O.33

1.1K 52 2
                                    

POV Dioni

M'n sleutel steek ik in het sleutelgat, moe trek ik m'n schoenen uit en plof ik in de woonkamer op de bank. 'Hoe was je meeting?' vraagt mam die met een glas drinken uit de keuken komt lopen. 'Wel oke.. show must go on' Ze knikt en zet het drinken op tafel. 'Ik ga zo naar Jasha hoor, reken maar niet op me met het eten' Snel klok ik het drinken naar binnen en loop ik de trap af om m'n scooter te pakken 'SCHAT! JE MOBIEL GAAT!' roept mam me achterna. Snel vlucht ik de trap weer op en pak 'm van haar over..
Dioni; Yes Kaj; Dioni, je moet me helpen! Kom zo snel mogelijk naar ziekenhuis! Dioni; Gast, doe es rustig.. ik versta je amper Kaj; Bel Jai en Noa, kom naar het ziekenhuis. Er is iets met Zola en Lymee
Snel daarna wordt er opgehangen. Met gefronste wenkbrauwen kijkt mam me aan, die blijkbaar het hele gesprek heeft meegekregen. 'Kun je me brengen?' Mam knikt en pakt haar autosleutel van het rekje bij de deur.

Onderweg bel ik Jai en Noa, die ook gelijk naar het ziekenhuis komen. Eenmaal binnen vraag ik om meer informatie. 'Ik ben opzoek naar Zola de Jager, volgens mij is ze net binnen gebracht..' De vrouw duikt in haar computer 'Op dit moment staat er niets in het systeem, weet u zeker dat ze hier is binnen gebracht?' 'Dioni?' hoor ik achter me. Als ik me omdraai zie een angstige Noa naar me staren, haar hand verbonden met die van Jai. 'Weten jullie meer?' Ze schudden gelijk hun hoofd. 'Misschien haar dochter, Lymee van der Voort?' De vrouw gaat opnieuw opzoek 'Ja, die is inderdaad net binnen gebracht op de spoedeisende hulp. Als je de gang uitloopt, eerst deur rechts neemt kom je bij de wachtkamer, daar zullen jullie meer informatie krijgen' Nauwlijks is de vrouw uitgesproken als we al sprintend de gang verlaten. We komen inderdaad uit in de wachtkamer waar we Kaj aan de andere kant van het raam zien staan. Een huilende Lynn, die volledig in paniek is probeert hij rustig te krijgen. 'Kaj?' Hij draait zich om, de angst kun je van z'n gezicht aflezen. 'Wat is er gebeurt?' 'Toen ik thuis kwam vonden we Zola op de grond, haar hele lichaam bewoog.. Waarschijnlijk heeft ze een epileptische aanval gehad' 'Jeetje, en nu?' 'Toen ze gevallen is heeft ze Lymee vast gehad, die heeft een grote klap gehad' De trilling in z'n stem doet me veel. 'Zola is net wakker geworden, maar weet vrijwel niks meer.. Ze gaan Lymee zo onderzoeken. Zouden jullie please op Lynn kunnen letten?' Alledrie knikken we 'We blijven zolang nodig is' zegt Noa als ze Lynn van Kaj overneemt. Ze stribbelt behoorlijk tegen 'Meneer van der Voort, gaat u mee?' Achter ons wordt een klein meisje, wat nog kleiner lijkt nu ze zo naakt in een inmens grote couveusebak ligt weggereden door een dokter. Kaj knikt 'Papaaaaa!' 'Ssssst, papa is snel bij je terug!' Hij geeft haar kus en loopt achter de dokter aan. 'Iemand iets te drinken?' stelt Jai voor 'Cola'tje is niet verkeerd..' Hij knikt en verlaat de wachtkamer. Ik kijk naar Noa, die met Lynn aan de tekentafel zit. Haar traantjes die over haar wang lopen doen m'n hart echt breken. Ze komt naar me toe gelopen en steekt haar handjes in de lucht, als ik haar optil en op m'n schoot zet hoor ik nog zachtjes haar gehuil.

'Familie vn Zola de Jager?' roept een zuster om in de wachtkamer, Noa gaat gelijk staan. 'Wij zijn haar vrienden, dit is haar dochter..' de zuster knikt vriendelijk 'Zola wil graag wat gezelschap, de kleine meid lijkt me nu niet heel erg handig..' 'Ga maar, ik blijf hier wel' zeg ik tegen Noa die me vragend aankijkt. 'Pappaaaaaaaa!' klinkt er opnieuw door de voor de rest lege kamer. 'Sssst lieverd, papa komt zo terug' Jai komt terug 'Waar is Noa?' vraagt ie als hij m'n blikje cola overhandigd 'bij Zol, ze wilde niet alleen zijn' Jai knikt 'Ik wist niet dat ze al zo vroeg een geluidsvolume van hier tot Tokyo hadden man..' 'Heb alles geprobeerd om d'r stil te krijgen' 'Daar heb je anders niet veel moeite mee hé Gomez' Ik begin te lachen en schud m'n hoofd. De deur gaat opnieuw open, Kaj verschijnt. 'Hé, en?' Hij slaakt een diepe zucht 'Lymee heeft een hersenschudding, op de scan is voor nu nog niks ernstigs te zien. Maar omdat er een zwelling op haar hoofd is ontstaan houden ze haar voorlopig..' Kaj kijkt naar de huilende Lynn die inmiddels verkast is naar Jai z'n schoot. Kaj breekt in huilen uit 'Sorry..' Ik sta op en sla m'n armen om 'm heen 'Het is oke..' Kaj loopt naar Jai en tilt Lynn weer in z'n armen 'Dat je nog niet moe bent draakje..' Haar beide armen stevig om Kaj z'n nek gespannen 'Mama auw..' 'Zullen we even bij mama gaan kijken?' 'Dankje bro's..' Jai en ik knikken 'Als we iets moeten doen?' Kaj knikt en loopt met Lynn terug de gang op.

We staan te wachten als Noa met Lynn aan haar hand naar ons toe komt gelopen. 'We hebben gezellig een logé vannacht!' Jai lacht 'Oftewel, geen seks en geen slaap vannacht..' Ik schiet in de lach 'Kaj en Zola blijven bij Lymee, ik heb aangeboden dat Lynn zolang bij ons kan blijven' Jai lacht en knikt 'Volgens mij heeft iemand wel een ijsje verdient' 'Ja, lekker man!' grap ik. Jai pakt Lynn haar andere hand en samen lopen we naar de uitgang.

Ik laat je niet los..  ft. Kaj van der VoortWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu