Ik laat je niet los.. ft. Kaj van der Voort

O.64

I'm so sorry! Ik had zo weinig inspiratie dat ik gewoon geen zin had om te schrijven, maar ik mis jullie zo dat ik toch maar begonnen ben! & Guess what, is het hoofdstuk zo geschreven. Ik doe m'n best weer wat vaker te updaten, zolang jullie het leuk blijven vinden natuurlijk! 

Liefs, Lieke! 

---------------------

POV Samuel

In spanning wacht ik totdat de deurbel gaat, voor de laatste keer check ik de rietenmand en trek m'n jas vast aan. Ik weet dat het misschien heel fout is wat ik doe, maar ik kan dit niet onopgemerkt voorbij laten gaan. Eindelijk klinkt die deurbel, met een brede glimlach doe ik open 'Hey baby..' Toch enigsinds teleurgesteld ben ik als ik zie dat niet Zola maar Dioni voor m'n deur staat, die natuurlijk keihard begint te lachen. 'Dag honey..' In de meest sexy pose gaat ie staan 'Had je me al verwacht?' Met een blozend gezicht draai ik om 'Wat moet je? Ik verwacht bezoek..' 'Wie is het?' 'Nobod, wat is er?' Dioni begint opnieuw te lachen 'M'n telefoonoplader kwam ik halen, weet je nog?' Ohja, shit.. das ook zo. Geïrriteerd loop ik naar m'n rugzak en gooi z'n oplader naar 'm toe. 'Nou dat was it?' 'Sam, kom op! Ken ik haar?' Nog voor ik kan antwoorden hoor ik de voordeur dichtslaan en zie ik Zola de woonkamer binnenkomen. Dioni ziet Zola en kijkt dan terug. 'Hey Dioni!' zegt Zola vrolijk. Vuur, vuur zie ik in z'n ogen. 'Hey.. Gefeliciteerd!' Hij geeft haar vriendelijk een kus op haar wang en een knuffel. 'Hij draait zich om en loopt weg. Nog voor die de deur sluit kijkt ie hoofdschuddend op. Snel richt ik me opnieuw op Zola, die net zo rustig afwacht tot dat ze ziet dat Dioni de deur achter zich gesloten heeft. 'Heb ik iets fout gedaan?' vraagt ze ongemakkelijk. 'Neh.. jij niet' zeg ik zacht. 'Sam..' Haar hand haalt ze door m'n haar en komt dichterbij staan. Ze vraagt mijn lichaam om een knuffel. Langzaam streel ik mijn hand langs de zijkant van haar lichaam. 'Sam.. stop' fluisterd ze in mijn oor. 'We moeten hiermee stoppen.. Het maakt ons kapot, onze vrienden en de kinderen..' M'n handen haal ik van haar lichaam en loop om haar heen. 'Sorry..' ' Ik kan dat niet Zol.. Zomaar stoppen met van je te houden' 'Ik wil ook niet.. maar we moeten..' Onze ogen kijken naar elkaar, verdriet is er vanaf te lezen. 'Misschien is het beter dat we elkaar even niet zien..' Ik sta versteld 'Wat?' 'Het spijt me Samuel..' Ze pakt haar tas van de grond en loopt naar de voordeur. Misschien heeft ze wel gelijk.. maakt het meer kapot dan ons lief is.. Het fotolijstje met de foto van Sharona verschijnt in beeld. Voorzichtig pak ik het bij me en begin ik keihard te huilen. 'Kom.. Kom asjeblieft terug..'

POV Zola

M'n tranen veeg ik zoveel mogelijk weg, in de hoop dat het niet opvalt dat ik net keihard heb gehuild. M'n sleutelbos haal ik tevoorschijn en open de deur van ons huis. M'n jas trek ik uit en loop naar binnen. Kaj ligt op de bank voor de tv, zijn gezicht draait als ik voorzichtig tegen hem aan kom liggen. 'Hey.. ' Hij kust mijn voorhoofd als ik zachtjes m'n ogen sluit. 'Heb je gehuild?' zegt ie zacht, z'n duim aaiend over m'n wang. 'Nee.. uhm, ik voel me gewoon niet zo lekker..' Kaj zucht en kust opnieuw m'n wang. 'Ga anders nog even liggen.. De meiden slapen ook nog..' Ik knik en doe m'n ogen open. Zijn mooie ogen kijken naar me 'Je bent lief..' Hij glimlacht en kust m'n mond. Rustig sta ik op van de bank en loop ik naar de badkamer, stap ik onder de douche om me even te frissen. Ik droog me af en neem wat pijnstilling uit het medicijnenkastje, als een ander doosje op de grond valt. Wanneer ik de nog verpakte zwangerschapstest oppak ben ik bang..

'Nee.. '