İlk hikayemi, ilk cesaretimi, ilk okuyucu sevincimi az önce final yaptım. Aklımda onlarca düşünce var ve ben her birini yazmak istiyorum. En başından başlayacağım.
Sekizinci sınıftaydım, aklımda çeşitli kurgular vardı. Ama hem Teog açısından hem de okuyucu gelmeme korkusundan yazamıyordum. Net hatırlıyorum, bir Perşembe günüydü. En yakın dostum, kardeşim olan kıza; Berna'ya bunları anlattım. Okunmaz dedim. Ama o beni ikna etti.
Hayallerini yaz, ne olacak ki? Herkesin bir hayal dünyası vardır, sende onu aç.
Gibi bir şeyler dediğini hatırlıyorum. Bende geldim gaza, açtım world sayfasını yazmaya başladım. İsim bulamayınca aklımdaki kurguyu düşündüm ve Didn't Happen yazıp geçtim. Ve ilk bölümü yayınladım.
İlk bölüm yedi vote aldı. Altı tanesi arkadaşlarımdandı, biri de ben. Gülünç değil mi? Onlar okuyucu sayılmazdı, ilk okuyucumu da net hatırlıyorum. İsmi Seyda'ydı sanırım, hikayeyi bıraktı ama yine de ilk zamanlarda yanımda olup yorumlarıyla beni yüreklendirdiği için ona minnettarım. Bu şey arkadaşım İlayda için de geçerli çünkü onun için yazıyordum neredeyse, okunmuyordu.
İlk bölüm yirmi vote oldu. Çok sevinmiştim. Zayn gruptan gidince yazma hevesim azalsa da devam ettim. Aklımda yirminci bölümde falan final yapmak vardı. Ama yanımda olan üç beş okuyucu uzatmamı isteyince kıramadım. Otuz ikinci bölüme kadar on ya da yirmi vote ile ilerledi bölümler. Bircan isimli okuyucumun yorumları o kadar mutlu ediciydi ki sürekli yazıyordum. Artık on vote olması umrumda olmuyordu. Birdenbire birçok okuyucu geldi. Hele aralarında birini gördüğümde, heyecandan bayılacaktım az kalsın. Aycan hikayeye yorum yaptığında babama ''Watty'nin en çok okunan fanfiction yazarı voteledi!'' diye çığırıp boynuna atlamıştım. Okuyucalarım artmıştı, artık bölümler daha bir hevesle geliyordu. Yorumlar o kadar güzeldi ki.
Ayrıca bu hikaye bana mükemmel dostluklar kazandırdı. Bu hikayeyle yalnız hissettiğim her an yanımda olan kişiler oldu. Ceren de bunların en başında.
Eski yorumlarda Mira ölürse diye başlayıp bana sövenler var. Ya da deliririm, şikayet ederim falan diyen. İstediğinizi yapabilirsiniz.Mira'nın ölümü, ilk bölümden beri aklımda olan bir şeydi. Hikayeler her zaman mutlu sonla bitmez. Hayatta olumsuzluklar da olur. Ama her ölüm de acıyla olmaz. Mira ölürken mutluydu. İlk aşkının kollarındaydı. Mira'nın Zayn'e olan aşkı gerçekten o kadar büyük ki. Bu hikayede Mira'yı, belki tanıyanınız vardır Merve'den ilham alarak yazdım. Kendisi Zayn'e bilmem kaç bin tweet attı ama Zayn hala görmüyor. Bir gün umarım görür.
Mira'dan sonra Zayn, birkaç gün sonra All Of Me'de yer alacak. All Of Me çoğunlukla Deniz Niall ağırlıklı olacak ama yine de bağlantılı oldukları için bu hikayedeki karakterleri de göreceksiniz. Hikayenin bölümlerini düzenleyeceğim, konularda falan değişiklik olmayacak. Sadece bazı kelimeler ve cümle bozukluklarını düzenleyeceğim. Belki birkaç yer daha eklerim ama önemsiz olur. Bir ek bölüm de gelebilir, hikayeyi kütüphanenizden çıkarmayın. Belki hikayenin ilk yılında falan bile bölüm gelir.
Mihri, Sakina, Bircan, Aycan, Dilek ve daha ismini bilmediğim ama her birine minnettar olduğum okuyucular;
Hepinize teşekkür ederim. İlk bölümlerdeki ergenliklere katlanıp buralara kadar geldiğiniz ve beni asla yalnız hissettirmediğiniz için, her birinize teşekkürler!
Daha yazacak çok şey var ama uzatmak istemiyorum. Sadece favori bölüm, favori karakter, favori an gibi şeylerinizi yazarsanız çok memnun olurum. Dediğim gibi All Of Me'de birkaç bölüme Zayn'i ve diğerlerini de göreceksiniz. Ayrıntılar falan.
Tekrar teşekkür ederim, diğer hikayelerimle hala burada olduğumu unutmayın!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Didn't Happen / ZM
FanfictionEla veya kahverengi. Gözlerinin rengi bunlardan biri işte,çözemiyorum. Tek bildiğim baktıkça daha bir aşık oluyorum, daha bir bağlanıyorum. Peki ya gülüşü? Gözlerinin kısılması, dilinin dişlerinin arasına yerleşmesi ve o muhteşem melodi. Sanki o gül...