Bana Beni Anlat

Çok iz kaldı buralarda.

Pervane yanmakta olan muma dedi ki:  hadi ben asigim yansam yeridir. peki sen niycin yaniyorsun ? niycin agliyorsun?

Mum dedi ki: benim tatlı balım vardı . Beni ondan ayırdılar. Onu özlüyorum. Hər tarafı işınlatan işığıma bakma. Içimi yakan atese bak.

Sonra derin bir ah cekmis ve pervaneye demis ki - : ask sana gore deyil. Sende ne sabir var, ne dayanma gücü. Azacık işık görsen hemen yanı veriyorsun. Ben ise tamamen yanıncaya kadar dikilip duruyorum, dayanıyorum.

Sevgi. Ister pervane ol ister ates, ask yakar . ama yanmayi biliceksin ya mum gibi dayanarak, ya da pervane gibi hemen.

Dadım yine bize hikaye anlatıyordu. Hikayeni dinlesem de da fikrim dünde kalmıştı. kafamda bimbir soru dolanıyordu. Zafer buraya nasıl gəlmişti? Sonra nereye kayboldu? Çabuk gitdiyine üzülsemde bi taraftan da mutluydu. Çünki onunla konuştum ve en esası biliyordum ki beni unutmamış .....))) ne yazık ki, verdiyi şişe elimden düşüp kırılmıştı. Çapuk davranıp mendilimi yerdeki kokunun üzerine atdım ve mendilime sinmesini sağladım. Ama yine de odadan çekilmemişti , çok güzel kokuyordu her yer. Benim için yapmıştı ...yalnızca bana ait bi koku... ))) zafer gitdikden sorna dadım bana hiç bir şey soylemedi, Zaferin kim olduğunu sormadı da. Acaba neden..??

" Alo. Efendim baba. Evet İncilerdeyim, öylemi hemen geliyoruz o zaman" Ayten cep telefonunu kapatdı –" inci biz gitmeliyiz, babamlarla Ankaraya teyzemlere gidiyoruz . kalk Sevgi. Hoşca kal tatlım. Yarın gelicem yine.

Kızları geçirdikden sonra odama döndüm. Babam yurt dışından dönmemişti. Hastalandığı için annem de sabah ilk üçakla babamın yanına gitdi. Bir haftalığına dadımla kalıcaktım.

Dadı. İnci kızım. Ben İzmire gidiyorum. Bi arkadaşımı ziyaret edicem. Seni de götürmek istiyorum ama bilmiyorum annenleri arayıp izin almalıyım .

Benim için gökten düşme bi fırsat oldu. En son 11 yıl önce gitmiştim. Gitmeyi çok istiyordum. Hem ninemin kabrını ziyaret edip hemde Zaferlerin dükkanına gide bilirdim. Belki bir az konuşa bilirdik. Sevincimden nerdeyse havalara uçucaktım ama dur bi dakka. Dadım ne söyledi izin mi alıcak. Ama hayatta izin vermezlerki.

İnci. Dadım dur . babamı arama . biliyorum izin vermiycek

Dadı. Ama kızım seni söylemeden götürememki. Babanı benden iyi tanıyosun. Işimden olurum

İnci. Nolursun dadı beni de götür. Bunaldım artık bu hapisanede...(( son defa seneler önce gitmiştim. Hem ninemi de ziyaret ederim. Yalvarıyorum beni de götür. Hem söylemezsek haber tutmazlar ki. Burdada yoklar.

Dadı. ....... tamam napalım. Gideriz ama sen benden önce çık kapıda beni bekle . Kimse görmeden. Tamammı .

İnci. Tamam dadım çok sag ol- kuçaklayıp öpmeye başladım dadımı. Çok sevinçliydim. Kalbim sanki şimdi ağzımdan çıkıcaktı.

Dadı. Dur kızım... boğucaksın beni..))) deli kız. Çapuk hazırlan o zaman.

Hazır olduktan sonra bahçeye indim. Hiç kimse yoxdu , öylen yemeyine gitmiş olmamlılar. Ses çıkarmamaya çalışarak kapıyı açtım ve dışarı çıktım. Dadımı beklemeye başladım , gelicekdi benim arkamdan. Ve evet dadım da geldi ve biz bi taksiye binip İzmire yollandık.

Yine babamın söyledikeri geldi aklıma . Bir ay ne ki bi göz kırpımında geçicek ve beni dünyanın o bir ucuna göndericekler. Ne yapıcam ben. Göndermesinde iki neden var biliyorum. Birincisi kendi ad sanı. Kızı yurt dışında en güzel üniversiteni bitirmiş Tamer beyin nüfuzu artıcaktı. Ikincisi ise söylerken ne kadar gizletmeye çalışsada benim anladığım şey, ben ve en iyi arkadaşının oğlu Yusuf. Şimdi beni Koliforniyaya gitmeye zorluyor yarında muhtamelen diyicek ki Hasan beyin beyin gelini olucaksın..... Tövbe tövbe Allah yazdıysa bozsun. Şimdiden bir birinizi tanıyın diyo bana. Anlamıyorum ben kuklasımıyım kızımı. Biliyorum babam Zaferi hiç bir zaman bana uyğun görmiycek ve asla ilişkimize müsade etmiycek... Allahım bana sabr ver nolur. Kalbim neden durmuyor. Hep beni üzücek şeyler geliyor aklıma, aslında sa gerçeyin ta kendisi...