Ne bi ses, ne bi haber

63 12 3
                                    

İnci.... Villadan bi ses duymuştum sanki. İnci.....

Evet bu Sevda hanımın sesi. İnciye bi şey mi olmuştu acaba. Hiç bişey düşünmeden villaya doğru koşmaya başladım. Kapıda hiç kimse yoktu. Nerde bu korumalar. Merdivenlerle yukarı kalkıyodum ki İnci yerde kanlar içinde yatıyodu. Sevda hanım ve dadısı başındaydı. " yardım et, kızım ölüyor. Nabzı durdu" Sevda hanım gözyaşları içinde boğularak bana bakıyodu. Yerimde donup kalmıştım. Incinin kafasından hala kan akıyordu.

" ne bakıyosun yardım etsene" dadı hıçkırıklı sesle bana bağırdı. Nihayet kendime gelip İnciyi kucağıma aldım.

Sevda hanım-" Şöför bekliyor dışarıda. Hadi vakit kabetmeden hastaneye gidelim"

Arabanın arka tarafına geçdim dadı yanımda Sevda hanım karşıda şöförün yanında oturmuştu. İnciyse hala bayqındı. Bütün elbisem kanlar içindeydi. Allahım nolur bişey olmasın, İncini koru Allahım. Yalvarıyorum. Ben onsuz yaşayamam. Nolur ona bi şey olmasın...

Artık hastanenin karşısındaydık. Sevda hanım cep telefonunu çıkarıp Tamer beyi aradı. " Tamer yetiş . Kızımızı kaybediyoruz. İnci merdivenlerden düştü...Allah kahretsin senin toplnatını İnci ölüyor diyorum sana."

İncini sedyeye uzatıp koşarak ameliyyathaneye götürdüler. Bizde arkasından amelliyatkanin karşısına geldik. Doktorlar beklememiz gerektiyini söylediler. Sevda hanım bayıldığı için başına hemşireler toplanmıştı. Artık amliyyat gidiyodu ve iki buçuk saat olurdu ki bekliyoduk. Birden ameliyyatkanenin kapıları açıldı ve ortayaşlı bi doktor bize taraf geldi." Siz hastanın yakınlarımısınız? "

Sevda hanım " kızımın durumu nasır doktor bey" .

"durumu hala kritik. Merdivenlerden düşünce beyin kanaması geçirmiş. Acil O Rh+ kan lazım.

"Benim kanım O Rh+ " diyerek öne atladım. " beni takib edin" hemsireyle birlikte kan verme odasına geldik.

" Allahım nolur benim kanım uysun, ve İncim çabucak ayağa kalksın. Onu yeni buldum. Nolur ayırma bizi Allahım. Benim canımı al ona ver. Ama İnciye bi şey olmasın.....((("

Ameliyyat hala devam ediyodu. Bir az sonra doktorlar ve sonra İnci ameliyathaneden çıktı. Hala bayqındı

" biz elimizden geleni yaptık . ameliyatdan sonrakı süreç çok önemli. Hastanı yoğunbakıma alıyoruz. Şimdi komadan ayılmasını bekliycez."

Dadı. Zafer , sen burdasın diymi? Ben Sevda hanımı kantine götürüyorum. Burda beklemek çok ağır geliyor ona. Bi şey olursa haberdar edersin."

Zafer. Tamam

Odanın karşısında durmuş pencereden İncini izliyordum. Koluna sistem takmışlardı. Canını yakıyomudur acaba. Kıpkırmızı yanakları solmuş, bembeyaz olmuştu. Beklemekten ve Allaha dua etmekten başka elimden hiç bir şey gelmiyordu. Birden içeriden sesler geldi ve hemsireler koşarak odaya girdiler. "Noluyor? İnci..."

Kalbi durmuştu. Doktorlar elektro şok veriyor, lakin kalp atışları monitörde gözükmüyordu.

" Allahım yardım et, dayan İnci. Beni birakma nolursun İnci...." odaya girmek istesem de hemsireler beni tutarak geri çektiler. Doktor bana bakarak kafasını yana çevirdi. Ve hiç bir şey yapmıyordu. " neden durdunuz. Hayata döndürün onu. Bi şeyler yapın . Lan neden durdunuz diyorum . Doktor diyilmisiniz, bi şeyler yapsanıza . İnci birakma beni ........

Bana Beni AnlatHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin