POV ZOLA
Heerlijk ben ik even aan het genieten van m'n lieve vriendje, wat geniet hij! De rest van de jongens zijn ontzettend aardig, daar kan ik 't vast wel mee vinden komende tijd. In m'n hoofd zit ik natuurlijk wel steeds bij Lynn.. Stel als ze nou wakker wordt en ik er niet ben? In m'n gedachten wordt ik onderbroken door gegil. Het optreden is klaar en de jongens komen op me af gelopen het podium af. Bezwetend geeft Kaj me een knuffel 'Nou lekker jo.. Viezerik' 'Hahaha, ik ga al' Hij loopt de rest achterna, ik besluit maar wat rond te gaan lopen. De chauffeur van de jongens is enorm lief en bied me aan wat drinken te gaan halen. En ja.. van dat gegil krijg ook ik best dorst. 'Nou Kaj boft maar met zo'n mooie meid!' zegt ie met een glimlach 'Haha, bedankt voor het compliment! Lief van u!' Hij legt m'n hand op m'n rug en wrijft er even overheen. Kleine kriebeltjes gaan even door m'n lijf, ach.. hij bedoelt het vast lief. Hij overhandigd m'n flesje cassis 'Bedankt!' Hij knikt en lijd me terug de weg naar de kleedkamer. Zonder er maar bij na te denken doe ik de deur open, 3 van de 5 jongens staan zich net om te kleden.. oeps. 'Oh Sorry!' Ik voel dat ik bloos 'Nou lekkere binnenkomer jij' lacht Dioni 'Kan het slechter treffen' Ik knipoog en ga op een stoel zitten. Het steenkoude flesje drinken leg ik onopgemerkt even lekker tegen m'n pols. Het begint steeds meer pijn te doen, als ik voorzichtig m'n jasje wat omhoog opvouw zie ik een hele blauwe plek... fuck. 'Hoe vond je het optreden' Ik schrik van Kaj die achter me komt staan en een slokje uit m'n rietje drinkt, ik kijk 'm aan en begin te lachen 'Sorry.. dorst' Hij geeft me een kus 'Vond je het leuk?' vraagt Samuel als het even stil valt, enthousiast begin ik te knikken 'Heel leuk! Ga zeker vaker mee' 'Dan wel met de kleine meid neem ik aan?' Ik lach 'Tuurlijk!' We zijn nog niet uitgesproken als m'n mobiel ineens over gaat, geschrokken kijk ik naar Kaj als ik zie dat het 't nummer van het ziekenhuis is. 'Ziekenhuis' fluister ik naar 'm. Snel hol ik de kleedkamer uit en neem ik op
Zola; Met Zola ZH; Dag Zola, je spreekt met de dokter van Lynn, dokter Landhof. Ik wilde je even laten weten dat het goed gaat met Lynn, ze is net wakker geweest en heeft een bord eten op gegeten. Maak je verder dus geen zorgen, ze doet het goed! Zola; Ontzettend lief dat u even belt, fijn om te horen! Dus ze mag morgen mee naar huis? ZH; Zeker, zoals het nu lijkt wel! Zola; Super, heel erg bedankt dat u gebeld heeft! ZH; Geen probleem, tot morgenochtend Zola; Tot morgen!
Een zucht komt uit m'n mond, de ongerustheid verdwijnt. 'En?' Kaj opent de deur, net zo bezorgd als ik net 'Ze doet het goed.. goed gegeten! Als ze goed slaapt mag ze morgen naar huis!' Een kus plant zich op m'n wang 'Kanjer! Ga je mee?' Ik knik 'Hoe gaat het met je pols?' Ik slik even en probeer er niet op in te gaan 'ZOLA, JE TAS!' klinkt vanuit de kleedkamer. Dioni komt de deur uitgelopen en geeft me m'n tas 'Dankje!'
De terugreis zit ik tegenover Kaj die z'n ogen al gesloten heeft, de rest van de jongens luisteren naar wat muziek. Autolichten flitsen voorbij. 'Zit je er over in? Je dochter bedoel ik?' Ik haal m'n schouders op 'Eigenlijk altijd wel.. Kan er niet zo goed tegen als er iets met haar is' 'Snap ik.. Hoe oud is ze?' '2.. Ontzettend eigenwijs!' lach ik 'Maar je bent nu met Kaj? Haar vader is niet meer inzicht?' Ik schud m'n hoofd 'Sorry.. ben te nieuwschierig' Ik lach 'Geeft niet hoor.. Kijk, dit is ze!' Ik probeer m'n mobiel uit m'n zak te halen maar ,m'n pols werkt tegen 'Au..' fluister ik mezelf, maar het lukt me niet om m'n tranen te bedwingen. 'Hé, gaat het wel? Laat es zien' Samuel stroopt m'n mouw omhoog 'Shit hé.. dit is niet goed! Je moet er echt naar laten kijken' Ik knik 'Morgen, wil je niets zeggen tegen.. ' Ik knik naar Kaj. Samuel fronst vragend z'n wenkbrauwen 'Wil niet dat ie zich zorgen gaat maken' Samuel knikt en pakt m'n telefoon uit m'n broekzak 'Haha, dankje'. Trots pronk ik met een foto van Lynn, Kaj en mij op de achtergrond 'Superschattig! Leuk om haar binnenkort te mogen ontmoeten' Ik knik en lach. De reis duurt voor m'n gevoel niet lang en in een flits liggen we alweer in Kaj z'n bed 'Moe?' vraag ik Kaj als ik lekker dicht tegen 'm aankruip 'Was een lange dag ja..' 'Slaaplekker! en bedankt voor de gezellige avond!' Kaj knikt en kust m'n voorhoofd., 'Sleepwell beauty!'
JE LEEST
Ik laat je niet los.. ft. Kaj van der Voort
FanfictionIk laat je niet los... Zola (19) woont samen met haar dochtertje Lynn (2) in het huis van haar ouders, die een halfjaar terug omkwamen bij een ernstig auto-ongeluk. De vader van Lynn wil niets meer met Zola en hun dochter te maken hebben. Zol...