Justin's Dream Girl NL

27. Foutje

>vanuit Hope<

Moeilijk word ik wakker, ik kijk door mijn kamer. Mijn bed ziet er niet uit. Er ligt een broek en shirt op de grond, naast mijn eigen joggingsbroek en vest. Veder liggen nog 4 flessen whisky. Ik leg mijn hand tegen mijn voorhoofd, een pijnlijke koppijn dringt door mijn hoofd. Wat the hel is er gisteren gebeurt. Ik ga rechtop zitten, ik weet nog dat ik gisteren om 2uur wakker werd, en ik het ergste verdriet had, ik voelde me zo ellendig. Toen ben ik naar de kuiken gegaan, voor een kop warme melk. Maar toen ik door de woonkamer ging, had ik Luca wakker gemaakt, "wat is er met jou?" Vroeg hij. Ik veegde de tranen weg, zodat het minder opviel. En liep naar de kuiken, deed de koelkast open en Luca stond opeens achter me. "Ik weet wel een manier om je vrolijker te krijgen" zei hij sneaky. Ik duwde hem weg, wat dacht hij wel niet! Ik keek weer in de koelkast, en kon de melk niet vinden. Luca duwde me weg en keek in de koelkast, en pakte er iets uit, een fles whisky. Hij nam er een grote slok uit. Ik keek hem ongelofelijk aan. En hij vertelde me " het help heus wel hoor! Lekker verdovend" en hij gaf me de fles, dom genoeg nam ik deze aan. En na een fles op drinken kan ik me niets meer herinneren. Ik kijk weer door mijn kamer, we zijn blijkbaar naar mijn kamer gegaan. De flessen liggen hier. Ik kijk er met afschuw naar toe, de drank was fijn, verdovend, ik vergat mijn problemen. Mijn ogen gaan over de kleren, zijn die kleren wel van me? Zijn ze niet van.... LUCA!!! Owh nee owh nee, laat asjeblieft gister niet iets slecht gebeurt zijn! Bang loop ik in een tshirtje die ik als piamajurkje gebruik naar beneden. Luca ligt niet op de bank! Owh nee!!!! Ik pak het deken dat er nog wel ligt en sla deze om me heen. Ik loop naar boven en ga met een diepe zucht de badkamer in, ik heb me zelf echt in de nesten gewerkt als er gister iets tussen mij en Luca is gebeurt. Ik open de deur van de badkamer en ga mijn tanden poetsen, als ik klaar ben draai ik me om. "Goedemorgen" zegt een stem. Ik schrik me rot!!! En ik gil. Luca! Hij ligt in de badkuip. "Luca! Wat doe je daar!?" Gil ik. "Ik weet het niet,... Wat is er gister gebeurt?" Zegt hij, ik kijk teleurgesteld naar beneden, hij weet het ook niet. Luca loopt uit de badkuip, van schrik gooi ik mijn deken naar hem, "doe dat om je heen!" Gil ik. "Je staat in je onderbroek, gek!" Hij kijkt naar wat hij aan heeft, en hij begint te lachen, en geeft mijn kleed terug, ik kijk hem boos aan.

L:"nooit een jongen in zijn onderbroek gezien?"

Ik mormel, en zeg "doe je kleren nou maar aan"

Hij lacht weer en we lopen naar mijn kamer, de kleren die op de grond liggen doet hij aan.

L:"je denk toch niet dat we gister....?"

H:"ik weet het niet"

Ik kijk hem bang aan.

L:"ik denk het niet! Ik herinner me het altijd, ook als ik dronken ben."

Opgelucht neem ik adem, gelukkig. Maar wacht eens, hij heeft het al eens eerder gedaan. Oké, dat had ik niet verwacht.

H;"ik ga naar beneden, ontbijtje maken"

L:"is goed."

Ik loop naar beneden en maak eten klaar, dan gaat de telefoon, snel neem ik op,

H:"met hope?"

>vanuit Justin<

Ik word al snel wakker, het is 6uur. Ik heb de hele avond niet kunnen slapen, mij ogen zijn rood. En ik heb koppijn van het nadenken. Snel pak ik mijn laptop en koop snel lastminute tickets voor het vliegtuig naar en terug naar Nederland, ik moet Hope zien!!!! Ik heb al met scooter afgesproken, dat ik vandaag om 7uur terug ben, ik ga om 8uur naar Nederland, is zal er om 10uur zijn, en ga weer weg om half 5, dus ik kan er 6uur en een halfuur blijven. Vast wel genoeg om met Hope te praten. Ik loop naar beneden en eet snel een ontbijt, scooter vertelt me dat ik als ik terug ga weer naar de concert hal moet gaan, voor het tweede concert hier. Ik zucht en ga naar mijn kamer, om een tas in te pakken, ik stop er wat geld en zo in. Ik heb vandaag, een zwarte broek met zwart shirt, en een blauw vest met capuchon. Ik doe ook een zonnebril op zodat ik minder snel herkent word. Snel print inde kaarten voor het vliegtuig uit, en check ik nog even Twitter, maar ik word er niet vrolijker op. Want het gaat toch alleen maar over mij en hope, en mij gisteravond, daarna neem een taxi, met capuchon op en zonnebril. Als ik dan eindelijk in het vliegtuig zit. Denk ik na over hoe ik haar huis terug vind.