Justin's Dream Girl NL

29. Mama vermist

>vanuit Hope<

Al heel vroeg word ik wakker van mijn moeder, ze zit te gillen en volgens mij probeerde ze de deur er uit te rammen. Zo werd ik dus wakker op 12uur, om 2uur, 4uur, 5uur, en dus nu om 6uur, ik doe weer oordoppen in en draai me om, al snel val ik in slaap, deze keer ook lager want ik word om 9uur weer wakker, ik kijk op de klok, WAT 9UUR!!!! Owh nee dan heb ik me verslapen, als een gek kleed ik me om, poets mijn tanden en eet wat, onder tussen sms ik Silvie dat ik me verslapen heb. Als ik mijn tas heb in gepakt, besluit ik nog even bij mijn moeder langs te gaan, ik open rustig de deur open, en wat ik zie maakt me heel erg paniekerig!!!! Wat ik zie is, een bed dat helemaal stuk is, alle vazen die in haar kamer staan zijn stuk gegooid tegen de muren, en het raam, het raam is stuk geslagen, en mijn moeder is nergens te vinden, ik loop met alle paniek die ik heb naar het raam en kijk naar beneden, mijn moeders kamer is boven dus als ze door het raam is gegaan, wat ze zeker is gegaan, heeft ze een grote val gemaakt, oohh NEEE. Ik zie dat in de stuiken onder haar raam een grote puinhoop zijn, daar is ze vast in gevallen. Ik kijk op de klok, oohh nee ik moet gaan, ik heb geen tijd om mijn moeder nu op te zoeken. Met tranen in mijn ogen pak ik mijn fiets en ga naar school, ja hoor mijn leven weer een hele puinhoop. Ik ren het schoolplein over, naar het lokaal, met mijn tas en jas nog aan ren ik door de gangen, ik hoor de conciërge roepen "hè, niet rennen in de gangen" en dan eindelijk buiten adem sta ik voor het lokaal. Ik klop, en hoor de leraar "binnen" zeggen, snel loop ik naar binnen. Meneer Dijkstra kijkt me boos aan en zegt "ook voor u, mevrouw Bieber, geld de regel op tijd in de les zijn. Ga nu snel zitten" ik loop snel naar binnen en ga naast Silvie zitten. Tot mijn grote irritatie kijkt iedereen me aan, dat komt vast doordat meneer Dijkstra "mevrouw Bieber" zei, wat trouwens zowat iedere leraar nu doet, echt heel vervelend. Na een kwartier saaie les, geeft meneer Dijkstra aan dat hij even weg moet en dat wij bezig moeten met het werkboek. Karin en een paar vriendinnen van haar kijken me al de hele tijd stiekem aan, net alsof ik Justin even uit mijn zak of zo zal halen. Ik probeer het te negeren maar uit eindelijk lukt dat niet.

H:"wat?!"

K:"waarom was je te laat?"

Een van naar vriendinnen zegt iets onverstaanbaar's "mmdjwjkwl Justin ajsjhwuhs Bieber meemkki"

H:"wat gaat het je aan"

En ja, nu kijkt mijn hele klas naar me, en om het nog mooier te maken gaat mijn telefoon, snel pak ik deze uit mijn zak, en ja het is Justin. Ik zucht en neem op ook al kijk de hele klas naar me en is muisstil, zodat ze alles kunnen horen.

H:"Hope"

J:"hope, swahty"

H:"hey Justin"

J:" Please, tell me what is wrong, you know about yesterday?"

H:"uuh Justin, Please not now!"

J:"why?"

H:"i am...uuh in school,"

J:"owh i am so sorry babe! I call you later!"

H:"thanks Justin"

J:"i love you, bye beautiful"

H:"i love you to, bye!"

Ik hang weer op en doe mijn mobiel weer weg. Ik zie dat Karin weer wat wil zeggen, maar meneer Dijkstra komt binnen, en iedereen doet weer alsof ze bezig gaan. Mijn hele schooldag gaat zo dat iedereen me steeds aan staart. Ik word er gek van.

>vanuit Justin<

Ik vroeg wakker, we gaan vandaag weer veder met de tourbus, snel douch ik even en trek makkelijke kleding aan, daarna pak ik mijn tas in, en ga naar beneden voor het ontbijt. Ik zit al bij de tafel wat voor me uit te staren, nadenkend over wat Hope bedoelt, ze zei toch dat het goed ging waarom is dat dan niet goed? Ik heb een broodje in mijn hand die er bijna uit valt, ik zal er wel heel dom uit zien. Alfredo en Jaden komen bij me zitten, ze moeten beide lachen.