gaat ze genieten van het optreden' Ik knik 'Ik hou van je' Ze kust me en lacht 'Ik ook van jou!' En kus ik terug. We kleden ons aan en maken snel ontbijt. Zola haalt Lynn ondertussen uit bed, maken onze spullen klaar en zijn ready voor vertrek. 'Wij gaan vast, ik zie je daar oké?' Vandaag hebben we een show en gaan de meiden gezellig mee. Voor Lynn de eerste keer dus ben benieuwd hoe ze erop reageert. Met z'n allen in het busje past niet dus rijd Zola in de auto erzelf naartoe samen met de ladies. 'Tot zo!' Lynn zwaait enthousiast als ze wegrijden, het busje me van de andere kant tegemoet komt. 'Goodmorning!' Dioni zit al in het busje als we opweg gaan om de rest op te pikken.

We zijn compleet als we bijna bij de locatie aanwezig zijn, toevallig genoeg rijd Zola ons net voorbij, zij in de auto met Noa en Sharona. Voor het stoplicht staan we te wachten, een paar auto tussen ons in. Sam probeert te zwaaien naar Sharona die op de achterbank zit naast Lynn. Het is groen als Zola gas geeft, maar erna het geluid van wegslippende banden volgt. Geschrokken kijk ik uit het raam en zie een andere auto tegen Zola haar auto botsen, een keiharde knal. 'SHIT!' Zo snel mogelijk maak ik de deur open en sprint ik naar de auto, geen idee wat m'n omgeving aan het doen is. Wel zie ik de rest van de jongens hetzelfde doen als ik. Uit verschillende hoeken komen mensen aangestormt, die zich ook begeven bij de andere auto. Hijgend bij de auto aangekomen, overal gebroken glas hoor ik Zola schreeuwend om Lynn, ze leeft! Ik maak de deur open en zie haar hoofd, bloedend. Haar ogen geopend 'KAJ! LYNNN LYNNN!' 'Ssssst! Ik ben er, niet bewegen oké' 'BEL EEN AMBULANCE! Schreeuw ik tegen de omgeving. Even zit ik oog in oog met Jai, die het bewustzijn van Noa probeert bij te krijgen. Achter me hoor ik het gehuil van Lynn, die bij Dioni in z'n armen aan het gillen is. 'Lynn is veilig.. Waar heb je pijn?' Het enige wat ze doet is schreeuwen om Lynn. 'Ssst.. Er komt hulp'