29. Uitelkaar

462 19 16
                                    

>vanuit Justin<

Ze danst zoals ze altijd deed, met haar lange witte jurk aan, die altijd met haar meegroeide, hoe ouder ze werd hoe groter de jurk. Ze danst als altijd, haar blonde haar zwiep heen en weer, en dan kijkt ze me aan. Maar dan anders, ze heeft tranen in haar ogen, ik kijk haar verontwaardigt aan. Waarom huilt ze! Wat is er gebeurt, ik probeer iets te vragen, maar ze legt haar vinger op mijn mond, en mompelt een "shhht". En ze kijk me weer aan, ze kijkt me aan met tranen, een wazige blik, ze danst nog steeds, en dan komt het stuk dat ze naar me toe zal komen en met me danst, als altijd. Maar dat doet ze niet, ze draait nog een keer ik pak haar hand, ze kijkt me weer aan. Maar nu bang, alsof ze denk dat ik haar wat aan zal doen, dan loopt ze weg. Mijn hand glijd uit de hare, ze kijkt 1 keer om en loopt weg, ik blijf op mij stoel zitten, en voel me ellendig. Ik roep dat ze terug moet komen, maar er is niemand meer, en dan word ik wakker, het was maar een droom! Ik ga rechtop zitten in mijn bed. En loop naar de badkamer, en douch snel. Daarna doe ik een zware broek met zwart helmpje aan en een paars vest. En ik trek paarse supra's aan. En loop naar benden, en ga bij Alfredo zitten, en eet mijn ontbijt.

F:"what's on?"

J:"huh?"

F:"you look upsed"

J:"i am"

F:"why?"

J:"Hope, i have dreamed about her"

F:"again"

Fredo is de enige die van mijn dromen over Hope weet.

J:"but it was diverend this time"

F:"What ?"

J:"she wasn't happy, like normal. She cried"

F:"well, maybe she isn't happy"

J:"What!"

F:"i don't know. You don't have to be worred about Dreams, because it are Dreams!!!!"

J:"maybe you are right "

Als ons ontbijt op is, gaan we de studio nog even in, Jaden is er ook. Ik wil waarschijnlijk weer een liedje met hem doen. We blijven in de studio tot een uur of 4.

>vanuit Hope<

Ik word ongemakkelijk wakker, mijn arm nog steeds in een handdoek. Ik loop naar de badkamer, en zie dat de handdoek al best welrood is geworden. Ik haal de handdoek eraf, mijn pols ziet er wit uit, alsof het meeste bloed er uit is gelopen, ik voel me ook duizelig. Ik draai de kraan open en drink snel wat water. Ik voel me helemaal niet goed. Ik loop naar de kuiken en pak de verbanddoos, en pak een verband. Bind mijn arm in en loop weer naar boven, pak een joggingsbroek en vest. En doe een paar sneakers aan, ik zie dat het kwart voor 10 is, ik pak een broodje en ga naar het station. Ik sta al even de wachten. En *Flits* aaaghh!!!! Niet weer! Ik adem rustig in en uit. En herhaal in mijn hoofd, ze gaan weg ze gaan weg, geen foto's meer ze gaan weg, geen beroemt vriendje meer,....... Niet te geloven dat ik het echt uit wil maken, ik hou wat tranen tegen. Ik zie de trein al aan komen. Er loopt een man naar me toe en zegt "waarom ben je hier?" Ik kijk hem aan en negeer hem, het is toch paparazzi. De man herhaalt zijn zin, ik kijk hem boos aan en zeg "gaat u niets aan" hij gromt en loop weer weg. De trein stopt, en Charly komt aan lopen, ik geef haar een knuffel *flits* ik pak Charly bij haar arm en mompel "kom, snel weg" en we rennen naar mijn huis, eindelijk buiten adem daar aan gekomen. Charly lgt haar jas om de stoel.

C:"wouw, dat is best wel gek"

H:"en super Irie"

C:"owh, ja over dat. Je gaat het toch niet uitmaken met Justin."

Ik zucht.

C:"want, in denk dat hij en jij dan beide gebroken zullen zijn."

H:"maar die aaagghhhh"

Justin's Dream Girl  NLWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu