Justin's Dream Girl NL

32. De begrafenis

>vanuit Hope<

Bruce was net weggegaan en ik zat al vanaf die tijd met een lege kop in me handen, ik dacht na over morgen, de begrafenis. Ik keek erg vreselijk tegen op! Ik schudde de gedachte uit me hoofd en moest denken aan Justin. Ik wilde hem spreken, ik wilde hem nog liever zien. Scooter had gezegd dat Justin weg was, maar waarheen zou hij gaan, en waarom verteld hij mij niets? Ik stond op het moment om in elkaar te storten. Maar ik voelde me ook erg moe...

>vanuit Justin<

Ik neem diep adem, ik kan dit! Ik moet er voor haar zijn!!! Ik deed de deur open die dicht was en liep Hope's huis binnen. Ik liep de woonkamer in, "hope?" Vroeg ik. Geen reactie. Ik voelde dat een soort hartstilstand, zo een die je krijgt als je je mobiel niet in je broekzak voelt. Maar die hartstilstand sloeg om in paniek, in mijn hoofd kreeg ik de gekste ideeën. Stel je voor dat Hope ook dood is. Stel je voor dat... Nee! zo mocht ik niet denken!!!! "Justin?" Klonk een vermoeide stem. Tot mijn grote opluchting keek een erg moe uitziende hope mij aan. Haar haar zat wat omhoog, ze had grote wallen, maar toch vond ik haar zo mooi. Ik rende naar bank toe. "Ohhh Hope!" Ik gaf haar een knuffel en hielt haar vast. Ik gaf haar een kus op haar voorhoofd. "I love u" verluisterde ik in haar oor. Ze kroop tegen mij aan. "I've missed you" zei ze met een verkraakte stem, dat brak mijn hart. Ik bestefde me dat ik haar niet meer alleen kon laten. "Tell me everything sweetheart!" zei ik. En Hope vertelde over alles. Na de tijd dronken we beide nog een kop chocomelk, die ik gemaakt had. Hope had me verteld dat op vrijdag de begrafenis zou zijn. Ik regelde alles voor haar. Ik belde ook met scooter, om hem alles te vertellen. We hadden inmiddels al een breake met de tour, dus ik kon me nu op Hope focussen. Ik liet Hope de dagen tot Vrijdag vooral rusten, ik liet er erg veel slapen, terwijl ik vanalles regelde. Op vrijdag ochtend had ik een prachtig zwart jurkje voor Hope gekocht, en voor mij zelf had ik een smoking gehaalt. Ik was nog maar net terug in Hope's huis, waar ik veel langs kwam voor Hope. Ik zelf sliep op de bank, omdat ik s'avonds pas laat naar bed ging, en ik Hope niet wou storen als ze sliep. Maar Hope kwam net uit haar kamer. Ze begroete me door een kus op de wang te geven. "I got a dress for you" zei ik. En ik gaf haar het tasje met de jurk. "Thank you Justin" ik vond het vreselijk haar zo ongelukkig te zien. Ze was de badkamer ingegaan. Ik maakte ons eten voor we naar de begrafenis gingen klaar, en zette dit op de tafel. Ik kleedde mezelf snel om. En ging aan de tafel wachten op Hope. Toen zij beneden kwam kon ik het niet laten om mijn mond open te laten vallen, ze was ondanks haar droevige uitstraling gewoon BEAUTIFUL! Ze glimlachte, dat wat ze in tijden niet gedaan had. "Y..Yo..you..You look beautiful!" Kraamde ik uit. Hope bloosde, wat mij dolblij maakte. "Thank u" giechelde ze. En ze maakte een buiging. Ik liep naar haar toe en zei " Your mom would think that to, she has the most beautiful daughter". Ze kijk dit keer een beetje verdrietig naar beneden. "Hè?" Verluister ik. Ik pak haar gezicht vast met beide handen, en wrijf met mijn duim over haar wang. "Hey, listen" zeg ik terwijl ik in haar prachtige ogen kijk.

>vanuit Hope<

Ik kijk Justin aan, ik word altijd rustig van zijn bruine ogen. Hij wrijft over mijn wang, want me ook rustig maakt. "Listen. you gonna be allright. Everything is gonna be allright. For tonight i have a suprise, Okay. I want u to be Okay, I know it is not easy. But u can do this. Come here" en hij neemt mij in zijn armen, deze knuffel had ik nu nodig. Hij pakt mijn hand en neemt me mee naar zijn auto.

*na de begrafenis*

Het was gewoon perfect, de hele dienst. Ik kon het niet laten om te huilen. Maar het besef dat mijn moeder er gewoon niet meer is...

>vanuit Justin<

We zitten in de auto, ik heb de afgelopen dagen niet alleen alles geregeld voor de begrafenis, maar ook voor "Hope's verassing" ! Ik pak haar hand "are u ready for u suprise?" Hope kijkt me glimlachend aan "yes!!" Ze klinkt al een beetje enthousiaster. Na een tijdje rijden zijn we er. "We are there!". Ik zie hope naar buiten kijken. Ik stap snel uit en loop naar de andere kant. En haal als een echte heer Hope uit de auto. "Come here my lady" zeg ik. hope gaat naast me staan. "Justin? What are we doing here.....?"

--------------------------------

HALLOWW LEZERSSSSS,

Het spijt me ECHT HEEEEL ERG VRESELIJK dat ik nu pas dit hoofdstuk er op zet.

Ik heb niet veel tijd gehad, en ook niet veel inspiratie.

PLZzz VOTE & COMMENT!!!!!!!!!

Alvast dankjulliewelll!!!, 😊

xx Yldaauuuu 😘