Justin's Dream Girl NL

30. Rode roos is wit

>vanuit Niemand<

Twee dagen gaan voorbij. Twee moeilijke dagen, Hope gaat niet naar school maar blijft met Bard thuis, hij geeft haar steun. Justin belt Hope zo vaak hij kan. Hij doet zijn concerten wel, maar ze zijn anders dan normaal. Hij kan zijn hoofd er niet bij houden. Hij zit bij Hope. Maar deze twee dagen is er nog geen spoor van Hope's moeder gevonden. Hope heeft al twee nachtmerrie nachtmerries, over dat haar moeder dood is. Dan word ze schreeuwend en huilend wakker midden in de nacht. Ook deze nacht heeft ze een nachtmerrie, het is al weer drie dagen veder....

>vanuit Hope<

Ik huppel als een klein kind in een bloemenjurkje en bloemen in me haar een straat uit, langs een weg waar ik eerst altijd langs ging met me step. Het is een smal weggetje met aan beide kanten een berm waar die eindigt aan beide kanten met een sloot, ik zie een rode bloem, een rode bloem die ik maar al te goed ken, het is een roos, mijn moeder favoriet. Als klein meisje ga ik de berm af op de roos te plukken ik concerteer me op de bloedmooie roos, bloed...mooi.. Dan valt het me op, de roos is niet rood hij is wit met bloed er over heen. Ik heb de roos al in me hand, de dorens prikken in me handen, door dat ik de roos zowat fijn knijp. Dit komt door het belt dat ik voor me zie, mijn moeder, ze drijft op het water van de sloot, met in haar een hand een witte roos, maar door haar bloed is die nu rood. Er rollen tranen over me wangen, ik een klein meisje met een bloemenjurkje en bloemen in me haar die nu verwelken, zak in elkaar, de roos in me hand, ik laat hem vallen samen met mijn eigen bloed druppels, ik kijk naar mijn hand, hij is rood. Dan voel ik de pijn de pijn van me hand dat als vergif door me heen gaat, ik schreeuw en gil, het doet zo pijn, het gezicht van me moeder word een waas, ik gil harder en huil, "NEEEEEEEEEEE!!!!!!!," schreeuw ik. Ik ga recht op zitten, en schrik zo van mijn actie dat ik wakker ben, het was maar een nachtmerrie het was maar een nachtmerrie, HET WAS MAAR EEN NACHT MERRIE! Opgelucht neem ik adem. Ik loop me bed uit en kleed me om, geen zin om te douchen. Borstel me haar want het ziet er niet uit. En poets me tanden, want er zat een vieze smaak in me mond. Ik kijk op de kalender in me kamer, ik heb al de dagen die voorbij zijn door gestreept en kom dus nu uit op 12 mei. Ik kijk wat ik in het vakje heb sta, "Moederdag ❤" staat er met sierlijke letters. Ik slik, ik herinner me nog wel dat ik met me moeder al die dagen ging opschrijven en dat ze "Moederdag" had geschreven en ik er een hartje achter had getekend. Dat was voor ze ging drinken. Ik slik nog eens, zonder na te denken bel ik Justin.

Tuut....tuut....tuut...

J:" Justin"

H:"Justin, do You know witch day it is?"

J:"hey baby, uhmm it is sunday"

H:"no,no,no that's not What i mean."

J:"last day of my tour?"

H:"uhmm yea to but not What i mean."

J:"oh?"

H:"it is motherday."

J:"i know, but i didn't want you to make... Uhmm you know?"

H:"awh you're awesome. But i..i...i.."

J:"maybe they find her today!"

H:"because it is motherday?"

J:"who knowes?!"

H:" would you tell Pattie that i love her and that she is a awesome person! And and...and that she is like a Mother for my"

J:"uhm hope? Are you sure"

H:"yes i am, and you should say the Same of your Side! Because you have a mom, and.."

J:"Please, baby. Everything is gonna be allright, "

H:"i'm sorry"

J:"its Okay!"