I Fell Inlove with a Brokenhearted Guy ( E D I T I N G )

14: Smith Secret

Picture: The Boys!

A/N: Yes, alam ko na masyadong mabilis but ginawa ko ito dahil maybe hindi na ako maka-update ng maayos starting next week.

So here it is! Enjoy the story! Don't forget to vote and comment!

+-+-+-+-+-+-+

Jessica Harriet's POV (Mommy ni Sapphire)

"Mommy, sino po ba si Jamie Claudde Williams??" Paulit-ulit na tinatanong sakin ng anak ko na si Sapphire. At paulit-ulit ko ring iniiwas ang tanong niya. Masyado kasing traumatizing ang nangyari sa kanya noon.

--Flashback--

"Bye ma! I'm going now." Ngiting sagot ng anak ko.

"Okay bye Jamie! Ingat ka dun ha?" Tanong ko.

"Yeah sure Ma." At hinalikan ako sa pisngi bago umalis.

(Later that night. . . . .)

"Breaking News! Isang eroplano, nag crash landing. Hindi pa alam kung saan dahil naputol ang kanilang connection." Sagot ng isang reporter sa TV. Dun na ako simulang kinabahan. Ano kayang eroplano? Sa eroplano kasi sumakay si Jamie. Papunta kasi siya sa Thailand. Kinakabahan ako na parang ewan.

*phone rings*

"Hello?"

"Ma, have you heard the news?" Tanong sakin ni Garnet. Ang anak ng asawa ko sa ibang babae. But still tanggap ko siya. Feeling ko kasi ang gaan gaan ng loob ko sa kanya.

"Y-yes Nak. A-asan ka ngayon?" Tanong ko sa kanya.

"A-ahh. Ma, ever since I heard the news about the crash, nagpa-investigate kaagad ako kung makikita ba kung saan matatagpuan ang eroplanong iyon."

"Why are you investigating Nak?" Tanong ko ulit. Nanlalamig ang kamay ko.

"*sigh* Diba sumakay si Ate Jamie papuntang Thailand?"

"O-oo." Feeling ko ang sikip sikip ng dibdib ko.

"Yung nagcrash po kasing Airplane ay papunta rin sa Thailand. At parehas rin ang time of Flight." Nanlalambot ang mga binti ko kaya napaupo ako sa sahig.

"S-so. Does that mean na--"

"Yes Ma. Ate's inside the airplane." Sagot ni Garnet. I cannot believe this. Ano bang kasalanan ang ginawa ko at ganito ang mangyayari sa panganay kong anak. Diyos ko po!!

"Ma!!" Sigaw ng isa ko pang anak. Ang aming bunso na si Amethyst Rome. Rome for short.

"Ma, tumayo ka na po. Aileen! Aimi! Tulungan niyo kami ni Mommy!!" Sigaw ng aking bunsong anak.

"R-Rome." At umiyak ako ng umiyak. Feeling ko lumulutang ako, binubuhat na pala ako papunta sa kwarto ko. Nang mailagay na ako sa kama ko ay agad akong tumalikod sa kanila at umiyak ng umiyak. Bakit siya pa? Bakit ang anak ko pa? Bakit hindi nalang ako?

"M-Ma'am Jessica, eto po oh tubig." Sagot ni Aimi.  Isa sa mga katulong namin.

"Ilagay mo nalang diyan Aimi." At narinig ko ang bulong ni Aimi.

"O-Opo ma'am Jessica Harriet." At inilapag niya ang baso sa bedside table.

"Salamat Aimi." Tumalikod na ako at nakaramdam ako ng antok. Matutulog muna ako.

--End of Flashback--

Amethyst Rome's POV

--Flashback--

"Aimi, nakatulog na ba si Mommy Jess?" Tanong ko kay Aimi na nakayuko lang.

"O-Opo Madame Amethyst."