Justin's Dream Girl NL

20. Missen

>vanuit Justin<

We zitten nu net 5 minuten in het vliegtuig, ik staar al de hele tijd uit het raam. Tot Fredo met zijn hand voor mijn gezicht gaat.

F:" joehoe Justin? Are you back to here?"

Ik kijk op. Fredo zit lachend tegenover me. Ik dacht terug aan Hope, toen ze naar me bleef kijken, haar traan.

F:"you Miss her, right?"

J:" yes"

Ik slik en pak een flesje water die naast me ligt en drink wat.

F:" you can Skype with her! And you can call her!"

J:" yes, thats true. Where we go to?"

F:" norway!"

J:" wait."

Ik pak mijn mobiel en ga naar Twitter, ik tweet :"It was Great in the Netherlands, now to norway..."

Meteen krijg ik allemaal reactie's. Veel van Beliebers. Maar een reactie is van... Hope! Ze stuurde "yea, it was fun. I Miss you." Ik retweet de tweet volg haar en reageer "Miss you to" meteen krijg ik weer een paar duizend reacties. Ik negeer ze en leg me mobiel weg.

F:"What is it quiet. Let's put on some music!"

Een van mijn dansers zet muziek op. We hebben lol en zingen mee! Ik kan niet helemaal mee doen wat ik denk de heletijd aan hope.

>vanuit Hope<

Ik zit met Charly in haar auto, we gaan naar mijn huis. Ik hoop dat mijn moeder daar is, als ze weg is, dat kan ik er echt niet bij hebben. Charly maakt een scherpe boch en we rijden mijn straat in. Ik slik en stap bij ons huis uit. Charly loopt achter me aan. We staan voor de deur, ik kijk Charly aan met een vragende blik, is het wel slim om te gaan? Charly knikt. Ik slik nog eens en haal diep adem, en open de deur. Meteen komt er een walm van wisky mijn neus binnen, je reikt het zo erg dat ik tranende ogen krijg. Ik loop door richting de woonkamer. Overal en dan ook overal liggen flessen wisky. De een half leeg, de ander tegen de muur aan gesmeten. Je ziet het vocht van de wisky van de muren af druipen. Ik loop naar de kuiken, ik pas op dat ik niet in glasscherven met gestapt. Het ruit bij de kuiken is ingeslagen met weer een fles wisky. Op het aanrecht liggen lege plasticzakken. Charly loopt erheen er reikt eraan. "Drugs" is het enige wat ze zegt. Ik zoek veder naar mijn moeder, maar ze is nergens te vinden, ik begin bang te worden dat ze er niet is, ik roep haar naam zo hard ik kan en ren het hele huis door ook al weet ik dat ze er niet is als ik weer naar beneden ren vangt Charly me op. De tranen rollen over mijn wangen. "We gaan haar zoeken, en we gaan haar vinden!" Ik loop met haar mee naar haar auto. We rijden rustig de straat door, we kijken elk huis binnen, elk steegje binnen. We rijden de hele wijk door, opzoek naar mijn moeder. We maken een bocht en daar staat Luca. Hij antwoord vrolijk, bijna te vrolijk "Hoooi Hope!". Hij merkt meteen op dat er iets is. Hij lijkt er blij mee te zijn, maar dat weet ik niet zeker.

L:" wat is er?"

Charly kijkt me vragend aan, ze wil vast weten wie Luca is.

H:"Charly, dit is Luca. Klasgenoot..."

L:"een vriend!"

H:"ja....., en Luca dit is Charly, een hele goede vriendin!"

L:"hoi Charly, leuk je te ontmoeten."

C:"hoi Luca, hetzelfde..... denk ik"

Charly kijkt van mij naar Luca met een vreemde blik.

L:"jij bent van België, is het niet?"

C:"ja..."

Luca kijkt weer naar mij en zegt "maar Hope, wat is er aan de hand?"

Ik neem diep adem, moet ik het hem wel vertellen?

H:"ik uuh... Ja... Mijn moeder is weg, en ik weet niet waar ze is."

L:"je moeder? Zij is toch die vrouw die bij de Starbucks werkte. En een week geleden ontslagen is. En vlak daarna keihard gedumpt is door haar ex."

H:" wuuh wu wat?"

Mijn moeder werkt toch nog steeds bij Starbucks? Maar ze heeft toch helemaal geen verkering, of die heeft ze dan voor me verborgen. Maar als dat allemaal echt waar is dan is dat de reden van haar drankprobleem, want die heeft ze nu zeker! En als ik haar vind zal ik haar naar een afkick brengen. Ik kijk Luca aan met een rare blik.

L:"de vrouw die veel op jou lijkt?"

Ik en me moeder lijken opzich wel heel veel op elkaar. We hebben de zelfde haar kleur, en de zelfde ogen. Maar mijn lippen, en huidskleur heb ik van mijn vader.

H:"jaauhh, die?"

L:"ik heb haar wel gezien."

H:"echt!!!"

L:" ja, ik lijd je er wel heen."

C:" kom op! Stap in!"

Luca stapt de auto in en verteld ons de weg, we volgen hem. We komen bij een oude coffeeshop uit. We parkeren de auto en lopen achter Luca aan om het gebouw heen, naar de achter kant. Waar containers staan en plastic zakken. En daar ligt ze tussen het vuil met verdomme een fles wisky. Ik loop naar haar toe en haal de fles bij haar weg, en probeer haar overeind te krijgen, maar het lukt niet. Dus vraag ik Charly en Luca of ze me willen helpen. We brengen mijn moeder naar de auto, Charly legt haar nog even goed. Ik ben helemaal blij dat mijn moeder weer terug is ! Dat ik Luca omhels en maar dankje dankje roep. Daarna gaan ik Charly en mijn moeder weer terug naar mijn huis, nadat we Luca weer terug hebben gebracht.