Ik laat je niet los.. ft. Kaj van der Voort

O.30

POV KAJ

'Welkom thuis!' Fluister ik tegen Lymee, die vrijwel helemaal verstopt ligt in de grote maxicosi. 'Wie wilde ook alweer niet TE veel roze?' lacht Zola als ze de versierde woonkamer binnen wankelt. 'Haha, mam heeft geholpen' Zola gaat voorzichtig op de bank zitten, ik zet Lymee ernaast en zet dan even een kop thee voor ons twee. 'Ging het een beetje alleen vannacht met Lynn?' Ik knik 'Ging prima! Ze heeft naast me geslapen, tot 6 uur toen maaktte ze me liefdevol wakker. Rustig aan, samen nog even filmpjes gekeken op de laptop en ontbeten. Daarna heeft Nikki haar opgehaald' Zola knikt 'Lief dat ze even wilde oppassen..' 'Zeker!' Zola haalt Lymee uit de maxicosi en legt haar in het wiegje 'Gek idee, dat je zo lang er bijlangs gelopen bent en je er nog niets in kon leggen.. En nu ligt er ineens zo'n kleintje' Trots kijken we samen naar het innimini mensje wat we samen gemaakt hebben, en goed ook.. :)

De deurbel gaat en ik zie dat Dioni, Jai en Noa voor de deur staan. 'Hee!' De deur houd ik geopend en ze lopen naar binnen. 'Wat een prachtige meisje!' zegt Noa vervolgens als ze haar gezicht boven het wiegje houd. 'Gefeliciteerd lieffie! Hoe voel je je?' zegt ze tegen Zola als ze plaats neemt op de bank, de jongens komen naast haar zitten. 'Moe, spierpijn.. maar ontzettend trots!' Misschien komt het door mijn enthousiasme maar er hangt een apart sfeertje tussen de jongens en mij. Ach, het zal vast wel aan mij liggen. 'Weten de fans het eigenlijk al?' vraagt Dioni. Ik schud m'n hoofd 'Nee, denk dat we het vanavond op twitter gaan zetten. In ieder geval voor het optreden van morgen' Dioni kijkt verbaasd naar Jai 'Het optreden gaat niet door..' Noa kijkt naar Jai 'Huh? Hoezo weten jullie dat wel en ik niet?' 'Kaj, dit is niet het goede moment..' 'Wat niet? Doe niet zo moeilijk en zeg het gewoon' M'n gevoel laat me toch niet zo in de steek. Beiden weten ze zich geen houding te geven, daarvoor ken ik de jongens te lang. 'Samuel is gister opgenomen in het ziekenhuis' 'Serieus? Waarom?' 'Ze denken dat hij ziek is Kaj..' 'Moet ie daarvoor worden opgenomen?' 'Niet gewoon ziek..' Volgens mij verschiet m'n gezicht zowat van kleur, bedoelen ze wat ik denk dat ze bedoelen? Maar ik heb 'm van de week nog gezien? Hij belde vanmorgen zelfs nog om me te feliciteren! Een traan zie ik lopen op de wangen van Noa, ja dus. 'Je zei denken.. is er nog niets zeker?' Jai schud z'n hoofd en houd Noa haar hand vast 'We wilden je het snel vertellen, maar gast.. Je hebt wel iets anders aan je hoofd nu, waarvan je zonder zorgen moet kunnen genieten' 'Waarom vertel je dit dan kill?' Ik sta op en loop het balkon op. Alles is ineens superdubbel. Eerst kreeg ik een dochter, maar verlies ik misschien ook wel m'n beste vriend? Waarom vertelde Samuel dit zelf niet? 'Het is voor hem net zo moeilijk, dat weet jezelf ook' Jai staat achter me, heeft gehoord wat ik net tegen mezelf aan het zeggen was 'Sorry vriend, maar ik wilde het je niet langer onthouden' Ik schud m'n hoofd en kijk naar binnen door 't raam. Zola zit met Lymee in haar armen, ze kijkt me aan en probeert zwak te lachen. 'Wie weet is het onschuldig, laten we daar in de eerste instantie van uit gaan, hij is sterk dus wij ook' Jai heeft gelijk 'Maak je niet teveel zorgen oké?' Ik geef Jai een knuffel. De jongens en Noa blijven nog heel even en vertrekken daarna ook weer naar huis. 'Zal ik iets te eten halen?' Zola knikt maar zegt niets. Ook niets zeggend pak ik m'n autosleutels en sluit ik de voordeur.

Met sushi in m'n handen stap ik de lift uit en kijk ik door het raam naar binnen. Huilend zit Zola in het hoekje van de bank, kijkend naar de lucht buiten. Ondertussen is ze Lymee aan het voeden. Eenmaal binnen kijkt ze me aan, ik ga naast een zitten en leg m'n hand om d'r heen, kus de zijkant van haar hoofd. 'Is het Sam?' Ze knikt en pakt Lymee haar kleine handje in haar hand 'Ik schrok gewoon heel erg..' Ik knik 'Ik ook, maar we mogen niet vooruit denken.. er komt gauw genoeg een uitslag. We mogen dit niet ons geluk laten verpesten' Zola schud haar hoofd 'Misschien kunnen we morgen even bij 'm langs gaan?' zegt Zola, ik merk dat ze zich alsnog zorgen maakt 'Schat, je moet eerst rustig aan, Samuel snapt onze situatie nu heus wel' Ze zucht. 'Sorry. ik vind het gewoon spannend nu zo allemaal' 'Logisch.. Kom, we gaan eten en dan lekker vroeg slapen, naja.. als ze zich een beetje in houd vannacht' Zola lacht 'Vind je het een goed idee om het bekend te maken?' Zola knikt

@KAJVANDERVOORT Supertrots op @ItsZola, gister zette ze onze prachtige dochter Lymee op de wereld! We maken het allemaal goed!

M'n telefoon ontploft zo denk ik ik. We eten en maken daarna alles klaar voor de nacht. 'Slaaplekker love' 'Loveyu!' antwoord ze terug waarna ik hoor dat ze in diepe slaap gevallen is.